Είμαστε στις τελευταίες ημέρες του Φεβρουαρίου, έχω κάποια μελίσσια που είναι σχεδόν δεκάρια, έχω όμως και λίγα που είναι ακόμα τεσσάρια.
Τι να κάνω ;
Να βάλω δεύτερο πάτωμα στα μεγάλα;
Έχουν αρκετούς γόνους, αλλά δεν ξεχειλίζουν σε υπερβολικό βαθμό από πληθυσμό.
Τα μικρά να τα αφήσω στη τύχη τους, να αναπτυχθούν χωρίς καμία βοήθεια στο γόνο ;
Ιδού το δίλημμα.
Πήρα κάποια πατώματα μαζί μου στην τελευταία επιθεώρηση που έγινε, με σκοπό να προσθέσω σε μερικά μεγάλα μελίσσια δεύτερο πάτωμα...τελικά όμως δεν το έκανα.
Αποφάσισα να αφαιρέσω πλαίσια με σφραγισμένο γόνο από τα πολύ μεγάλα και να το δώσω στα πιο μικρά μελίσσια που έχω.
Είπα να μην βιαστώ, ελπίζω όμως να έκανα τη σωστή επιλογή...
Ανοίγοντας ένα μελίσσι που έχει ήδη δέκα πλαίσια μέσα στην κυψέλη από την προηγούμενη επιθεώρηση...
φαίνεται έτσι με την πρώτη ματιά, καλό είναι, αλλά όχι "καραπηγμένο" παντού, βγάζοντας αργότερα πλαίσια για να δω τι έχει μέσα...
βρήκα ότι είχε σχεδόν 8 γεμάτα πλαίσια με γόνο...
Τινάζοντας το πλαίσιο φαίνεται ο σφραγισμένος γόνος, ασφράγιστο μέλι στη πάνω πλευρά του πλαισίου και...ωραία "κηφηνάκια" στις γωνίες...
Λαμπρά.
Να το βάλω το πάτωμα που έφερα ή να μην το βάλω ;
Πρόκειται να λείψω για περίπου ένα δεκαήμερο, όταν γυρίσω θα προλάβω να βάλω το δεύτερο όροφο ή θα τους έχουν μπει ιδέες για καμιά σμηνουργία ;
Φεβρουάριο έχουμε βρε παιδί μου ακόμα, γιατί τόση βιασύνη, ακούγεται η φωνή της λογικής μέσα στο κεφάλι μου.
Ωραία λοιπόν, ας πάρουμε τη μέση οδό.
Θα αφαιρέσω δυο πλαίσια με σφραγισμένο γόνο (να αποσυμφορηθεί λίγο το μεγάλο μελίσσι) και θα τα αντικαταστήσω με άλλα πλαίσια, κτισμένα, άδεια να έχουν δουλειά να κάνουν η βασίλισσα και οι παραμάνες...
(πλαισιάκι παλιό που έχει περάσει για απολύμανση από τον καταψύκτη, έτοιμο για τοποθέτηση, δεν πρόσθεσα άχτιστο, ελπίζοντας να το γεννήσει πιο γρήγορα η βασίλισσα και να βάλω τα άχτιστα όταν θα προσθέσω το δεύτερο πάτωμα που θα έχει ζεστάνει λίγο περισσότερο ο καιρός)
Έτσι θα έχει χώρο να γεννήσει η βασίλισσα και θα δώσω αυτό το σφραγισμένο γόνο σε κάποια μικρότερα μελίσσια για να αναπτυχθούν και αυτά με τη σειρά τους ακόμα πιο γρήγορα, αφού θα πάρουν έτοιμο εκκολαπτόμενο γόνο χωρίς να σπαταλήσουν δυνάμεις για να τον αναθρέψουν...
Σε κάποια μικρά τίναξα και μερικές παραμάνες - μέλισσες (αφού είχα βρει πρώτα τη βασίλισσα της κυψέλης που προερχόταν το πλαίσιο, για να μην τινάξω και τη βασίλισσα μαζί με τον πληθυσμό που ήθελα να προσθέσω στην αδύναμη κυψέλη).
Δυο πλαίσια με γόνο χωρίς μέλισσες, έξω από τη κυψέλη.
χώρος κενός για να προστεθεί το άδειο πλαίσιο σε αντικατάσταση τους...
Έτοιμο.
Αφαίρεσα δυο πλαίσια με σφραγισμένο γόνο και έβαλα στη θέση τους, δυο κτισμένα άδεια πλαίσια, δεξιά και αριστερά εκεί που τελειώνει ο γόνος που υπήρχε ήδη μέσα στη κυψέλη.
Δηλαδή είχε 8 πλαίσια με γόνο, τώρα πλέον έχει 6 γόνους και δυο άδεια πλαίσια για να τα γεννήσει πάλι η βασίλισσα.
Τη βρήκα να τριγυρνάει και την έβγαλα φωτογραφία...
Την άφησα όμως άβαφη.
Συνήθως όποια βασίλισσα βρίσκω κατά την επιθεώρηση (όταν έχω χρόνο ) τη βάφω, αυτές είναι όλες του 2015 και θα έπρεπε να είναι ήδη βαμμένες όλες...μπλε.
Ως τώρα θα έχω βάψει καμιά εκατοσταριά, από τότε που άρχισα να τις βάφω εδώ και τρία χρόνια.
Όμως την προηγούμενη φορά, ο μαρκαδόρος αναπάντεχα μετά από μια καλή ανάδευση που έγινε στη μπίλια που βρίσκεται στο εσωτερικό του, έκανε ένα ...σπλάτςςς και αντί να βγάλει χρώμα μόνο στο θώρακα, έκανε τη δύστυχη βασιλοπούλα σχεδόν ολόκληρη...μπλε !!
Φοβήθηκα ότι θα την "έκοβαν" όταν την επέστεψα μέσα στην κυψέλη, έτσι όπως μύριζε από το χρώμα, αν επιζούσε κιόλας μετά το μπλε "μπάνιο" που έκανε...
Με ευχάριστη όμως έκπληξη είδα στην πρόσφατη επιθεώρηση ότι τα είχε καταφέρει, γεννούσε ακόμα κανονικά, (δεν γνωρίζω όμως για πόσο καιρό θα συνεχίσει να το κάνει)
ντρέπομαι που τη δείχνω έτσι όπως έγινε, όμως ήταν χειρότερη, οι μέλισσες της έκαναν εντατική μπουγάδα, ελπίζω να καθαρίσουν σιγά-σιγά και το μάτι της που είναι ακόμα χρωματισμένο...
Μετά την παρένθεση με τις βασίλισσες, γυρίζουμε στη τοποθέτηση των πλαισίων.
Τα πλαίσια με το σφραγισμένο γόνο που αφαίρεσα από τα δεκάρια μελίσσια, τα έδωσα σε μικρότερα τεσσαράκια...
και έγιναν ...πενταράκια.
Το πλαίσιο με το σφραγισμένο γόνο μπήκε ανάμεσα στα πλαίσια με το γόνο που είχε ήδη το μικρό μελίσσι.
Έδωσα μόνο ένα πλαίσιο στο καθένα, γιατί δεν θα μπορούσε να ζεστάνει ο υπάρχων πληθυσμός του μικρού μελισσιού και το δεύτερο πλαίσιο, θα έμενε ακάλυπτος ο γόνος και ίσως πέθαινε πριν καν προλάβει να γεννηθεί.
Με αυτό τον τρόπο βοήθησα λίγο και τα μικρά να αναπτυχθούν, δεν έχει όμως άλλες βοήθειες από εδώ και πέρα, το κάθε μελίσσι θα δείξει μόνο του την αξία του.
Κρίμα άλλος να δουλεύει και να κουράζεται και άλλος να καρπώνεται το αποτέλεσμα της ικανότητας και της προσπάθειας...
Εξάλλου θέλω να φανεί η πραγματική δυνατότητα που έχει η κάθε βασίλισσα ξεχωριστά, ώστε να διαλέξω την καλύτερη για βασιλοτροφία, με τις εξισώσεις των πλαισίων μπερδεύεται το αποτέλεσμα.
Ελπίζω τα δεκάρια να ελαφρώθηκαν λίγο μετά την αφαίρεση των πλαισίων και να μπορέσω να κάνω τη τοποθέτηση του δεύτερου πατώματος με μεγαλύτερη άνεση όταν επιστρέψω, χωρίς να έχω και το φόβο της σμηνουργίας, θα το δούμε αυτό όμως στη πράξη...
Κλείνοντας, για να ευθυμήσουμε λίγο, σε αυτή τη τελευταία επιθεώρηση οι μέλισσες μου έκαναν και ένα δωράκι.
Ένα μικρό...μπότοξ.
Ακριβώς στη μέση του πάνω χείλους.
Σχεδόν έμοιαζε σαν τα χείλη της Αντζελίνα Τζολί...
Δυστυχώς ήταν μόνο το πάνω χείλος...όχι τα δυο όπως είναι της Τζολί.
Το σύνολο σε εμένα, θύμιζε ...παπάκι !!
Ευτυχώς ήταν μόνο για 24 ώρες.
Τι να κάνω ;
Να βάλω δεύτερο πάτωμα στα μεγάλα;
Έχουν αρκετούς γόνους, αλλά δεν ξεχειλίζουν σε υπερβολικό βαθμό από πληθυσμό.
Τα μικρά να τα αφήσω στη τύχη τους, να αναπτυχθούν χωρίς καμία βοήθεια στο γόνο ;
Ιδού το δίλημμα.
Πήρα κάποια πατώματα μαζί μου στην τελευταία επιθεώρηση που έγινε, με σκοπό να προσθέσω σε μερικά μεγάλα μελίσσια δεύτερο πάτωμα...τελικά όμως δεν το έκανα.
Αποφάσισα να αφαιρέσω πλαίσια με σφραγισμένο γόνο από τα πολύ μεγάλα και να το δώσω στα πιο μικρά μελίσσια που έχω.
Είπα να μην βιαστώ, ελπίζω όμως να έκανα τη σωστή επιλογή...
Ανοίγοντας ένα μελίσσι που έχει ήδη δέκα πλαίσια μέσα στην κυψέλη από την προηγούμενη επιθεώρηση...
φαίνεται έτσι με την πρώτη ματιά, καλό είναι, αλλά όχι "καραπηγμένο" παντού, βγάζοντας αργότερα πλαίσια για να δω τι έχει μέσα...
βρήκα ότι είχε σχεδόν 8 γεμάτα πλαίσια με γόνο...
Τινάζοντας το πλαίσιο φαίνεται ο σφραγισμένος γόνος, ασφράγιστο μέλι στη πάνω πλευρά του πλαισίου και...ωραία "κηφηνάκια" στις γωνίες...
Λαμπρά.
Να το βάλω το πάτωμα που έφερα ή να μην το βάλω ;
Πρόκειται να λείψω για περίπου ένα δεκαήμερο, όταν γυρίσω θα προλάβω να βάλω το δεύτερο όροφο ή θα τους έχουν μπει ιδέες για καμιά σμηνουργία ;
Φεβρουάριο έχουμε βρε παιδί μου ακόμα, γιατί τόση βιασύνη, ακούγεται η φωνή της λογικής μέσα στο κεφάλι μου.
Ωραία λοιπόν, ας πάρουμε τη μέση οδό.
Θα αφαιρέσω δυο πλαίσια με σφραγισμένο γόνο (να αποσυμφορηθεί λίγο το μεγάλο μελίσσι) και θα τα αντικαταστήσω με άλλα πλαίσια, κτισμένα, άδεια να έχουν δουλειά να κάνουν η βασίλισσα και οι παραμάνες...
(πλαισιάκι παλιό που έχει περάσει για απολύμανση από τον καταψύκτη, έτοιμο για τοποθέτηση, δεν πρόσθεσα άχτιστο, ελπίζοντας να το γεννήσει πιο γρήγορα η βασίλισσα και να βάλω τα άχτιστα όταν θα προσθέσω το δεύτερο πάτωμα που θα έχει ζεστάνει λίγο περισσότερο ο καιρός)
Έτσι θα έχει χώρο να γεννήσει η βασίλισσα και θα δώσω αυτό το σφραγισμένο γόνο σε κάποια μικρότερα μελίσσια για να αναπτυχθούν και αυτά με τη σειρά τους ακόμα πιο γρήγορα, αφού θα πάρουν έτοιμο εκκολαπτόμενο γόνο χωρίς να σπαταλήσουν δυνάμεις για να τον αναθρέψουν...
Σε κάποια μικρά τίναξα και μερικές παραμάνες - μέλισσες (αφού είχα βρει πρώτα τη βασίλισσα της κυψέλης που προερχόταν το πλαίσιο, για να μην τινάξω και τη βασίλισσα μαζί με τον πληθυσμό που ήθελα να προσθέσω στην αδύναμη κυψέλη).
Δυο πλαίσια με γόνο χωρίς μέλισσες, έξω από τη κυψέλη.
Έτοιμο.
Αφαίρεσα δυο πλαίσια με σφραγισμένο γόνο και έβαλα στη θέση τους, δυο κτισμένα άδεια πλαίσια, δεξιά και αριστερά εκεί που τελειώνει ο γόνος που υπήρχε ήδη μέσα στη κυψέλη.
Δηλαδή είχε 8 πλαίσια με γόνο, τώρα πλέον έχει 6 γόνους και δυο άδεια πλαίσια για να τα γεννήσει πάλι η βασίλισσα.
Τη βρήκα να τριγυρνάει και την έβγαλα φωτογραφία...
Την άφησα όμως άβαφη.
Συνήθως όποια βασίλισσα βρίσκω κατά την επιθεώρηση (όταν έχω χρόνο ) τη βάφω, αυτές είναι όλες του 2015 και θα έπρεπε να είναι ήδη βαμμένες όλες...μπλε.
Ως τώρα θα έχω βάψει καμιά εκατοσταριά, από τότε που άρχισα να τις βάφω εδώ και τρία χρόνια.
Όμως την προηγούμενη φορά, ο μαρκαδόρος αναπάντεχα μετά από μια καλή ανάδευση που έγινε στη μπίλια που βρίσκεται στο εσωτερικό του, έκανε ένα ...σπλάτςςς και αντί να βγάλει χρώμα μόνο στο θώρακα, έκανε τη δύστυχη βασιλοπούλα σχεδόν ολόκληρη...μπλε !!
Φοβήθηκα ότι θα την "έκοβαν" όταν την επέστεψα μέσα στην κυψέλη, έτσι όπως μύριζε από το χρώμα, αν επιζούσε κιόλας μετά το μπλε "μπάνιο" που έκανε...
Με ευχάριστη όμως έκπληξη είδα στην πρόσφατη επιθεώρηση ότι τα είχε καταφέρει, γεννούσε ακόμα κανονικά, (δεν γνωρίζω όμως για πόσο καιρό θα συνεχίσει να το κάνει)
ντρέπομαι που τη δείχνω έτσι όπως έγινε, όμως ήταν χειρότερη, οι μέλισσες της έκαναν εντατική μπουγάδα, ελπίζω να καθαρίσουν σιγά-σιγά και το μάτι της που είναι ακόμα χρωματισμένο...
Μετά την παρένθεση με τις βασίλισσες, γυρίζουμε στη τοποθέτηση των πλαισίων.
Τα πλαίσια με το σφραγισμένο γόνο που αφαίρεσα από τα δεκάρια μελίσσια, τα έδωσα σε μικρότερα τεσσαράκια...
και έγιναν ...πενταράκια.
Το πλαίσιο με το σφραγισμένο γόνο μπήκε ανάμεσα στα πλαίσια με το γόνο που είχε ήδη το μικρό μελίσσι.
Έδωσα μόνο ένα πλαίσιο στο καθένα, γιατί δεν θα μπορούσε να ζεστάνει ο υπάρχων πληθυσμός του μικρού μελισσιού και το δεύτερο πλαίσιο, θα έμενε ακάλυπτος ο γόνος και ίσως πέθαινε πριν καν προλάβει να γεννηθεί.
Με αυτό τον τρόπο βοήθησα λίγο και τα μικρά να αναπτυχθούν, δεν έχει όμως άλλες βοήθειες από εδώ και πέρα, το κάθε μελίσσι θα δείξει μόνο του την αξία του.
Κρίμα άλλος να δουλεύει και να κουράζεται και άλλος να καρπώνεται το αποτέλεσμα της ικανότητας και της προσπάθειας...
Εξάλλου θέλω να φανεί η πραγματική δυνατότητα που έχει η κάθε βασίλισσα ξεχωριστά, ώστε να διαλέξω την καλύτερη για βασιλοτροφία, με τις εξισώσεις των πλαισίων μπερδεύεται το αποτέλεσμα.
Ελπίζω τα δεκάρια να ελαφρώθηκαν λίγο μετά την αφαίρεση των πλαισίων και να μπορέσω να κάνω τη τοποθέτηση του δεύτερου πατώματος με μεγαλύτερη άνεση όταν επιστρέψω, χωρίς να έχω και το φόβο της σμηνουργίας, θα το δούμε αυτό όμως στη πράξη...
Κλείνοντας, για να ευθυμήσουμε λίγο, σε αυτή τη τελευταία επιθεώρηση οι μέλισσες μου έκαναν και ένα δωράκι.
Ένα μικρό...μπότοξ.
Ακριβώς στη μέση του πάνω χείλους.
Σχεδόν έμοιαζε σαν τα χείλη της Αντζελίνα Τζολί...
Δυστυχώς ήταν μόνο το πάνω χείλος...όχι τα δυο όπως είναι της Τζολί.
Το σύνολο σε εμένα, θύμιζε ...παπάκι !!
Ευτυχώς ήταν μόνο για 24 ώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου