Επισκευή παλιάς κυψέλης με ξυλόκολλα και πριονίδι

Το σημείο στην κυψέλη το οποίο είναι από τα πιο ευάλωτα, είναι η ένωση των  ξύλινων πλευρών  στις γωνίες.

Όσο καλά και να το στοκάρουμε, μετά από λίγο καιρό πάλι θα κάνει ρωγμές και θα ανοίξει, με αποτέλεσμα να είναι από τα πρώτα  σημεία που θα αρχίσει να σαπίζει η ξύλινη κυψέλη μας...

Δοκίμασα να ενισχύσω τα πλαϊνά σε μερικές παλιές κυψέλες με ένα μείγμα από ξυλόκολλα και πριονίδι και  για να είναι πιο εύκολο στο άπλωμα του πρόσθεσα και λίγο νεράκι. 

 Την επόμενη ημέρα, το αποτέλεσμα είναι πολύ σταθερό και χρειάζεται μόνο ένα μικρό τρίψιμο με μια σπάτουλα ή ένα χοντρό γυαλόχαρτο.

Στη συνέχεια μπορούμε να βάλουμε πια το στόκο για να καλυφθούν και οι τελευταίες μικροατέλειες που έχουν απομείνει.

Όταν στεγνώσει και ο στόκος, ξανατρίβουμε ελαφρά και είμαστε έτοιμοι για να βάψουμε με αστάρι ή απευθείας με το χρώμα νερού.

Αισθητικά το αποτέλεσμα είναι λίγο χοντροκομμένο, αλλά είναι πολύ πιο καλό από άποψη αντοχής στο χρόνο και  θα κρατήσει την κυψέλη χωρίς ρωγμές και ανοίγματα.

Τόσο που σκέφτομαι να κάνω εξαρχής έτσι και τις ...καινούργιες κυψέλες για να μην παιδεύομαι μετά με τα έξτρα στοκαρίσματα την επόμενη χρονιά που σίγουρα θα κάνουν ρωγμές στις γωνίες μετά από μερικούς μήνες έκθεση στον ήλιο.

Επιπλέον δουλεύει πολύ καλά το σύστημα κόλλα - πριονίδι  και για επισκευή σε οτιδήποτε ξύλινο έχει σαπίσει και χρειάζεται σοβαρότερη υποστήριξη από τον απλό στόκο, προσθέτοντας αν χρειάζεται και μερικά μικρά κομματάκια  ατόφιο ξύλο προκειμένου να γίνει πιο σταθερό το προβληματικό σημείο που μας ενδιαφέρει...

Καλή τύχη ...στα μαστορέματα.