Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Επισκευή σε χερούλι μπρικιού ...με ξύλο ελιάς...

Πολλές φορές έχουμε μικροαντικείμενα στο σπίτι όπου μετά από κάποιο διάστημα εντατικής χρήσης τους, παρουσιάζουν προβληματάκια, συνήθως  το κόστος επισκευής τους δεν είναι σημαντικό, το  δύσκολο είναι να βρεθεί το σωστό ανταλλακτικό τη στιγμή που το χρειάζεσαι, ενώ  καμιά φορά συμβαίνει να μην μπορείς καν να βρεις  ανταλλακτικό για το αντικείμενο που θες να επισκευάσεις...

Ένα απλό παράδειγμα είναι το  μπρίκι που φτιάχνουμε καφέ.

Συμβαίνει μερικές φορές να είναι γερό το μεταλλικό τμήμα του, αλλά η πλαστική χειρολαβή είναι για πέταμα, σκέφτεσαι να το πετάξεις ολόκληρο στα σκουπίδια να ησυχάσεις μια και καλή, που να ψάχνεις τώρα να βρεις ανταλλακτικό που να είναι συμβατό με το κάθε τύπου μπρικάκι... 

Είχα μια τέτοια περίπτωση με ένα  μπρίκι πριν λίγο καιρό και σκέφτηκα  αντί να ψάχνω για πλαστικό ανταλλακτικό, να δοκιμάσω μια ..."δημιουργική" επέμβαση με ένα κομμάτι ξύλου από ελιά.

Ιδού το αποτέλεσμα.



Εντυπωσιάστηκα από την "εικαστική" δημιουργία που προέκυψε και είπα να το φωτογραφίσω μήπως και φανεί χρήσιμο σε όποιον σκέφτεται να ξεφορτωθεί στα σκουπίδια το χαλασμένο του μπρικάκι...

Εκτός από την εξοικονόμηση χρημάτων, υπάρχει πάντα και η χαρά της δημιουργίας...ένα χερούλι "έργο τέχνης" φτιαγμένο από ατόφιο ξύλο ελιάς !  

Αν δεν έχετε κοντά σας κάποια ελιά, βρείτε κάποιο άλλο ανάλογο δέντρο, επίσης καλό είναι το ξύλο να έχει κοπεί λίγο καιρό πριν, ώστε να μην έχει χυμούς και έτσι να είναι πιο σωστή η επεξεργασία του.

Διαλέγουμε ένα κομμάτι ξύλου που να είναι δίχαλο, θα το κόψουμε στο επιθυμητό μέγεθος και θα αφαιρέσουμε το ένα τμήμα του αφήνοντας όμως ένα μικρό "τακουνάκι" ξύλου για να μπορέσουμε να το στηρίξουμε πάνω στο μπρίκι.













Με ένα μαχαίρι θα καθαρίσουμε το ξύλο από τη φλούδα και με ένα ψιλό γυαλόχαρτο θα κάνουμε το φινίρισμα και τα στρογγυλέματα στις γωνίες ...


  
Η στήριξη γίνεται με μια απλή μεταλλική βίδα...



ανοίγοντας μια τρύπα με ένα μικρό τρυπάνι πάνω στο "τακουνάκι" του ξύλου...







Η επιλογή του κατάλληλου ξύλου θα πρέπει να γίνει με προσοχή ώστε να είναι "ανατομικό" στο κράτημα του χεριού.




Επέλεξα αφού θα πλενόταν ταχτικά να μην κάνω κάποια πρόσθετη επεξεργασία βαψίματος και να το αφήσω στη φυσική του μορφή όπως είναι οι ξύλινες κουτάλες που χρησιμοποιούμε για το μαγείρεμα... εξάλλου είχε αρκετές όμορφες  λεπτομέρειες και θα ήταν κρίμα να τις καλύψω με χρώμα ή βερνίκι...





Στη πράξη αργότερα βγήκε όμως ότι χρειαζόταν  μια μικρή προστασία με λίγη αυτοκόλλητη ταινία αλουμινίου λόγω θερμοκρασίας...



και μια μεταλλική ροδέλα πίσω από τη βίδα στήριξης για να μην εισχωρεί η βίδα στο ξύλο  και χαλαρώνει το χερούλι στο κράτημα.

Δεν είναι το μεγάλο έργο τέχνης, αλλά είναι λειτουργικό και πρακτικό, ψήνει μια χαρά τον καφέ και όποιος επισκέπτης το βλέπει στην κουζίνα το επεξεργάζεται με...ενδιαφέρον και περιέργεια.

Ένα απλό πλαστικό χερούλι μπρικιού, δεν θα είχε ποτέ μια τέτοια αξιολόγηση !

"Μεγαλειώδες" ξυλόγλυπτο μπορεί να μην είναι ...μοναδικό και συλλεκτικό όμως είναι.

Σε ολόκληρο τον κόσμο δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί άλλο μπρίκι να "φοράει" ακριβώς το ίδιο χερούλι, φρόντισε η φύση γι' αυτό! 




2 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, μερικές φορές "διανθίζω" τα θέματα του blog (που κατά βάση είναι μελισσοκομικό) και με κάποια "άσχετα" θέματα που καμία σχέση δεν έχουν με τις μέλισσες...
      Χαίρομαι πολύ αν τελικά είναι χρήσιμα, ή τουλάχιστον ευχάριστα για όποιον τύχει να τα διαβάσει.

      Διαγραφή