Πριν λίγο καιρό κατασκεύασα μια αυτοσχέδια ποτίστρα με ότι υλικά είχα, προκειμένου να πίνουν πιο καθαρό νερό τα μελίσσια μας.
Σήμερα έχουμε και φωτογραφικές αποδείξεις ότι τους αρέσει, αφού την επισκέπτονται κατά δεκάδες...
Είναι σημαντικό να μην πνίγονται μέλισσες μέσα στο νερό της ποτίστρας, γιατί τα πτώματα των άρρωστων μελισσών θα γίνουν εστία μόλυνσης για όλες τις υπόλοιπες που είναι υγιείς.
Παλιότερα είχα ένα σύστημα με φλοτέρ για να τροφοδοτείται συνέχεια η ποτίστρα με νερό από ένα βαρελάκι, αλλά έβρισκα αρκετές ψόφιες μέλισσες μέσα στο νερό, παρόλο που είχε μέσα πετρούλες για να πατάνε πάνω τους.
Έτσι έκανα αυτή τη κατασκευή που περιγράφεται εδώ
για να μην υπάρχει καθόλου στάσιμο νερό και έχουμε πρόβλημα με την μετάδοση ασθενειών.
Φυσικά δεν είναι απαραίτητο εννοείται....να έχουμε σταθερή βρύση ύδρευσης για να κάνουμε το ίδιο, η βρύση μπορεί κάλλιστα να συνδεθεί με ένα βαρελάκι σε υψομετρική διαφορά και να στάζει ελάχιστα.
Δεν θα υπάρξει σοβαρά μεγαλύτερη κατανάλωση νερού αν ρυθμίσουμε τις σταγόνες σε πολύ αργή ροή..
Οι μέλισσες προσγειώνονται εύκολα πάνω στο ξύλο με τα τακάκια...
Ρουφούν το νερό από τις ενώσεις που δημιουργούνται ανάμεσα στα ξύλα.
Αλλά και στις λείες επιφάνειες του, καθώς τώρα το χειμώνα έχει καλύτερη θερμοκρασία σε αυτές επειδή εκτίθενται στον ήλιο και δεν είναι τόσο παγωμένο το νερό.
Αλλά όπου θέλουν πάνε, όπως τους αρέσει...
Το όλο σύστημα με το δεντρολίβανο στη βάση του και το λάστιχο τροφοδοσίας...είπαμε και από βαρέλι γίνεται να έρχεται το νερό!
Για ακόμα πιο φρέσκο νεράκι, άμεσα από τη βρύση.
Σε αυτές τους αρέσει και το...ντους
Για αυτή την εποχή δείχνει να είναι μια χαρά, αργότερα που θα έχει περισσότερη ζέστη, μάλλον θα φτιάξω κάποιο σκέπαστρο για να διατηρείται το νερό πιο δροσερό.
Οπότε δεν υπάρχει πια λόγος ούτε να πνίγονται αλλά ούτε να μολύνονται οι μέλισσες...έχουν σταγονοποτίστρα-καταρράκτη!!
Όλε!!!
Σήμερα έχουμε και φωτογραφικές αποδείξεις ότι τους αρέσει, αφού την επισκέπτονται κατά δεκάδες...
Είναι σημαντικό να μην πνίγονται μέλισσες μέσα στο νερό της ποτίστρας, γιατί τα πτώματα των άρρωστων μελισσών θα γίνουν εστία μόλυνσης για όλες τις υπόλοιπες που είναι υγιείς.
Παλιότερα είχα ένα σύστημα με φλοτέρ για να τροφοδοτείται συνέχεια η ποτίστρα με νερό από ένα βαρελάκι, αλλά έβρισκα αρκετές ψόφιες μέλισσες μέσα στο νερό, παρόλο που είχε μέσα πετρούλες για να πατάνε πάνω τους.
Έτσι έκανα αυτή τη κατασκευή που περιγράφεται εδώ
για να μην υπάρχει καθόλου στάσιμο νερό και έχουμε πρόβλημα με την μετάδοση ασθενειών.
Φυσικά δεν είναι απαραίτητο εννοείται....να έχουμε σταθερή βρύση ύδρευσης για να κάνουμε το ίδιο, η βρύση μπορεί κάλλιστα να συνδεθεί με ένα βαρελάκι σε υψομετρική διαφορά και να στάζει ελάχιστα.
Δεν θα υπάρξει σοβαρά μεγαλύτερη κατανάλωση νερού αν ρυθμίσουμε τις σταγόνες σε πολύ αργή ροή..
Οι μέλισσες προσγειώνονται εύκολα πάνω στο ξύλο με τα τακάκια...
Ρουφούν το νερό από τις ενώσεις που δημιουργούνται ανάμεσα στα ξύλα.
Αλλά και στις λείες επιφάνειες του, καθώς τώρα το χειμώνα έχει καλύτερη θερμοκρασία σε αυτές επειδή εκτίθενται στον ήλιο και δεν είναι τόσο παγωμένο το νερό.
Αλλά όπου θέλουν πάνε, όπως τους αρέσει...
Το όλο σύστημα με το δεντρολίβανο στη βάση του και το λάστιχο τροφοδοσίας...είπαμε και από βαρέλι γίνεται να έρχεται το νερό!
Σε αυτές τους αρέσει και το...ντους
Οπότε δεν υπάρχει πια λόγος ούτε να πνίγονται αλλά ούτε να μολύνονται οι μέλισσες...έχουν σταγονοποτίστρα-καταρράκτη!!
Όλε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου