Η δημιουργία πάντα δίνει χαρά, όταν πρόκειται μάλιστα για "γευστική" δημιουργία όπως είναι το καλό κρασί, η χαρά είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Για να φτιάξουμε ένα καλό κρασί θα πρέπει πρώτα φυσικά να βρούμε καλή ποικιλία σταφυλιών, από την πρώτη ύλη ξεκινά το καλό αποτέλεσμα.
Είναι ευλογία να αντικρίζεις τέτοιες εικόνες αφθονίας κάτω από τον ελληνικό ουρανό...
και απόλαυση να κάνεις τρύγο.
Προσεκτικά τοποθετημένα τα τσαμπιά των σταφυλιών μέσα στα τελάρα...
θα πάνε για "ομαδική" μεταφορά πάνω στην καρότσα του αγροτικού...
και μετά θα "πατηθούν" με μηχανικό τρόπο.
Αντίο ο παλιός καλός τρόπος με τα ποδαράκια.Έως πέρυσι οι πατούσες είχαν τον πρώτο λόγο, από φέτος, δυστυχώς ή ευτυχώς, τον έχει η τεχνολογία...
Δίνει ταχύτητα και ξεχωρίζει τα στέμφυλα ταυτόχρονα (το μηχάνημα τα προωθεί αυτόματα μέσα στη ναύλον σακούλα ξέχωρα από τις ρόγες του σταφυλιού)
Λένε ότι η απουσία τους από το στύψιμο των σταφυλιών δίνει καλύτερο κρασί...αν είναι αληθές θα το διαπιστώσουμε την επόμενη χρονιά.
Τα πολτοποιημένα σταφύλια έμειναν όλη τη νύκτα μέσα στη δεξαμενή για να ανταλλάξουν αρώματα και ...χρώματα.
Όσο περισσότερο διάστημα παραμείνουν, τόσο πιο σκούρο θα είναι το χρώμα του κρασιού.Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για Αγιωργίτικο μαζί με καμπερνέ, οπότε το βαθύ ρουμπινί χρώμα του κρασιού που θα προκύψει είναι σίγουρο.
Για να βγει όμως όλη η ποσότητα του χυμού των σταφυλιών, απαιτείται περαιτέρω στύψιμο με τη... στρίφλα...
και φυσικά υπομονή...
για το γέμισμα του μηχανήματος και τον τρόπο που αυτό δουλεύει.
Απλό, αλλά και σπαζοκεφαλιά ταυτόχρονα αν δεν μπουν τα εξαρτήματα στη σωστή θέση...
Μεταξύ των επισκεπτών που παρευρέθηκαν και βοήθησαν ο καθένας με τον τρόπο του στην παραγωγή του μούστου, ήταν και ένας Αυστριακός γιατρός που έκανε διακοπές στη περιοχή και επέλεξε να "απολαύσει" την εμπειρία...ιδροκοπώντας μιας και το στύψιμο είναι μια επίπονη και κουραστική δουλειά...
Η θέα όμως του μούστου που βγαίνει και η σκέψη ότι θα μεταλλαχθεί την επόμενη χρονιά σε ένα καλό κρασί, ελπίζω ότι ανταμείβει τον κόπο και κάνει την εμπειρία ευχάριστη.
Τέλος, επειδή η δουλειά ανοίγει την όρεξη και στους Έλληνες αρέσει η παρέα, ένα τραπέζι κάτω από τη σκιά...
Σε πρώτο πλάνο το μηχάνημα που από φέτος "πατάει" τα σταφύλια και θα χρειαστεί ένα πολύ καλό πλύσιμο.
Τα πόδια μας φέτος δούλεψαν ελάχιστα, ίσα-ίσα για το καλό της χρονιάς και του τρύγου, δεν θα χρειαστούν πολύ πλύσιμο για να φύγει το χρώμα από τα κόκκινα σταφύλια.
- Μήπως όμως έχεις περισσότερη χαρά όταν πατάς με τις πατούσες και τον παραδοσιακό τρόπο, έστω και αν ο καινούργιος τρόπος είναι πιο εύκολος και γρήγορος ??
- Μήπως τα ποδάρια τελικά κάνουν πιο νόστιμο κρασί και η απουσία των στέμφυλων είναι μόνο για τους οινολόγους, μήπως...
Το σίγουρο πάντως είναι ότι είτε με τον παλιό, είτε με τον νέο τρόπο...σταγόνα κρασί δεν θα μείνει !!!
Για να φτιάξουμε ένα καλό κρασί θα πρέπει πρώτα φυσικά να βρούμε καλή ποικιλία σταφυλιών, από την πρώτη ύλη ξεκινά το καλό αποτέλεσμα.
Είναι ευλογία να αντικρίζεις τέτοιες εικόνες αφθονίας κάτω από τον ελληνικό ουρανό...
και απόλαυση να κάνεις τρύγο.
Προσεκτικά τοποθετημένα τα τσαμπιά των σταφυλιών μέσα στα τελάρα...
θα πάνε για "ομαδική" μεταφορά πάνω στην καρότσα του αγροτικού...
και μετά θα "πατηθούν" με μηχανικό τρόπο.
Αντίο ο παλιός καλός τρόπος με τα ποδαράκια.Έως πέρυσι οι πατούσες είχαν τον πρώτο λόγο, από φέτος, δυστυχώς ή ευτυχώς, τον έχει η τεχνολογία...
Δίνει ταχύτητα και ξεχωρίζει τα στέμφυλα ταυτόχρονα (το μηχάνημα τα προωθεί αυτόματα μέσα στη ναύλον σακούλα ξέχωρα από τις ρόγες του σταφυλιού)
Λένε ότι η απουσία τους από το στύψιμο των σταφυλιών δίνει καλύτερο κρασί...αν είναι αληθές θα το διαπιστώσουμε την επόμενη χρονιά.
Τα πολτοποιημένα σταφύλια έμειναν όλη τη νύκτα μέσα στη δεξαμενή για να ανταλλάξουν αρώματα και ...χρώματα.
Όσο περισσότερο διάστημα παραμείνουν, τόσο πιο σκούρο θα είναι το χρώμα του κρασιού.Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για Αγιωργίτικο μαζί με καμπερνέ, οπότε το βαθύ ρουμπινί χρώμα του κρασιού που θα προκύψει είναι σίγουρο.
Για να βγει όμως όλη η ποσότητα του χυμού των σταφυλιών, απαιτείται περαιτέρω στύψιμο με τη... στρίφλα...
και φυσικά υπομονή...
για το γέμισμα του μηχανήματος και τον τρόπο που αυτό δουλεύει.
Απλό, αλλά και σπαζοκεφαλιά ταυτόχρονα αν δεν μπουν τα εξαρτήματα στη σωστή θέση...
Μεταξύ των επισκεπτών που παρευρέθηκαν και βοήθησαν ο καθένας με τον τρόπο του στην παραγωγή του μούστου, ήταν και ένας Αυστριακός γιατρός που έκανε διακοπές στη περιοχή και επέλεξε να "απολαύσει" την εμπειρία...ιδροκοπώντας μιας και το στύψιμο είναι μια επίπονη και κουραστική δουλειά...
Η θέα όμως του μούστου που βγαίνει και η σκέψη ότι θα μεταλλαχθεί την επόμενη χρονιά σε ένα καλό κρασί, ελπίζω ότι ανταμείβει τον κόπο και κάνει την εμπειρία ευχάριστη.
Τέλος, επειδή η δουλειά ανοίγει την όρεξη και στους Έλληνες αρέσει η παρέα, ένα τραπέζι κάτω από τη σκιά...
Σε πρώτο πλάνο το μηχάνημα που από φέτος "πατάει" τα σταφύλια και θα χρειαστεί ένα πολύ καλό πλύσιμο.
Τα πόδια μας φέτος δούλεψαν ελάχιστα, ίσα-ίσα για το καλό της χρονιάς και του τρύγου, δεν θα χρειαστούν πολύ πλύσιμο για να φύγει το χρώμα από τα κόκκινα σταφύλια.
- Μήπως όμως έχεις περισσότερη χαρά όταν πατάς με τις πατούσες και τον παραδοσιακό τρόπο, έστω και αν ο καινούργιος τρόπος είναι πιο εύκολος και γρήγορος ??
- Μήπως τα ποδάρια τελικά κάνουν πιο νόστιμο κρασί και η απουσία των στέμφυλων είναι μόνο για τους οινολόγους, μήπως...
Το σίγουρο πάντως είναι ότι είτε με τον παλιό, είτε με τον νέο τρόπο...σταγόνα κρασί δεν θα μείνει !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου