Όσο το Καλοκαίρι προχωρά, η ζέστη μεγαλώνει, εμείς οι άνθρωποι για να δροσίσουμε τα σπίτια μας βάζουμε αιρκοντίσιον, οι μέλισσες για να δροσίσουν τα δικά τους σπίτια, γίνονται οι ίδιες...αιρκοντίσιον.
Κουνάνε τα φτερά τους ώστε να δημιουργηθούν ρεύματα αέρα μέσα στην κυψέλη και έτσι καταφέρνουν να ρυθμίσουν την υπερβολική θερμοκρασία τις ζεστές ημέρες του Καλοκαιριού, επίσης υπάρχουν μέλισσες που ψάχνουν για νερό. Το μαζεύουν στο στόμα τους όπως κάνουν με το νέκταρ κι αερίζουν με αυτό την αποικία.
Το νερό και το ρεύμα αέρα μειώνουν τη θερμοκρασία.
Οι τροφοδότριες νερού και οι αερίστριες συντονίζονται άψογα.
Αυτό όμως σημαίνει επιπλέον δουλειά για τις μέλισσες και φυσικά επιπλέον κατανάλωση τροφής, άρα επιπλέον "έξοδα" για τον προυπολογισμό της κυψέλης.
-Στο σπίτι μας για να μειώσουμε τα έξοδα του κλιματιστικού, τι κάνουμε ?
- Βάζουμε μόνωση !
Υπάρχουν ξύλινες κυψέλες που έχουν ενσωματωμένη μόνωση στο καπάκι τους κάτω από το μεταλλικό φύλλο ή κάποιες άλλες που ονομάζονται ενεργειακές και υπόσχονται καλύτερες συνθήκες για τις μέλισσες, χειμώνα καλοκαίρι, υπάρχουν επίσης και οι πλαστικές κυψέλες οι οποίες έχουν εσωτερική μόνωση ανάμεσα στα τοιχώματά τους, εναλλακτικά επίσης κάποιοι βάφουν τα καπάκια με ειδικό μονωτικό χρώμα για να μειώσουν τη θερμοκρασία που αναπτύσσουν το καλοκαίρι... οι τελικές όμως επιλογές και αποφάσεις είναι πάντα στη βούληση του καθενός...
Για τις κανονικές κυψέλες, μια καλή λύση για να τις βοηθήσουμε τώρα το καλοκαίρι, είναι να τοποθετήσουμε φελιζόλ πάνω στα καπάκια τους (οι παλιοί μελισσοκόμοι τοποθετούσαν κομμένα κλαδιά ή φτέρες από το δάσος προκειμένου να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα).
Το σχέδιο "εξώστης - μπαλκονάκι" που προέκυψε στο φελιζόλ του καπακιού είναι από ...τύχη.
Βρήκα στα σκουπίδια αρκετά πεταμένα φύλλα από πράσινο φελιζόλ που τα είχαν χρησιμοποιήσει για να φτιάξουν το καλούπι μιας καμάρας σε κάποια οικοδομή, έτσι έκοψα το κάθε φύλλο στα δυο και βάζοντας τα μετά πλάι-πλάι πάνω στο καπάκι...δημιουργήθηκε μια σκεπαστή βεράντα στην είσοδο της κυψέλης...
Επειδή όμως δεν με έφταναν για να καλύψω όλες τις κυψέλες, αγόρασα και λευκό φελιζόλ για τις υπόλοιπες (σε αυτές δεν προέκυψε ...βεραντάκι ).
Μια - δυο πετρούλες πάνω στο φελιζόλ είναι αναγκαίες για να μην το ψάχνουμε όταν φυσάει αέρας...
Το λευκό δεν παρέχει την ίδια ποιότητα μόνωσης όπως το πράσινο ή το μπλε, αλλά είναι αρκετά φθηνότερο από αυτά και επειδή όλοι ζούμε σε δύσκολες εποχές...ας βολευτούν οι μελισσούλες έστω και με αυτό.
Φυσικά αν το μελισσοκομείο έχει φυσική σκίαση από δέντρα είναι πολύ καλύτερα, αλλά αν αυτό δεν είναι δυνατό, τα φύλλα φελιζόλ είναι πολύ καλύτερα από το ...τίποτα.
Φροντίζουμε επίσης να υπάρχει πάντα καθαρό και όσο είναι δυνατόν, δροσερό νερό στο μελισσοκομείο και ...ας πάμε να δροσιστούμε και εμείς με κανένα μπανάκι στη θάλασσα...καλό θα μας κάνει.
Κουνάνε τα φτερά τους ώστε να δημιουργηθούν ρεύματα αέρα μέσα στην κυψέλη και έτσι καταφέρνουν να ρυθμίσουν την υπερβολική θερμοκρασία τις ζεστές ημέρες του Καλοκαιριού, επίσης υπάρχουν μέλισσες που ψάχνουν για νερό. Το μαζεύουν στο στόμα τους όπως κάνουν με το νέκταρ κι αερίζουν με αυτό την αποικία.
Το νερό και το ρεύμα αέρα μειώνουν τη θερμοκρασία.
Οι τροφοδότριες νερού και οι αερίστριες συντονίζονται άψογα.
Αυτό όμως σημαίνει επιπλέον δουλειά για τις μέλισσες και φυσικά επιπλέον κατανάλωση τροφής, άρα επιπλέον "έξοδα" για τον προυπολογισμό της κυψέλης.
-Στο σπίτι μας για να μειώσουμε τα έξοδα του κλιματιστικού, τι κάνουμε ?
- Βάζουμε μόνωση !
Υπάρχουν ξύλινες κυψέλες που έχουν ενσωματωμένη μόνωση στο καπάκι τους κάτω από το μεταλλικό φύλλο ή κάποιες άλλες που ονομάζονται ενεργειακές και υπόσχονται καλύτερες συνθήκες για τις μέλισσες, χειμώνα καλοκαίρι, υπάρχουν επίσης και οι πλαστικές κυψέλες οι οποίες έχουν εσωτερική μόνωση ανάμεσα στα τοιχώματά τους, εναλλακτικά επίσης κάποιοι βάφουν τα καπάκια με ειδικό μονωτικό χρώμα για να μειώσουν τη θερμοκρασία που αναπτύσσουν το καλοκαίρι... οι τελικές όμως επιλογές και αποφάσεις είναι πάντα στη βούληση του καθενός...
Για τις κανονικές κυψέλες, μια καλή λύση για να τις βοηθήσουμε τώρα το καλοκαίρι, είναι να τοποθετήσουμε φελιζόλ πάνω στα καπάκια τους (οι παλιοί μελισσοκόμοι τοποθετούσαν κομμένα κλαδιά ή φτέρες από το δάσος προκειμένου να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα).
Το σχέδιο "εξώστης - μπαλκονάκι" που προέκυψε στο φελιζόλ του καπακιού είναι από ...τύχη.
Βρήκα στα σκουπίδια αρκετά πεταμένα φύλλα από πράσινο φελιζόλ που τα είχαν χρησιμοποιήσει για να φτιάξουν το καλούπι μιας καμάρας σε κάποια οικοδομή, έτσι έκοψα το κάθε φύλλο στα δυο και βάζοντας τα μετά πλάι-πλάι πάνω στο καπάκι...δημιουργήθηκε μια σκεπαστή βεράντα στην είσοδο της κυψέλης...
Επειδή όμως δεν με έφταναν για να καλύψω όλες τις κυψέλες, αγόρασα και λευκό φελιζόλ για τις υπόλοιπες (σε αυτές δεν προέκυψε ...βεραντάκι ).
Μια - δυο πετρούλες πάνω στο φελιζόλ είναι αναγκαίες για να μην το ψάχνουμε όταν φυσάει αέρας...
Το λευκό δεν παρέχει την ίδια ποιότητα μόνωσης όπως το πράσινο ή το μπλε, αλλά είναι αρκετά φθηνότερο από αυτά και επειδή όλοι ζούμε σε δύσκολες εποχές...ας βολευτούν οι μελισσούλες έστω και με αυτό.
Φυσικά αν το μελισσοκομείο έχει φυσική σκίαση από δέντρα είναι πολύ καλύτερα, αλλά αν αυτό δεν είναι δυνατό, τα φύλλα φελιζόλ είναι πολύ καλύτερα από το ...τίποτα.
Φροντίζουμε επίσης να υπάρχει πάντα καθαρό και όσο είναι δυνατόν, δροσερό νερό στο μελισσοκομείο και ...ας πάμε να δροσιστούμε και εμείς με κανένα μπανάκι στη θάλασσα...καλό θα μας κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου