Ο "βασικός" ρόλος του κηφήνα είναι γνωστός...
Άρχισα να συμπαθώ όμως ιδιαίτερα τους κηφήνες όταν έμαθα ότι δεν έχουν καν...κεντρί για να μπορέσουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
(βρήκα ένα ξεμοναχιασμένο αγόρι-κηφήνα και του έκανα το...πορτραίτο)
Η λέξη κηφήνας είναι συνώνυμη με βρισιά !
Κρίμα. Ενώ το ...κακόμοιρο αυτό πλάσμα, ανυπεράσπιστο, κάνει τα πάντα για την διαιώνιση της κυψέλης ζητώντας μόνο λίγη τροφή (δεν μπορεί να συλλέξει μόνος του τροφή, όχι από τεμπελιά, αλλά επειδή δεν έχει πρόβολο από φυσική του κατασκευή ) και στο τέλος το πληρώνει με την ίδια του τη ζωή!
Επίσης δεν είναι απόλυτα βέβαιο ότι οι κηφήνες δεν κάνουν εντελώς τίποτα μέσα στην κυψέλη...
Μελέτες δείχνουν ότι βοηθούν με την παρουσία τους στην εσωτερική ρύθμιση θερμοκρασίας για να ζεσταίνεται ο γόνος της κυψέλης και ότι ίσως παίζουν κάποιο ρόλο στην ανταλλαγή και επεξεργασία του νέκταρ με τις εργάτριες, επίσης ίσως κάνουν και πολλά άλλα πράγματα που εμείς απλά δεν τα γνωρίζουμε ακόμα.
Είναι γνωστό ότι όταν ο κηφήνας εκτελέσει το "έργο" του χάνει ...ότι πολυτιμότερο έχει, αποκόβεται και μένει στο σώμα της βασίλισσας που έχει βγει για γονιμοποίηση και μετά πέφτει νεκρός ...στο καθήκον.
Ο επόμενος κηφήνας που θα πάρει σειρά, θα βγάλει ότι άφησε ο προηγούμενος, και θα συνεχίσει και αυτός τον κύκλο της αυτοθυσίας για το καλό της διαιώνισης της κυψέλης...
Ο κηφήνας χρειάζεται 24 ημέρες για να γεννηθεί, το μεγαλύτερο σε σχέση με την εργάτρια (21) και την βασίλισσα (16) και αποτελεί "φωλιά" για τις βαρρόα που προτιμούν να αφήνουν τα αυγά τους σε κελιά που θα γεννηθούν κηφήνες, ακριβώς για αυτό το λόγο.
Οι κηφήνες γεννιούνται σαν διπλοειδές αρσενικό και σαν απλοειδές αρσενικό.
Οι ωοτόκες εργάτριες μπορούν να γεννήσουν μόνο απλοειδές αρσενικό.
( τα παραπάνω τα έχω διαβάσει στη σύγχρονη μελισσοκομία Henri Clement εκδόσεις Ψύχαλου)
Τυπικά μου φαίνεται ότι οι κηφήνες που προέρχονται από μια μόνο φυλετική αλυσίδα είναι φυλετικά πιο ελέγξιμοι όταν θέλουμε να αναπαράγουμε μια ράτσα και να κρατήσουμε την καθαρότητα της ράτσας.
Αυτό φαίνεται να είναι καλό όταν κάνουμε βασιλοτροφία και θέλουμε να κάνουμε και κηφηνοτροφία για να έχουμε "καθαρές" ράτσες.
Αν μπορούν να ελεγχθούν όλα αυτά σε μια ελεύθερη φυσική γονιμοποίηση...
Θα πρέπει να είμαστε πάνω σε ένα απομακρυσμένο νησί, εμείς, οι βασίλισσα, μόνο οι κηφήνες που θέλουμε και να μην μπορεί να φτάσει κανείς άλλος ...αδέσποτος και ανεπιθύμητος κηφήνας...κομματάκι δύσκολο μου φαίνεται, θα χρειαστούμε εργαστήριο για απόλυτο έλεγχο της κατάστασης.
Επίσης διάβασα μια φράση στο πιο πάνω βιβλίο που γράφεi : τα αρσενικά προέρχονται από αγονιμοποίητα αυγά, τα οποία γεννά είτε η βασίλισσα είτε οι εργάτριες.
Δηλαδή, εγώ καταλαβαίνω ότι οι εργάτριες που γεννιούνται από την ίδια βασίλισσα μέσα σε μια κυψέλη, είναι ετεροθαλείς αδελφές μεταξύ τους, γιατί έχουν την ίδια μάνα, αλλά διαφορετικό πατέρα (κάποιον από τους 18 που "πήγε" η μαμά τους κατά την γαμήλια πτήση της ).
Ενώ, ο ...άμοιρος κηφήνας έχει την ίδια μάνα με τις αδελφές του εργάτριες, αλλά ...δεν έχει...πατέρα, αφού προέρχεται από αγονιμοποίητο αυγό!
Στην περίπτωση επίσης που γεννηθεί από αρρενοτόκο μελίσσι, δεν έχει βασίλισσα μάνα, αλλά μια παραλίγο αδελφή του... είναι τώρα...μάνα του... και η βασίλισσα μάνα της μάνας του, θα είναι γιαγιά του ?
Μέγα ψυχολογικό σύνδρομο θα έχει, να υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο και να μην έχει πατέρα, όχι επειδή είναι ορφανός, αλλά επειδή στην κατασκευή του η φύση των άφησε χωρίς πατέρα- δημιουργό...
Σαν το πρόβατο -Ντόλυ θα αισθάνεται μου φαίνεται.
Δεν ξέρω αν κάνω λάθος στην ανάλυση που κάνω, ίσως κάποιος γενετιστής ή κάποιος ειδικευμένος στην μελισσοκομία να είναι πιο έγκυρος...
Δεν του φτάνουν όμως όλα τα δράματα που περνάει, μόλις λιγοστεύει το φαγητό στην κυψέλη και αφού έχει εκπληρώσει και τα "καθήκοντα" του βεβαίως, τρώει μια κλωτσιά και έξω από την πόρτα!
Εκεί αρχίζει το γνωστό "κλάμα" του κηφήνα, όπου νηστικός και αποδιωγμένος προσπαθεί να ξαναμπεί στην κυψέλη ενώ οι άκαρδες μέλισσες του επιτίθενται στην είσοδο της κυψέλης...
Τελικά οι γυναίκες είμαστε πολύ σκληρά όντα.
Όμως κάνουμε την καρδιά μας πέτρα προκειμένου να υπάρχει μια ανώτερη ισορροπία στο ...σύστημα.
Στο ...κάθε σύστημα.
Εεε, και επειδή τα θηλυκά δεν μπορούν χωρίς τα αρσενικά, την Άνοιξη πάλι θα ταΐσουν κηφήνες, πάλι θα τους κανακέψουν και πάλι θα τους ετοιμάσουν για το "καθήκον" και πάλι....θα τους ετοιμάσουν και το χουνέρι που τους περιμένει... και η αιώνια ισορροπία των φύλλων ...συνεχίζεται !
Άρχισα να συμπαθώ όμως ιδιαίτερα τους κηφήνες όταν έμαθα ότι δεν έχουν καν...κεντρί για να μπορέσουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Η λέξη κηφήνας είναι συνώνυμη με βρισιά !
Κρίμα. Ενώ το ...κακόμοιρο αυτό πλάσμα, ανυπεράσπιστο, κάνει τα πάντα για την διαιώνιση της κυψέλης ζητώντας μόνο λίγη τροφή (δεν μπορεί να συλλέξει μόνος του τροφή, όχι από τεμπελιά, αλλά επειδή δεν έχει πρόβολο από φυσική του κατασκευή ) και στο τέλος το πληρώνει με την ίδια του τη ζωή!
Επίσης δεν είναι απόλυτα βέβαιο ότι οι κηφήνες δεν κάνουν εντελώς τίποτα μέσα στην κυψέλη...
Μελέτες δείχνουν ότι βοηθούν με την παρουσία τους στην εσωτερική ρύθμιση θερμοκρασίας για να ζεσταίνεται ο γόνος της κυψέλης και ότι ίσως παίζουν κάποιο ρόλο στην ανταλλαγή και επεξεργασία του νέκταρ με τις εργάτριες, επίσης ίσως κάνουν και πολλά άλλα πράγματα που εμείς απλά δεν τα γνωρίζουμε ακόμα.
Είναι γνωστό ότι όταν ο κηφήνας εκτελέσει το "έργο" του χάνει ...ότι πολυτιμότερο έχει, αποκόβεται και μένει στο σώμα της βασίλισσας που έχει βγει για γονιμοποίηση και μετά πέφτει νεκρός ...στο καθήκον.
Ο επόμενος κηφήνας που θα πάρει σειρά, θα βγάλει ότι άφησε ο προηγούμενος, και θα συνεχίσει και αυτός τον κύκλο της αυτοθυσίας για το καλό της διαιώνισης της κυψέλης...
Ο κηφήνας χρειάζεται 24 ημέρες για να γεννηθεί, το μεγαλύτερο σε σχέση με την εργάτρια (21) και την βασίλισσα (16) και αποτελεί "φωλιά" για τις βαρρόα που προτιμούν να αφήνουν τα αυγά τους σε κελιά που θα γεννηθούν κηφήνες, ακριβώς για αυτό το λόγο.
Οι κηφήνες γεννιούνται σαν διπλοειδές αρσενικό και σαν απλοειδές αρσενικό.
Οι ωοτόκες εργάτριες μπορούν να γεννήσουν μόνο απλοειδές αρσενικό.
( τα παραπάνω τα έχω διαβάσει στη σύγχρονη μελισσοκομία Henri Clement εκδόσεις Ψύχαλου)
Τυπικά μου φαίνεται ότι οι κηφήνες που προέρχονται από μια μόνο φυλετική αλυσίδα είναι φυλετικά πιο ελέγξιμοι όταν θέλουμε να αναπαράγουμε μια ράτσα και να κρατήσουμε την καθαρότητα της ράτσας.
Αυτό φαίνεται να είναι καλό όταν κάνουμε βασιλοτροφία και θέλουμε να κάνουμε και κηφηνοτροφία για να έχουμε "καθαρές" ράτσες.
Αν μπορούν να ελεγχθούν όλα αυτά σε μια ελεύθερη φυσική γονιμοποίηση...
Θα πρέπει να είμαστε πάνω σε ένα απομακρυσμένο νησί, εμείς, οι βασίλισσα, μόνο οι κηφήνες που θέλουμε και να μην μπορεί να φτάσει κανείς άλλος ...αδέσποτος και ανεπιθύμητος κηφήνας...κομματάκι δύσκολο μου φαίνεται, θα χρειαστούμε εργαστήριο για απόλυτο έλεγχο της κατάστασης.
Επίσης διάβασα μια φράση στο πιο πάνω βιβλίο που γράφεi : τα αρσενικά προέρχονται από αγονιμοποίητα αυγά, τα οποία γεννά είτε η βασίλισσα είτε οι εργάτριες.
Δηλαδή, εγώ καταλαβαίνω ότι οι εργάτριες που γεννιούνται από την ίδια βασίλισσα μέσα σε μια κυψέλη, είναι ετεροθαλείς αδελφές μεταξύ τους, γιατί έχουν την ίδια μάνα, αλλά διαφορετικό πατέρα (κάποιον από τους 18 που "πήγε" η μαμά τους κατά την γαμήλια πτήση της ).
Ενώ, ο ...άμοιρος κηφήνας έχει την ίδια μάνα με τις αδελφές του εργάτριες, αλλά ...δεν έχει...πατέρα, αφού προέρχεται από αγονιμοποίητο αυγό!
Στην περίπτωση επίσης που γεννηθεί από αρρενοτόκο μελίσσι, δεν έχει βασίλισσα μάνα, αλλά μια παραλίγο αδελφή του... είναι τώρα...μάνα του... και η βασίλισσα μάνα της μάνας του, θα είναι γιαγιά του ?
Μέγα ψυχολογικό σύνδρομο θα έχει, να υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο και να μην έχει πατέρα, όχι επειδή είναι ορφανός, αλλά επειδή στην κατασκευή του η φύση των άφησε χωρίς πατέρα- δημιουργό...
Σαν το πρόβατο -Ντόλυ θα αισθάνεται μου φαίνεται.
Δεν ξέρω αν κάνω λάθος στην ανάλυση που κάνω, ίσως κάποιος γενετιστής ή κάποιος ειδικευμένος στην μελισσοκομία να είναι πιο έγκυρος...
Δεν του φτάνουν όμως όλα τα δράματα που περνάει, μόλις λιγοστεύει το φαγητό στην κυψέλη και αφού έχει εκπληρώσει και τα "καθήκοντα" του βεβαίως, τρώει μια κλωτσιά και έξω από την πόρτα!
Εκεί αρχίζει το γνωστό "κλάμα" του κηφήνα, όπου νηστικός και αποδιωγμένος προσπαθεί να ξαναμπεί στην κυψέλη ενώ οι άκαρδες μέλισσες του επιτίθενται στην είσοδο της κυψέλης...
Τελικά οι γυναίκες είμαστε πολύ σκληρά όντα.
Όμως κάνουμε την καρδιά μας πέτρα προκειμένου να υπάρχει μια ανώτερη ισορροπία στο ...σύστημα.
Στο ...κάθε σύστημα.
Εεε, και επειδή τα θηλυκά δεν μπορούν χωρίς τα αρσενικά, την Άνοιξη πάλι θα ταΐσουν κηφήνες, πάλι θα τους κανακέψουν και πάλι θα τους ετοιμάσουν για το "καθήκον" και πάλι....θα τους ετοιμάσουν και το χουνέρι που τους περιμένει... και η αιώνια ισορροπία των φύλλων ...συνεχίζεται !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου