Ψωμί από ζέα ή ζεια

Πριν από αρκετό καιρό έφτασε στα χέρια μας ως δώρο, αλεύρι από ζέα ή ζεια. Μάλιστα έφτασε ταυτόχρονα από δυο διαφορετικές πηγές προέλευσης...οπότε για να τιμήσω τις προσφορές των φίλων μας, έφτιαξα αρκετές φορές φρέσκο νοστιμότατο και μυρωδάτο ψωμάκι.

Το αλεύρι από ζέα ή ζεια όπως συνηθίζεται να λέγεται έχει γίνει λίγο ...μόδα τον τελευταίο καιρό.Ακούγονται και γράφονται διάφορα για την προέλευσή του και για τις ιδιότητες που έχει το ξεχωριστό αυτό δίκκοκο αλεύρι.

Δεν γνωρίζω πόσα από όλα αυτά που γράφονται είναι αλήθεια, αλλά το μόνο σίγουρο που μπορώ να πω είναι ότι είναι πολύ εύκολο να φτιάξει κάποιος ψωμί και ότι φυσικά είναι πολύ...νόστιμο, κάνει εξαιρετικές...βούτες στη σαλάτα.

Είναι πιο "στιβαρό" στην υφή, δεν φουσκώνει πολύ όπως τα άλλα αλεύρια και αφήνει μια ιδιαίτερη γεύση στο στόμα όταν το τρώμε...

Για να φτιάξουμε λοιπόν το ψωμί μας, ανακατεύουμε το αλεύρι μας είτε μόνο ζέας, είτε ανάμικτο με κάποιο άλλο είδος αλευριού, με λίγο χλιαρό νερό και προσθέτουμε την ανάλογη μαγιά σύμφωνα με την ποσότητα του αλευριού που έχουμε...

Εναλλακτικά μπορούμε φυσικά να χρησιμοποιήσουμε προζύμι ή και συνδυασμό μαγιάς και προζυμιού.

Για κάθε κιλό αλευριού προσθέτουμε και μια κουταλιά της σούπας αλάτι διαλυμένο σε λίγο νερό.

Στο τέλος  όταν το μείγμα μας θα έχει γίνει ένα σχετικά σφιχτό ζυμάρι προσθέτουμε και ελάχιστο ελαιόλαδο, θα μας βοηθήσει να ξεκολλάει ακόμα πιο εύκολα το ζυμάρι μας από τα τοιχώματα της λεκάνης... 

Προσθέτουμε σιγά- σιγά το νερό ώστε να επιτύχουμε ένα ζυμάρι ούτε πολύ μαλακό, αλλά ούτε και πολύ σφιχτό, 
έχουμε το σωστό ζυμάρι όταν δεν κολλάει στα χέρια μας αλλά ούτε και στα τοιχώματα της λεκάνης όπου ζυμώνουμε. 

Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος, έως ότου να διπλασιαστεί σε όγκο.

Λαδώνουμε και αλευρώνουμε φόρμες για το φούρνο, ή ταψί ανάλογα με το σχήμα που επιθυμούμε να δώσουμε.

  Τοποθετούμε μέσα το ζυμάρι αφού πρώτα το πλάσουμε ανάλογα και το πασπαλίσουμε εξωτερικά με επιπλέον αλεύρι για να κάνει πιο τραγανή κρούστα...

Αφήνουμε  σκεπασμένο σε ζεστό μέρος, να μεγαλώσει πάλι σε όγκο.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για περίπου μια ώρα, ανάλογα με το φούρνο και το μέγεθος του ταψιού μας.
Θέλουμε ένα τραγανό ψωμάκι.

Το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε να παγώσει σκεπασμένο με βαμβακερή πετσετούλα, αλλά και αχνιστό ...τρώγεται πολύ ευχάριστα.

Στο πρωινό, στο μεσημεριανό, σκέτο, όπως σας αρέσει καλύτερα.

Κάπου - κάπου, καλό είναι να δοκιμάζουμε να φτιάξουμε κάτι  από τα δικά μας χεράκια, μια απόφαση είναι, δεν θα μας πάρει πάρα πολύ χρόνο.

Η χαρά της δημιουργίας και της προσφοράς καθώς και οι έπαινοι που θα ακούσουμε από τους δικούς μας ανθρώπους για τη προσπάθειά μας...θα μας αποζημιώσουν για τον κόπο.

Προσοχή μόνο στις υπερβολικές ...βούτες.

Πεντανόστιμες, αλλά παχαίνουν!