Πρόσφατα κάναμε εργασίες στο αμπέλι, είχε κάποιες αστοχίες στο φύτεμα, οπότε δοκιμάσαμε με καταβολάδες να αναπληρώσουμε τα χαμένα φυτά.
Ο αμπελώνας έχει μερικά φυτά που είναι ήδη μεγάλα,
υπάρχουν όμως και αρκετά που υστερούν.
Για να καλύψουμε λοιπόν τα κενά που υπάρχουν, όπου ήταν δυνατόν, όταν βρίσκαμε στο πιο κοντινό φυτό από αυτό που αστόχησε, κάποια οριζόντια βέργα που "έφευγε" χαμηλά στη ρίζα του αμπελιού...
ή και πιο ψηλά, ότι ήταν διαθέσιμο, δεν γίνονται με παραγγελία αυτά...το ονομάζαμε καταβολάδα και φροντίζαμε να μην το κλαδέψουμε κατά λάθος...
Επίσης μπορούμε να κάνουμε καταβολάδα και το "μπράτσο", δηλαδή τη βέργα του αμπελιού που είναι πάνω στο σύρμα, θα τη γυρίσουμε προς τα κάτω και θα την οδηγήσουμε στο σημείο που θέλουμε να είναι το νέο φυτό.
Μάλιστα η καταβολάδα που προέρχεται από τα "μπράτσα" είναι πιο δυνατή και πολλές φορές μέσα στην ίδια χρονιά φύτευσης μπορεί να δώσει αρκετά νέα σταφυλάκια.
Μπορούμε να βάλουμε τις βέργες - καταβολάδες να "περπατήσουν" πάνω σε ένα καλάμι για να πάρουν τη σωστή φορά και κλήση.
Αργότερα όσο θα περνάει ο χρόνος, η βέργα θα μεγαλώνει και θα έχουμε ένα όρθιο κανονικό φυτό, τη "μάνα" και ένα στο πλάι, την καταβολάδα.
Όταν έρθει η εποχή για κλάδεμα, περίπου γύρω στα τέλη Φεβρουαρίου της επόμενης χρονιάς, θα ανοιχτεί ένα σχετικά βαθύ χαντάκι, θα τοποθετηθεί μέσα η βέργα και θα φτάσει υπόγεια στη θέση που θα έπρεπε να ήταν το φυτό που αστόχησε.
Ενοείται βέβαια ότι την εποχή του κλαδέματος αν βρούμε μια βέργα- καταβολάδα που φτάνει ως το σημείο που θέλουμε να φυτευτεί το νέο φυτό, δεν χρειάζεται να περιμένουμε ένα ολόκληρο χρόνο...ανοίγουμε το χαντάκι και φυτεύουμε αμέσως.
Την Άνοιξη θα βγάλει φύλλα από το τμήμα που είναι πάνω από το χώμα και σιγά-σιγά θα βγάλει και ρίζες στο τμήμα που είναι κάτω από τη γη.
Μέσα στο αμπέλι, που δεν είχε φρεζαριστεί ακόμα λόγω καιρού, είχε και πολλές μέλισσες, εντάξει, καλό το κρασί, αλλά οι μέλισσες πάντα τραβούν τη προσοχή μου πρώτα.
Άντε πρόλαβα και ένα βατράχι λίγο πριν εξαφανιστεί κάτω από το νερό.
Επιστροφή, τώρα στο αμπέλι και τις μελλοντικές εργασίες, τέρμα τα "ζωάκια" του χωραφιού.
Ένα χρόνο μετά όταν θα έχει δυναμώσει, πάλι την εποχή που κλαδεύουμε, κόβουμε την βέργα από το αρχικό φυτό "μάνα" και έχουμε ένα καινούργιο ανεξάρτητο φυτό!
Έτσι ευελπιστούμε να καλύψουμε τα κενά που έχει το αμπέλι, αν και αυτά που είναι ήδη εντάξει είναι ικανά να μεθύσουν ένα ...χωριό.
Αλλά το καλό κρασί ποτέ δεν είναι αρκετό!
Ο αμπελώνας έχει μερικά φυτά που είναι ήδη μεγάλα,
υπάρχουν όμως και αρκετά που υστερούν.
Για να καλύψουμε λοιπόν τα κενά που υπάρχουν, όπου ήταν δυνατόν, όταν βρίσκαμε στο πιο κοντινό φυτό από αυτό που αστόχησε, κάποια οριζόντια βέργα που "έφευγε" χαμηλά στη ρίζα του αμπελιού...
ή και πιο ψηλά, ότι ήταν διαθέσιμο, δεν γίνονται με παραγγελία αυτά...το ονομάζαμε καταβολάδα και φροντίζαμε να μην το κλαδέψουμε κατά λάθος...
Επίσης μπορούμε να κάνουμε καταβολάδα και το "μπράτσο", δηλαδή τη βέργα του αμπελιού που είναι πάνω στο σύρμα, θα τη γυρίσουμε προς τα κάτω και θα την οδηγήσουμε στο σημείο που θέλουμε να είναι το νέο φυτό.
Μάλιστα η καταβολάδα που προέρχεται από τα "μπράτσα" είναι πιο δυνατή και πολλές φορές μέσα στην ίδια χρονιά φύτευσης μπορεί να δώσει αρκετά νέα σταφυλάκια.
Μπορούμε να βάλουμε τις βέργες - καταβολάδες να "περπατήσουν" πάνω σε ένα καλάμι για να πάρουν τη σωστή φορά και κλήση.
Αργότερα όσο θα περνάει ο χρόνος, η βέργα θα μεγαλώνει και θα έχουμε ένα όρθιο κανονικό φυτό, τη "μάνα" και ένα στο πλάι, την καταβολάδα.
Όταν έρθει η εποχή για κλάδεμα, περίπου γύρω στα τέλη Φεβρουαρίου της επόμενης χρονιάς, θα ανοιχτεί ένα σχετικά βαθύ χαντάκι, θα τοποθετηθεί μέσα η βέργα και θα φτάσει υπόγεια στη θέση που θα έπρεπε να ήταν το φυτό που αστόχησε.
Ενοείται βέβαια ότι την εποχή του κλαδέματος αν βρούμε μια βέργα- καταβολάδα που φτάνει ως το σημείο που θέλουμε να φυτευτεί το νέο φυτό, δεν χρειάζεται να περιμένουμε ένα ολόκληρο χρόνο...ανοίγουμε το χαντάκι και φυτεύουμε αμέσως.
Την Άνοιξη θα βγάλει φύλλα από το τμήμα που είναι πάνω από το χώμα και σιγά-σιγά θα βγάλει και ρίζες στο τμήμα που είναι κάτω από τη γη.
Μέσα στο αμπέλι, που δεν είχε φρεζαριστεί ακόμα λόγω καιρού, είχε και πολλές μέλισσες, εντάξει, καλό το κρασί, αλλά οι μέλισσες πάντα τραβούν τη προσοχή μου πρώτα.
Άντε πρόλαβα και ένα βατράχι λίγο πριν εξαφανιστεί κάτω από το νερό.
Επιστροφή, τώρα στο αμπέλι και τις μελλοντικές εργασίες, τέρμα τα "ζωάκια" του χωραφιού.
Ένα χρόνο μετά όταν θα έχει δυναμώσει, πάλι την εποχή που κλαδεύουμε, κόβουμε την βέργα από το αρχικό φυτό "μάνα" και έχουμε ένα καινούργιο ανεξάρτητο φυτό!
Έτσι ευελπιστούμε να καλύψουμε τα κενά που έχει το αμπέλι, αν και αυτά που είναι ήδη εντάξει είναι ικανά να μεθύσουν ένα ...χωριό.
Αλλά το καλό κρασί ποτέ δεν είναι αρκετό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου