Το νέο αγουρόλαδο 2015...έφτασε !!

Οι πρωτιές πάντα έχουν ενδιαφέρον !!

Οι Γάλλοι λένε τη φράση "Le beaujolais nouveau est arrive" και αναφέρονται στην άφιξη το φρέσκου κόκκινου κρασιού μιας συγκεκριμένης ποικιλίας.
Τη τρίτη Πέμπτη κάθε Νοέμβρη έχει καθιερωθεί επίσημα  να ξεκινά η  διάθεση του φρέσκου κρασιού στο εμπόριο με σήμα κατατεθέν  αυτή τη φράση που σημαίνει "το νέο beaujolais έφτασε".
Ο κόσμος το γνωρίζει και υπάρχει μεγάλη προσμονή εκείνη την ημέρα για να δοκιμάσουν τα αρώματα της καινούργιας χρονιάς.

Κάνοντας λοιπόν μια παράφραση σε αυτό που λέγεται στη Γαλλία για το κρασί, έχουμε  την ανάλογη φράση για το ελαιόλαδο...

Το νέο αγουρόλαδο έφτασε!!!

Όσοι κατάγονται από ελαιοκομικές περιοχές γνωρίζουν ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή υπάρχει μεγάλη προσμονή για την πρώτη έκθλιψη που θα γίνει στο ελαιοτριβείο.
 Να φανεί αν ο καρπός βγάζει λάδι, αν είναι αρκετά ώριμες οι ελιές για να ξεκινήσει η συγκομιδή,  τι γεύση έχει, τι χρώμα, τι αρώματα...

Καλές οι πρωτιές που είπαμε πιο πάνω, αλλά όσο αναφορά το ελαιοτριβείο και το αγουρόλαδο, κανένας παραγωγός δεν θέλει να είναι ο πρώτος που θα μπει στη γραμμή παραγωγής των μηχανημάτων, έτσι είθισται  η οικογένεια που έχει το ελαιοτριβείο να κάνει την αρχή στο μάζεμα των ελιών για να περάσει πρώτα  ο δικός της καρπός  από τα μηχανήματα στο ξεκίνημα κάθε χρονιάς...μετά ακολουθούν οι υπόλοιποι...

Κάθε χρονιά είναι διαφορετική, ανάλογα τον καιρό και τον τόπο,  το "άλειμμα" ( όπως λέγεται η πρώτη έκθλιψη ελαιολάδου στο ελαιοτριβείο) γίνεται σε διαφορετική ημερομηνία κάθε χρόνο, δεν είναι σαν το κρασί των Γάλλων...

Εμείς πάντως δοκιμάσαμε το πρώτο αγουρόλαδο για το 2015 το βράδυ του Σαββάτου στις 24 Οκτωβρίου.

Ως το απόγευμα του Σαββάτου είχε μαζευτεί ο καρπός που χρειαζόταν για να γίνει το "άλειμμα", πέρασε από διάφορα στάδια, έφτασε στους μαλακτήρες ...

όπου με αργή μάλαξη αυτή η άμορφη μάζα του ελαιοκάρπου θα κάνει τη διαδρομή που απαιτείται για να  φτάσει στο τέλος στο διαχωριστήρα όπου   θα "τρέξει" και το πρώτο αγουρόλαδο της χρονιάς.

  
Το φρέσκο αγουρόλαδο έχει χαρακτηριστικό χρώμα και γεύση,

γίνεται ανάρπαστο από τη πρώτη στιγμή της παραγωγής του και φυσικά  όλοι θέλουν να δοκιμάσουν το πρώτο ελαιόλαδο της χρονιάς.

Για το λόγο αυτό, δεν λείπουν τα φιλέματα  με το "πράσινο χρυσάφι" όπως αρκετοί αποκαλούν το αγουρόλαδο, μπουκάλια  με φρέσκο λάδι μοιράστηκαν  σε αρκετούς τυχερούς το πρώτο βράδυ της παραγωγής του.

Αλλά φυσικά οι πιο τυχεροί βρίσκονταν επί τόπου στο ελαιοτριβείο.
Έχουμε οικογενειακή παράδοση εδώ και τρεις γενιές στην έκθλιψη ελαιολάδου, οπότε η πρώτη "βούτα" με αγουρόλαδο   γίνεται επί τόπου στη κουζίνα του ελαιοτριβείου.

Με τελετουργικό τρόπο.

Κομμένες φετούλες ψωμιού και από πάνω κουταλιά - κουταλιά το φρέσκο λάδι, κάτι σαν θεία κοινωνία...

μπόλικο, να πάει παντού.

Σύμφωνα με τους "γευσιγνώστες" της παρέας έπρεπε να το δοκιμάσουμε με ψωμί σκέτο για να διακρίνουμε μόνο  τη γεύση  του ελαιολάδου...

Στο μάτι, το χρώμα του ήταν εντυπωσιακό, στο στόμα η γεύση του ήταν φρουτένια αλλά και πιπεράτη μαζί, έντονη.

 Όποιος δεν το γνωρίζει, μπορεί να του φανεί ότι ...καίει , έτσι αναφωνούν συνήθως όσοι το δοκιμάζουν για πρώτη φορά.

Όσοι όμως ΞΕΡΟΥΝ, δεν το αλλάζουν με τίποτα άλλο.

Προσωπικά πάντως, μου αρέσει μαζί με ρίγανη και θαλασσινό αλάτι.
Έφτιαξα λοιπόν το δικό μου πιατάκι και το τίμησα δεόντως!!

(έψαξα και για τη φρυγανιέρα για να  καβουρδίσω το ψωμί, αλλά ο μικρός αδελφός με ενημέρωσε ότι προσωρινά ήταν εκτός λειτουργίας, οπότε αρκέστηκα στο απλό κανονικό ψωμάκι)

Στη κουζίνα του ελαιοτριβείου μαζί με τις πρώτες "βούτες"  της χρονιάς, είθισται να ετοιμάζονται  και διάφορα άλλα μεζεδάκια για όσους φίλους έρθουν να ευχηθούν καλή αρχή.

Είχαμε και άλλη μια "πρωτιά", τα πρώτα άγρια χόρτα βουνού της χρονιάς...φυσικά με φρέσκο αγουρόλαδο και θαλασσινό αλατάκι.

Όλοι οι καλοί χωράνε στο μοναστηριακού τύπου μεγάλο τραπέζι της κουζίνας του εργοστασίου.

Για το τέλος φυσικά φυλάμε το καλύτερο.

Τα γλυκά.

Ζουμερή μηλόπιτα και τραγανοί λουκουμάδες.

Έχει γίνει άτυπος "διαγωνισμός" μεταξύ φίλων στο παρελθόν για το ποιος φτιάχνει τους καλύτερους  λουκουμάδες, όπου η σύζυγος του μεγαλύτερου αδελφού έχει βγει ξεκάθαρα ότι κάνει τους καλύτερους.
Τραγανούς εξωτερικά και μαστιχωτούς εσωτερικά...

Μικρή λεπτομέρεια, οι λουκουμάδες φυσικά έχουν μέλι παραγωγής μας "όλα μέλι λάδι στη Μάνη" και έγιναν ανάρπαστοι...

(μου είπαν, κάνε ένα κοντινό πλάνο να φανεί πόσο νόστιμοι είναι...και το έκανα !!)

άντε μετά,  να κάνουμε και ένα κοντινό  στο άδειο ταψί, να φανεί  ότι ...δεν έμεινε.

Στο τέλος φεύγοντας από το ελαιοτριβείο, χρειάστηκα μια- δυο σόδες !!

Καλή αρχή σε όσους ξεκινήσουν σύντομα το μάζεμα των ελιών τους, η Μάνη είναι σχετικά νότια και το μανιάτικο  αγουρόλαδο 2015 είναι ήδη γεγονός.
 Πιο βόρεια ίσως αργήσουν λιγάκι ακόμα, αλλά δεν θα είναι μακριά η ώρα που θα τρέχει και εκεί η πρώτη σταγόνα αγουρόλαδου. 

Καλή δύναμη επίσης και καλές ...αντοχές σε όλους, γιατί το "άθλημα" μόλις ξεκίνησε !!