Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018

Μύρισε...Άνοιξη !

Στις 21 Μαρτίου έχουμε εαρινή ισημερία, άρα και επίσημα πλέον έχουμε Άνοιξη !!!

Ουσιαστικά όμως δεν χρειάζεσαι ημερολόγιο για να καταλάβεις ότι ήρθε η Άνοιξη, μια ματιά να ρίξεις γύρω σου αυτή την εποχή, εύκολα θα αντιληφθείς ότι όλα "μυρίζουν" Άνοιξη...

Φυτά και ζώα μπαίνουν δυναμικά σε ένα νέο κύκλο αναγέννησης και ανάπτυξης, η αύξηση της ηλιοφάνειας σε συνδυασμό με το ζεστό καιρό και τις ανοιξιάτικες  βροχές βοηθούν σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανανέωση.



Οι μέλισσες κάνουν χιλιάδες δρομολόγια μαζεύοντας ακατάπαυστα νέκταρ και γύρη...





είναι η εποχή όπου παρουσιάζουν εκρηκτική  αύξηση στο πληθυσμό τους, κάθε μέρα η κυψέλη γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη, ανοίγεις το καπάκι, κοιτάζεις μέσα και χαίρεται η καρδιά σου! 

Η φύση παντού είναι ένα πολύχρωμο χαλί...



με εκατοντάδες διαφορετικά χρώματα...



όπου όμως κάθε λουλούδι είναι μοναδικό και ανεκτίμητο.





                   (φέτος τα φασκόμηλα  άνοιξαν πρώιμα)

Τα σποράκια που φύτεψα πριν από λίγο καιρό μέσα σε γλάστρες αρχίζουν να φυτρώνουν και να εμφανίζονται τα πρώτα φυτά του σπορείου που θα πάνε για μεταφύτευση...







Φυσικά και τα δέντρα κάθε λογής, δεν πάνε πίσω αυτή την εποχή....







Οι ελιές "πετάνε" τρυφερά βλαστάρια πάνω στο ξύλο...





μπουμπουκίαζουν  και τα πρώτα ανθάκια κάνουν την εμφάνιση τους ...





Πριν λίγο καιρό, κλαδεύοντας σε ένα χωράφι με ελιές (οδηγίες για κλάδεμα ελιών εδώ ) είχα μια αναπάντεχη  "συνάντηση" ...αν μπορούμε να το πούμε έτσι...

Έχω φτιάξει μια μικρή ξύλινη σκάλα που με διευκολύνει στο κλάδεμα των ελιών, μερικές φορές όμως είναι αναγκαίο να ανέβω και πάνω στο δέντρο προκειμένου να φτάσω σε όλα τα σημεία.

Σε μια τέτοια καταδρομική ανάβαση λοιπόν, "συναντήθηκα" με το σπίτι μιας ...κοτσυφίνας ...



Τη πρώτη φορά που βρήκα τη φωλιά είχε μέσα 4-5 γαλαζοπράσινα αυγουλάκια, δεν είχα τότε φωτογραφική μηχανή μαζί μου, οπότε δεν έχουμε εικόνα από τη φωλιά με τα αυγά.

 Δεν κλάδεψα το τμήμα της ελιάς που ήταν η φωλιά.

 Παρακολούθησα  από μακριά και είδα ότι μπήκε μέσα ένα πουλί μαυρωπό, πρέπει να ήταν κοτσύφι, έτσι το άφησα στην ησυχία του να κάνει αυτό που η φύση έχει ορίσει.

Χθες όμως πήρα σκαλίτσα και φωτογραφική μηχανή , όχι πριόνι για κλάδεμα και πήγα πάλι στην ελιά που είχα βρει τη φωλιά...

Τα αυγά είχαν γίνει πουλιά!



Στην αρχή νόμισα ότι δεν ήταν ζωντανά, αλλά τελικά τα είδα που κουνήθηκαν, οπότε όλα καλά.



Πανέμορφα  και ευτυχισμένα!

Δεν θέλω να τα ενοχλήσω, αλλά επειδή ξέρω που είναι η φωλιά τους και έχω μια περιέργεια να τα βλέπω που θα μεγαλώνουν, θα ήθελα κάπου κάπου να τους βγάζω μια φωτογραφία, από μακριά...και αγαπημένα!

Το τελευταίο διάστημα κλαδεύω ελιές μέσα σε λουλουδιασμένα λιβάδια, ενίοτε συναντώ μερικά προβατάκια, ή κάποιο μοσχαράκι, τώρα συνάντησα  μερικά κοτσυφάκια, πολλές φορές με "μακαρίζω" για αυτή τη χαρά που νοιώθω. 

Πέρασα ένα σημαντικό διάστημα της ζωής μου φωτογραφίζοντας με τεχνητό φωτισμό μέσα σε φωτογραφικό στούντιο, τώρα απολαμβάνω το πραγματικό φως της φύσης και δεν το αλλάζω με τίποτα!  

Και επειδή τα "δώρα" της φύσης δεν τελειώνουν ποτέ...είχαμε και συνέχεια, επιστρέφοντας σπίτι μετά τα κοτσύφια, παρατήρησα ότι μας ήρθαν ...και τα χελιδόνια!



Ιδού το πρώτο χελιδόνι του 2018 που ήρθε πάλι στο γκαράζ να συνεχίσει τη φωλιά του...

Μύρισε Άνοιξη !!!

Απολαύστε τη.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου