Παρακολουθώντας μια...σφηκοφωλιά στο παράθυρο...

Ένα απόγευμα, τυχαία έπεσε η ματιά μου στο επάνω εξωτερικό σημείο ενός παραθυριού στο σπίτι.Ψηλά επάνω στο οριζόντιο πέτρινο αγκωνάρι του παραθυριού, είχα ...παρέα.

Μια σφηκοφωλιά !!

Ήταν φτιαγμένη έξω από τη σήτα του παραθύρου, άρα δεν θα δημιουργούσε άμεσο πρόβλημα και προφανώς για αυτό το λόγο δεν ήταν επικίνδυνη και για τους ανθρώπους του σπιτιού.

Αρχικά σκέφτηκα να την ξεπαστρέψω, ως μελισσοκόμος δεν έχω και τις καλύτερες προθέσεις απέναντι στις σφήκες, μιας και κάνουν επιδρομές στις κυψέλες μου...

Όμως δεν έχω κυψέλες κοντά στο σπίτι για να φοβηθώ για τις μέλισσες μου, η φωλιά ήταν έξω από τη σήτα, δεν είχα λοιπόν άμεσο σοβαρό λόγο να την εξαφανίσω.

Αποφάσισα τελικά να την κρατήσω για λίγο διάστημα ...ως αντικείμενο παρατήρησης και μετά βλέποντας και κάνοντας...

Εκτός λοιπόν από τη παρατήρηση κατά τη διάρκεια της ημέρας, έκανα και ...νυκτερινές εφόδους στο αντικείμενο της παρατήρησης μου, πιάνοντας το κυριολεκτικά ...στον ύπνο.

 

Φωτίζοντας με το φακό μέσα στη νύκτα τη σφηκοφωλιά, οι σφήκες ήταν ακίνητες και έμοιαζαν να ..."κοιμούνται" κανονικά.Τουλάχιστον έτσι φαίνονταν.

Με το πρώτο φως όμως της ημέρας, άρχιζαν τα δρομολόγια μεταφορών...

Όταν επέστρεφε μια σφήκα στη φωλιά, έτρεχαν όλες μαζί για να δουν τι έφερε για φαγητό και γίνονταν ένα κουβάρι προσπαθώντας να διεκδικήσουν μερίδιο.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας ο πληθυσμός της φωλιάς είχε αυξομειώσεις...

Τα λίγα σφραγισμένα κελιά που είχε, σταδιακά εκκολάφτηκαν χωρίς όμως να μπορώ να διακρίνω νέο γόνο ή την βασίλισσα σφήκα.Η φωλιά έμοιαζε να μην αναπτύσσεται πλέον και απλά να επιβιώνει χάνοντας σιγά - σιγά τον πληθυσμό της.

Την ανακάλυψα αρχές Αυγούστου, κατά διαστήματα έβγαζα φωτογραφίες για να καταγράφω την εξέλιξή της, στο τέλος κοντέψαμε να γίνουμε και ...φιλαράκια...

Εντάξει, όχι κανονικά φιλαράκια, αλλά την προσοχή τους την κέρδισα σίγουρα !

- Εππ, τι γίνεται εδώ ?

Τόσες σφήκες με στραμμένα τα  κεφάλια για να βγουν φωτογραφία, δεν είναι τυχαίο, ούτε ομαδική selfie να έκαναν !!! (μάλλον ο θόρυβος από τα κλικ της φωτογραφικής μηχανής θα τράβηξε την προσοχή τους και εστιάστηκαν με αυτό τον τρόπο, αλλά βγήκαν σε  πολύ ενδιαφέρουσες πόζες...)

Ψάχνοντας στη βιβλιογραφία για τις σφήκες, οι οποίες αναφέρονται ως εξαδέλφες των μελισσών, βρήκα τις βασικές διαφορές που έχουν μεταξύ τους.

Οι φωλιές των σφηκών είναι κατασκευασμένες από ένα είδος χαρτιού επεξεργασμένου με φυτικές ίνες.Τα κελιά της κηρήθρας είναι στραμμένα προς τα κάτω.

Σε αντίθεση με τις σφήκες οι μέλισσες είναι πολυετή έντομα (περνάνε το χειμώνα στην πρωταρχική τους αποικία )

Οι σφήκες έχουν ένα λείο κεντρί που τους επιτρέπει να τσιμπάνε πολλές φορές χωρίς να πεθαίνουν όπως οι μέλισσες, επίσης είναι κατά βάση σαρκοφάγα έντομα και δεν παράγουν μέλι αλλά ούτε και αποθηκεύουν  τροφή για το χειμώνα.

Οι κοινωνίες των σφηκών είναι ετήσιες, το φθινόπωρο η αποικία παράγει άφθονες αρσενικές σφήκες και μελλοντικές βασίλισσες.Η φωλιά εγκαταλείπεται και οι νεαρές γονιμοποιημένες θηλυκές σφήκες ξεχειμωνιάζουν σε κάποιο καταφύγιο συνήθως μόνες.

Την Άνοιξη η βασίλισσα σφήκα ξεκινά και θρέφει μόνη της την πρώτη γενιά της αποικίας και στη συνέχεια αυτή η γενιά θα αναλάβει να θρέψει την επόμενη.

Η συγκεκριμένη πάντως φωλιά μέσα προς τέλη Αυγούστου είχε χάσει σχεδόν όλο τον πληθυσμό της και έδειχνε ...να "χαιρετάει" οριστικά.

Τώρα η φωλιά έχει μείνει άδεια χωρίς καμία σφήκα και δεν αποτελεί πια αντικείμενο παρατήρησης...μόνο ενθύμιο.

Υ.Γ.
Ευχαριστώ όλες τις σφήκες που "ανέχτηκαν" τη φωτογραφική αδιακρισία μου και δεν μου επιτέθηκαν την ώρα που ανέβαζα τη σήτα για να τις φωτογραφίσω και που φυσικά με την  εξαφάνισή τους χωρίς δική μου παρέμβαση, με έβγαλαν από τον κόπο και τις ενοχές να πάρω εγώ δραστικά μέτρα για την απομάκρυσή τους από το παράθυρο.
Όταν έρχονται στο μελισσοκομείο και λεηλατούν τις κυψέλες, έχω κάθε λόγο να τις ξεπαστρέψω, στο παράθυρο όμως έξω από τη σήτα δεν έχω, οπότε ευτυχώς που η μητέρα φύση έδωσε τη λύση με φυσικό τρόπο.