Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Γερμανική επίσκεψη στο μελισσοκομείο και ελληνική φιλοξενία σε πύργο

Πριν λίγες μέρες κάναμε ξενάγηση στα μελίσσια μας, σε ένα φιλικό  ζευγάρι  Γερμανών.
Ήρθαν να μας βρουν στο πυργόσπιτο ενός φίλου που βρίσκεται  περίπου 200  μέτρα απόσταση από το μελισσοκομείο.



Μόλις είχαμε τελειώσει από την επιθεώρηση που έπρεπε να κάνουμε εκείνη την ημέρα και το ραντεβού για την ξενάγηση είχε δοθεί στον πύργο. 




Μια πολύ όμορφη παραδοσιακή μανιάτικη  κατοικία φτιαγμένη με πολύ μεράκι και στολισμένη με πολλές προσωπικές κατασκευές από τον   ιδιοκτήτη του πύργου, τις οποίες φτιάχνει με υλικά που ανακυκλώνει.  
Στην ακόλουθη φωτό φαίνεται μελωδός φτιαγμένος με ...παλιοσίδερα.



Στο παρελθόν το δεκάμετρο ύψος του πύργου  έχει χρησιμοποιηθεί για πεδίο αναρρίχησης,  (έχω φτάσει στην κορυφή του δεμένη με σχοινί, μέσα στα πλαίσια εκπαίδευσης από ομάδα ορειβατικού συλλόγου) τα σημάδια από τα σημεία στήριξης, υπάρχουν ακόμα πάνω στις πέτρες...



Κατεβήκαμε πάλι στο χώρο του μελισσοκομείου, προκειμένου να δείξω τι βρίσκεται  μέσα στις κυψέλες στους Γερμανούς επισκέπτες μας και να εξηγήσω με λίγα λόγια τον κόσμο των μελισσών.

Για λόγους ασφαλείας βάλαμε στολές, γάντια 



και...μπότες, λίγο μεγάλο το δανεικό  45 νούμερο, αλλά δεν πειράζει, κρατάει μακρυά τις μέλισσες!



Ο θαυμαστός κόσμος των μελισσών αποκαλύπτεται   με το άνοιγμα της κυψέλης...



Μέλια, γύρη, προνύμφες, αυγά ημέρας,  μέλισσες, κηφήνες...και η βασίλισσα, όλα είναι εκεί μέσα.



Για  όποιον βλέπει κάτι τέτοιο για πρώτη φορά, πρέπει να είναι πολύ συναρπαστικό...



Χαίρομαι να δείχνω τον κόσμο των μελισσών σε όποιον δείχνει ενδιαφέρον για να τον γνωρίσει.



Η Γερμανίδα φίλη μας Birgit  έδειχνε να απολαμβάνει με μεγάλη χαρά την γνωριμία με τις μέλισσες του μελισσοκομείου και επίσης κατάφερε με την πρώτη να δει  τα αυγά ημέρας της βασίλισσας. 



Ο Thomas έκανε τον...παπαράτσι τραβώντας φωτογραφίες από μακρυά και έτσι έχουμε αυτές τις πολύ ωραίες φωτογραφίες από την επίσκεψη στις κυψέλες και επιπλέον κατάφερε να φύγει χωρίς κέντρισμα, παρόλο που δεν φορούσε κανονική στολή... 


(ο βηματισμός και στολές κάνουν λίγο ...αστροναύτες στο φεγγάρι )

Η σύντομη επίσκεψη ήταν άκρως ενδιαφέρουσα, αλλά η ...αυλή του πύργου και τα μεζεδάκια που ετοιμάζονταν εκεί ήταν ...εξίσου ενδιαφέροντα.



Το ωραίο με αυτό το χώρο είναι ότι μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα ταυτόχρονα.



Υπάρχουν χαμηλά τραπεζάκια για φαγητό και κουβέντα, ενώ  ακριβώς δίπλα βρίσκεται χώρος για φωτιά με ξύλα  όπου μπορούν να  ετοιμάζονται φρέσκα όλα αυτά τα νόστιμα,   χωρίς να χρειάζεται  να αφήσεις την παρέα...από την παραγωγή ...στην κατανάλωση !



Φαγητό, κουβέντα, καλή παρέα ...κρασί, τι άλλο να ζητήσει κανείς ?

Μια κούνια για να περάσει η ώρα ?




Ένα μαθηματάκι τοξοβολίας στον κήπο ?



για να δούμε ...ποιος θα πετύχει καλύτερα το στόχο και όχι της γάτες που περνάνε από δίπλα...



Επίσης, προσοχή στον κήπο !
Υπάρχουν χελώνες, με ...περιορισμούς για να μην μπορούν να πέσουν στα σκαλοπάτια,


(το γκράφιτι στην πλάτη της χελώνας είναι δημιουργία από ομάδα ορειβατών που είχε επισκεφτεί τον πύργο στο παρελθόν )

 αλλά και προστασία στα αυγά που έχουν γεννήσει στο χώμα.



Προσεχώς θα έχουμε νέα χελωνάκια να κόβουν βόλτες στον κήπο...

Βρισκόμασταν στο τελευταίο κατοικήσιμο σπίτι που βρίσκεται στα όρια όπου αρχίζει το δάσος της Βασιλικής του Ταυγέτου, τα έλατα φαίνονταν από πίσω, η ημέρα είχε ένα υπέροχο φως...



 και ένας αετός ήρθε και στάθηκε ακίνητος από πάνω μας για να ολοκληρώσει το σκηνικό...



Τι άλλο μπορεί να ζητήσει ένας άνθρωπος από την ζωή...?

Οι Γερμανοί φίλοι μας έρχονται 2-3 φορές το χρόνο στην Ελλάδα και  χαιρόμαστε πραγματικά όταν τους βλέπουμε.

Η γιαγιά της Birgit ήταν αρχαιολόγος που είχε δουλέψει αρκετό καιρό σε ανασκαφές στην Αθήνα και την έχει μπολιάσει με πολύ αγάπη για κάθε τι ελληνικό.

Όσο καιρό την γνωρίζουμε έχει ένα πενηντάρικο - κέρμα κρεμασμένο στο λαιμό της σαν μενταγιόν, κρατώντας με αυτό τον τρόπο ένα στοιχείο ελληνικό μόνιμα πάνω της...



Η λεκτική γλώσσα επικοινωνίας μαζί τους είναι τα Αγγλικά.

Η πραγματική γλώσσα όμως είναι αυτή της καρδιάς και αυτή που δείχνουν τα μάτια χωρίς να μιλάμε με λέξεις...

Χάρηκα που τους έδειξα από κοντά κάτι που αγαπάω ιδιαίτερα και είμαι σίγουρη ότι οι μέλισσες μας  έχουν κερδίσει δυο ακόμα φίλους να τις σκέφτονται με αγάπη, από την ...Γερμανία. 
   


2 σχόλια:

  1. Ζήλεψα την τηγανιτή πατατούλα στο ξύλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξαιρετικές είναι!
    Όπως λέει και ο οικοδεσπότης που μας έκανε τις συγκεκριμένες πατατούλες, (από κήπο, σπιτικές ) μια τηγανιά, ίσον καμία, δυο τηγανιές, κάτι αρχίζει να φαίνεται, από τρεις και πάνω αρχίζεις να καταλαβαίνεις κάτι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή