Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Κατασκευή φου-φου από παλιό μεταλλικό δοχείο

Αν σας αρέσουν οι τηγανιτές πατάτες στα ξύλα ή ψάχνετε για ένα εύκολο τρόπο μαγειρέματος όταν πάτε εκδρομή στην εξοχή, υπάρχει μια εύκολη λύση για αυτό.

Μια αυτοσχέδια φου-φού με σχεδόν μηδενικό κόστος.



Ουσιαστικά το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα σχετικά μεγάλο μεταλλικό δοχείο, λίγο τσιμέντο και μερικά κομμάτια σίδερο για τη στήριξη, αν ψάξουμε στην αποθήκη μας όλο και κάτι θα βρούμε που μπορεί να μας εξυπηρετήσει στη κατασκευή μας...

Η αρχική έμπνευση για τη φου-φου, ήρθε από αντίστοιχες  κατασκευές που είχαν κάνει στο παρελθόν  δυο φίλοι.

 Με βαρελάκι μπύρας η πρώτη και με το "κουφάρι" μιας μεταλλικής ηλεκτρικής σκούπας η δεύτερη, προστέθηκε και λίγο ψάξιμο στο διαδίκτυο για περαιτέρω βελτίωση και με λίγη δουλίτσα έτοιμη και η δική μας φου-φού.

Ας δούμε αναλυτικά τώρα όλη τη διαδρομή "δημιουργίας"...




Το μόνο "κατάλληλο" δοχείο που βρέθηκε για τις διαστάσεις του τηγανιού που έχουμε, ήταν ένας μεγάλος  μεταλλικός κουβάς από ...γράσο.


Όχι ότι πιο εύκολο στο καθάρισμα, αλλά προσθέτοντας λίγη στάχτη από το τζάκι και τρίβοντας με μια σπάτουλα τα τοιχώματα, το αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλό.


Βρίσκουμε ένα άδειο πλαστικό δοχείο που θα το χρησιμοποιήσουμε σαν καλούπι και για να ορίσουμε το μέγεθος της τρύπας που θα ανοίξουμε στο πάτο του κουβά...


Με τροχό και δίσκο κοπής μετάλλου, προσεκτικά αφαιρούμε το τμήμα που έχουμε σημαδέψει με το μαρκαδόρο...


Επίσης χαράσσουμε ελαφρά στα τρία σημεία του πάτου όπου θα προστεθούν τα μεταλλικά στηρίγματα - ποδαράκια...


Φροντίζουμε επίσης με το τροχό να κόψουμε και ένα τμήμα από το πλαϊνό μέρος του δοχείου, ώστε να δημιουργηθεί η πόρτα που θα τροφοδοτούμε τα ξύλα.

  



Βάζουμε το πλαστικό δοχείο μέσα στη τρύπα που ανοίξαμε από την κάτω πλευρά του κουβά και κλείνουμε τα ανοίγματα των στηριγμάτων με λίγο φελιζόλ για να μην φύγει το τσιμέντο που θα ρίξουμε εσωτερικά στη βάση...



Αλφαδιάζουμε και προσθέτουμε ξύλινους τάκους κάτω από το δοχείο, προκειμένου να μείνει σταθερή η κατασκευή μας μέχρι να σφίξει το τσιμέντο και να σταθεροποιηθούν τα μεταλλικά ποδαράκια στη σωστή θέση.



Αφαιρούμε μικρά τμήματα στο επάνω μέρος του πλαστικού καλουπιού, ώστε να είναι εφικτή η τοποθέτηση μιας μικρής μεταλλικής  σχάρας με ελαφρά κύρτωση ...


και ρίχνουμε λίγο τσιμέντο με άμμο ώσπου να καλυφθεί ελαφρά η σχάρα.



Την επόμενη ημέρα, όταν το τσιμέντο θα έχει πια σφίξει, 





αφαιρούμε το πλαστικό καλούπι...


και σταθεροποιούμε με βίδες και λίγο τσέρκι τη πόρτα.


Αργότερα προσθέτουμε λίγο ακόμα τσιμέντο στη βάση, προκειμένου να γίνει πιο επίπεδη και για να δημιουργήσουμε μια μικρή κλίση προς το κέντρο της τρύπας, ώστε να αδειάζουμε πιο εύκολα τη στάχτη.



Μπήκε και ένα μικρό ταψάκι για τη στάχτη κάτω από τη φου-φου και έτοιμοι για τη πρώτη δοκιμή...


Αφού πρώτα έκαψε καλά το μέταλλο ώστε να "φύγει" η μπογιά του δοχείου, μπήκε το τηγάνι με τις πατατούλες...



στη πράξη βγήκε ότι πρέπει να κόβονται μικρά τα ξύλα, ή να προστεθεί εξωτερικά ένα μικρό πλέγμα στήριξης ώστε να μπορεί να τροφοδοτηθεί και με μεγαλύτερα ξύλα.


Το μέγεθος το τηγανιού ήταν το σωστό για τη διάμετρο που είχε η φου-φου, αλλά για καλύτερη στήριξη προστέθηκε και ένα  μεταλλικό πλέγμα ανάμεσα.




Μετά τη πρώτη δοκιμή έγιναν και μερικές βελτιώσεις ...
ένα μικρό κεραμιδάκι  πάνω στη τρύπα για να μην φεύγουν πολλά κάρβουνα την ώρα που μαγειρεύουμε...


ανοίχτηκαν μερικές τρυπούλες με το τρυπάνι περιμετρικά για καλύτερο αερισμό της φωτιάς...


και μπήκε μια έξτρα σχάρα εσωτερικά  για τις περιπτώσεις που θέλουμε να ψήσουμε μόνο, δεν διευκολύνει όμως για πολλά άτομα, 1-2 μόνο. 



Τέλος, η μεταφορά της είναι σχετικά εύκολη και ασφαλής με τη χειρολαβή που έχει ο κουβάς.



Όταν αφαιρέσουμε τα κάρβουνα και παγώσει η φου-φού...


μπορούμε εύκολα να την τοποθετήσουμε σε μια σακούλα σκουπιδιών και στη συνέχεια με ασφάλεια να την βάλουμε στο πορτ-μπαγκαζ του αυτοκινήτου μας.

Για το βάψιμο τώρα, οι απόψεις είναι διφορούμενες...


 οι μισοί λένε να βαφτεί με κάποιο ειδικό χρώμα που αντέχει στις θερμοκρασίες και οι άλλοι μισοί...να παραμείνει ως έχει...

θα δούμε.

Το σίγουρο είναι ότι θα έχει αρκετές ημέρες "εργασίας" στο μέλλον.

Εκτός από τις εκδρομές και σε χώρους όπου δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, είναι πολύ χρήσιμη και για το κήπο.

Κρατώντας τα κλαδιά που κλαδεύουμε από τα δέντρα, μπορούμε σχεδόν όλες τις ηλιόλουστες ημέρες του χρόνου να απολαύσουμε νοστιμιές στη φωτιά χωρίς ιδιαίτερο κόπο και κόστος.
Η φου-φου κρατά τη φωτιά δυνατή και αποτελεσματική με ελάχιστα ξύλα αφού τη προστατεύει περιμετρικά λόγω κατασκευής  από τον αέρα.

 Αν τώρα το μόνο που σας λείπει για δημιουργικά μαγειρέματα στη φύση, είναι το κατάλληλο σκεύος για φωτιά...

Μια βόλτα στο μοναστηράκι και θα βρείτε εύκολα ότι χρειάζεστε στα καταστήματα με επαγγελματικούς εξοπλισμούς.

Καλές εκδρομές και καλή όρεξη, οι πατατούλες στη φωτιά δεν χορταίνονται!


2 σχόλια:

  1. Είναι αρκετά δυνατή ώστε να γίνουν τραγανές οι πατάτες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι!
      Μπορείτε να δείτε σε μεγέθυνση κοντινή φωτογραφία όπου φαίνονται οι πατάτες μέσα στο τηγάνι. Το λάδι ...κοχλάζει με ελάχιστη φωτιά.
      Βέβαια όσο πιο πολλά ξύλα βάζουμε, τόσο πιο δυνατή φωτιά θα έχουμε...
      Είναι καλύτερα από μια ανοικτή φωτιά πάνω στα ξύλα, γιατί δεν έχουμε απώλειες από τα πλαϊνά του τηγανιού και από τον αέρα.

      Διαγραφή