Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Σφηκοπαγίδα λίγο πριν το χειμώνα για σύλληψη των βασιλισσών-σφηκών...

Το πρόβλημα με τις σφήκες είναι πιο έντονο στο τέλος του καλοκαιριού, λίγο αργότερα τα πράγματα είναι σαφώς πιο χαλαρά.

Όμως είναι έξυπνο από την πλευρά μας να συντηρούμε μια σφηκοπαγίδα στο μελισσοκομείο μας ακόμα και την εποχή που υπάρχουν ελάχιστες σφήκες και δεν αποτελούν καν πρόβλημα για τις κυψέλες μας.

εδώ  είναι ο σύνδεσμος με τον τρόπο κατασκευής μιας τέτοιας παγίδας


(βελτιώθηκε  με την προσθήκη μιας επιπλέον πιο ψιλής σήτας, γιατί κάποιες σφήκες μπορούσαν να διαφύγουν από τις τρύπες της αρχικής)

- Γιατί, να το κάνω αυτό θα μου πείτε...
- για να πιάσουμε τις βασίλισσες σφήκες !


Σύμφωνα με τον Μιχαήλ Υφαντίδη στο βιβλίο του "Παθήσεις του μελισσιού - μη συμβατικές μέθοδοι αντιμετώπισής τους", αναφέρει στην ενότητα για τις σφήκες, ότι αυτές δεν βγάζουν το χειμώνα σαν σμήνος όπως οι μέλισσες, αλλά ζει μόνο η βασίλισσα τους και ότι μόνη της την Άνοιξη ανατρέφει τη πρώτη γενιά των απογόνων της.

Στη συνέχεια, αφού εκκολαφτεί αυτή η πρώτη γενιά σφηκών, είναι αυτές που θα αναλάβουν τη φροντίδα της επόμενης γενιάς και γίνεται έτσι σιγά- σιγά η ανάπτυξη του σμήνους όσο περνά ο καιρός...

Αν λοιπόν ξεπαστρέψουμε, για να το πω πιο πρακτικά, τις τελευταίες σφήκες που κόβουν βόλτες, έχουμε πολλές πιθανότητες να εξαφανίσουμε και πολλές βασίλισσες- σφήκες και άρα να απαλλαγούμε από μια ολόκληρη φωλιά την ερχόμενη Άνοιξη.

Στο βιβλίο   αναφέρεται ότι οι σφήκες έχουν μια ακτίνα δράσης περίπου 600 μέτρα γύρω από τη φωλιά τους, αν λοιπόν μειώσουμε δραστικά με παγίδες τις βασίλισσες που θα καταφέρουν να βγάλουν το χειμώνα, την επόμενη χρονιά τα πράγματα θα είναι σαφώς πολύ καλύτερα για τα μελίσσια μας στην περιοχή του μελισσοκομείου μας.

Αν αυτό γίνεται συστηματικά κάθε χρόνο, για 3 τουλάχιστον έτη, είναι πολύ πιθανό να περιορίσουμε δραστικά το πρόβλημα με τις σφήκες.

Στο βιβλίο αναφέρει παράδειγμα όπου η συστηματική καταστολή των σφηκών για τρία συνεχόμενα έτη, σχεδόν εξαφάνισε το πρόβλημα από την συγκεκριμένη περιοχή.



Για το λόγο αυτό, κέρασα πάλι γατοτροφούλα τις λίγες σφήκες που κόβουν βόλτες στο χειμερινό μελισσοκομείο μας και ταλαιπωρούν ακόμα τα πιο αδύναμα μελίσσια μας.






Ελπίζω να πιάσω και τις τελευταίες μάνες- βασίλισσες που θα ψάχνουν για τροφή (εδώ στα νότια έχει ακόμα ζέστη και κυκλοφορούν ακόμα) λίγο πριν κρυφτούν στο έδαφος για να βγάλουν το χειμώνα και να τελειώνουμε μια και καλή μαζί τους.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν έχω δει και καμιά βασίλισσα - σφήκα για να ξέρω πως είναι και άρα δεν μπορώ να την αναγνωρίσω...θα πάρω μεγεθυντικό φακό να ψάχνω μέσα στην παγίδα  πια θα είναι μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου