Παρατηρώντας τα ευρήματα μετά τη θεραπεία για βαρρόα...

Πριν από 5-6 ημέρες έκανα θεραπεία για τη βαρρόα με οξαλικό οξύ.
Τότε τοποθέτησα λίγα φύλλα λευκό χαρτί σε  μερικούς πάτους  κυψελών για να συλλέξω τα βαρρόα που θα έπεφταν.
Δεν είχα πρόθεση να κάνω κάποια σοβαρή μέτρηση για τα αποτελέσματα της θεραπείας, απλά να δω σε γενικές γραμμές τι θα γινόταν μετά τη θεραπεία...

Το χαρτί ήταν μεγέθους Α4 δεν κάλυπτε απόλυτα τον πάτο της κυψέλης.
Σε κάποιες δεν μπήκε ούτε καν σε αυτό το μέγεθος, γιατί είχαν σφραγίσει τμήμα της εισόδου και δεν ήταν εφικτό να το τοποθετήσω σωστά.

Παρόλα αυτά, βρήκα επάνω στο χαρτί αρκετά ψόφια βαρροάκια !!!

Έφερα τα ευρήματα στο σπίτι και βάλθηκα να τα ...μελετήσω.

Αρχικά με τη πρώτη ματιά, όσα ήταν πάνω στα χαρτιά έμοιαζαν κυρίως με σκουπιδάκια από γύρη και πρόπολη...

Θεραπεία με οξαλικό οξύ - Προστασία στη θερμοκρασία κατά τη μεταφορά του..

Είναι η πιο κατάλληλη εποχή για  καταπολέμηση των βαρρόα με οξαλικό οξύ.

Είναι μια αποτελεσματική βιολογική μέθοδος, που πολλοί μελισσοκόμοι προτιμούν.

Βέβαια έχουν ακουστεί κατά καιρούς διάφορα αρνητικά για απώλειες πληθυσμού  μελισσών μετά τη χρήση του...

Υπάρχουν αναφορές ότι ο τρόπος εφαρμογής, επηρεάζει το τελικό ποσοστό  των απωλειών που προκύπτει μετά την εφαρμογή της θεραπείας.

Λένε ότι η εφαρμογή με συσκευή εξάχνωσης έχει λιγότερες απώλειες σε σχέση με την απλή ενστάλαξη σιροπιού με οξαλικό πάνω στις μέλισσες.

Προφανώς μπορεί να έχουν δίκιο.

Προσωπικά δεν διαθέτω τέτοια συσκευή (τουλάχιστον αυτή τη στιγμή).

Οπότε αναγκαστικά και φέτος, θα κάνω εφαρμογή  οξαλικού με  ...ενστάλαξη.

Φέτος όμως έκανα  μια μικρή διαφοροποίηση που ελπίζω να παίξει σημαντικό ρόλο στο τελικό ποσοστό των απωλειών που θα έχω, που σίγουρα θα έχω, γιατί θεραπεία με μηδενικές απώλειες δεν πιστεύω να υπάρχει !!

Φέτος λοιπόν έδωσα μεγαλύτερη προσοχή στη θερμοκρασία του σιροπιού κατά την ενστάλαξη, μεταφέροντας το μέσα σε "θερμοκοιτίδα" ...

"παγοκοιτίδα" για την ακρίβεια που άλλαξε η χρήση της...

Το καλοκαίρι μια χαρά κουβαλούσε τις παγωμένες μπύρες στην παραλία, τώρα μετέφερε το οξαλικό στις μέλισσες.

Χριστουγεννιάτικα δώρα-Παιδικές δραστηριότητες-Ζωντανή Ελληνική μουσική /19&20 Δεκεμβρίου 2015

Στο δημοτικό σχολείο Στούπας Μεσσηνίας στις 19 & 20 Δεκεμβρίου διοργανώνεται και φέτος μια πολύ όμορφη γιορτή.

 

Μια ομάδα ντόπιων κυρίως καλλιτεχνών παρουσιάζει  χειροποίητες δημιουργίες από ανακυκλώσιμα υλικά και όχι μόνο !!
Εκεί θα βρείτε ξεχωριστά δώρα Χριστουγέννων για τους αγαπημένους σας φτιαγμένα από καλλιτέχνες δημιουργούς με φαντασία και μεράκι.
  
Επίσης θα υπάρχουν οργανωμένες δημιουργικές  ασχολίες για  τα πιτσιρίκια όπου σύμφωνα με το πρόγραμμα έχουμε τα ακόλουθα:

Εικόνες από ...ψηλά...

Μου έστειλαν ηλεκτρονικά  μερικές φωτογραφίες από την περιοχή μας οι οποίες ήταν τραβηγμένες από τον αέρα, με ελικόπτερο...
Στην αρχή η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα λίγο να καταλάβω τον προσανατολισμό και να αναγνωρίσω όλα τα τοπία, η άνωθεν οπτική είναι διαφορετική.

Η προέλευση λοιπόν αυτών των φωτογραφιών έχει μια μικρή αστεία ιστορία πίσω της...

Χθες την ώρα που μάζευα μερικά ξύλα που είχαμε κόψει από τις ελιές, είδα ένα  ελικόπτερο που έκανε κύκλους στον ουρανό και προσπαθούσε να προσγειωθεί σε κοντινό σημείο στην παραλία.
Σκέφτηκα ότι μάλλον κάποιος που έχει "άνεση" οικονομική  και βαριέται τα αυτοκίνητα αποφάσισε να επισκεφτεί τη Μάνη από τον αέρα ή ότι γίνεται άμεση μεταφορά κάποιου για λόγους υγείας... 
Δεν έδωσα παραπάνω σημασία στο γεγονός.

Εργασία στις ελιές και άλλα...

Περίεργος τίτλος για ανάρτηση...

Μου ήρθε σαν ιδέα μια ημέρα όταν παρατηρούσα κάποια γατόπουλα που απολάμβαναν τον ύπνο τους στη λιακάδα, ενώ εμείς τις ίδιες ημέρες "απολαμβάναμε" τον ήλιο μαζεύοντας ...ελιές.

Σε κάποιο σημείο της σκεπαστής βεράντας υπάρχει μια ξύλινη ιδιοκατασκευή που βοηθάει  στη συρμάτωση των πλαισίων για τις μέλισσες, εκεί την είχαν αράξει και κοιμόντουσαν κυριολεκτικά το ένα πάνω στο άλλο, είναι τρία ετεροθαλή αδελφάκια που περιφέρονται στον κήπο και κάθε πρωί περιμένουν ...το συσσίτιο έξω από την πόρτα.

Ενώ λοιπόν αυτά  λιαζόντουσαν,  εμείς την ίδια εποχή αποκτούσαμε "τροπικό" μαύρισμα μαζεύοντας ελιές στους ελαιώνες της Μάνης.

Οι γάτες δεν έκαναν βέβαια κάτι αφύσικο για να τις ζηλεύω για το χουζούρι τους στον ήλιο, αφύσικες ήταν οι λιακάδες του Νοέμβρη για το μάζεμα ελιών και κατά συνέπεια αυτό μας έκανε να φτάνουμε στα όρια της αφυδάτωσης μετά από τόσες ώρες δουλειάς κάτω από τον ήλιο...

Έχει φτάσει σχεδόν Δεκέμβρης και δουλεύουμε ακόμα με κοντομάνικο !! 

Βέβαια τις τελευταίες ημέρες επιτέλους ήρθαν οι  βροχές, άρα ευκαιρία για λίγη ξεκούραση και διαθέσιμος χρόνος  για γράψιμο στο blog.

Όσο βέβαια και αν φαίνεται παραπονιάρικος ο τόνος που γράφω, ουσιαστικά δεν είναι.

Πατέντα για εύκολο σάκιασμα του καρπού των ελιών

Μια και είμαστε σε ελαιοκομική περίοδο και σε πολλές περιοχές έχει αρχίσει ήδη η συγκομιδή των ελιών, σκέφτηκα να κάνω επανάληψη μια παλαιότερη ανάρτηση με μια πατεντούλα για το σάκιασμα του καρπού.
Είναι κάτι απλό και γρήγορο, μπορείς να το  φτιάξεις πολύ εύκολα και να κάνεις τη δουλειά του σακιάσματος χωρίς πολύ κόπο.
 Για όσους λοιπόν δεν έτυχε να το διαβάσουν, τώρα είναι η κατάλληλη ώρα να το μάθουν.Για όσους το γνωρίζουν, είναι ευκαιρία για μια ...επανάληψη.


Με μηδενικό κόστος μπορούμε να φτιάξουμε μια εύκολη πατέντα που μας επιτρέπει να βάλουμε το καρπό των ελιών πολύ εύκολα και γρήγορα στο τσουβάλι.

Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι ένας άδειος μεγάλος  κουβάς σαν αυτούς που έχουν μέσα πλαστικό χρώμα για βάψιμο και ...3 βίδες.

Αυτό είναι όλο !

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ- Μη συμβατικές μέθοδοι αντιμετώπισης τους - Μιχαήλ Δ. Υφαντίδης

Ο συγγραφέας του εν λόγω βιβλίου, κ. Μιχαήλ Υφαντίδης είναι πτυχιούχος γεωπόνος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με  σπουδές στο εξωτερικό και πολλά χρόνια διδάσκων και ερευνητής του Α.Π.Θ.

Έχει δημοσιεύσει πλήθος επιστημονικών εργασιών σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά.Το ερευνητικό του ενδιαφέρον περιστρέφεται κυρίως γύρω από τη βαρρόα. 

Ο προσανατολισμός της έρευνάς του είναι η οικολογική μελισσοκομία, χωρίς τη χρήση χημικών σκευασμάτων.Μέσα από το φιλοσοφικό αυτό πλαίσιο ανέπτυξε διάφορες τεχνικές όπως είναι ο μελισσοκομικός θερμοθάλαμος, ένα ειδικό κιβώτιο για παραγωγή χειμερινών σμαριών και μια σύγχρονη βάση της  κυψέλης.

Αχνιστά χτένια με βασιλικό και ντοματίνια

Καλοκαιρινή συνταγή, λίγο ετεροχρονισμένα τη γράφω, αλλά είχα κάνει τη φωτογράφιση πριν καιρό και τώρα γράφω τις οδηγίες...

Εύκολη γρήγορη και πεντανόστιμη, αρκεί βέβαια  να βρείτε χτένια.

Πιστεύω ότι ίσως ένα φιλέτο πέρκας ή γλώσσας θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα χτένια αν δεν βρείτε, αλλά με χτένια θα είναι σίγουρα πολύ καλύτερα.

Παρεμπιπτόντως, τα χτένια στη Μάνη τα ονομάζουμε..."ποντίκια"!!
Δεν γνωρίζω πως επικράτησε το όνομα, διότι εμφανισιακά δεν έχουν καμιά σχέση με τα τετράποδα, είναι πανέμορφα ψαράκια.

Ας δούμε τώρα όμως πως θα τα κάνουμε...αχνιστά, ένα τρόπο που θα βοηθήσει να αναδειχθούν οι γεύσεις και τα αρώματα κάνοντας το πιάτο μας νόστιμο και ελαφρύ...

Ξεκινάμε βάζοντας σε μια σωτέζα ή σε ένα βαθύ τηγάνι  λίγο νερό
( εννοείται ότι έχουμε καθαρίσει πρώτα τα χτένια)

Το νέο αγουρόλαδο 2015...έφτασε !!

Οι πρωτιές πάντα έχουν ενδιαφέρον !!

Οι Γάλλοι λένε τη φράση "Le beaujolais nouveau est arrive" και αναφέρονται στην άφιξη το φρέσκου κόκκινου κρασιού μιας συγκεκριμένης ποικιλίας.
Τη τρίτη Πέμπτη κάθε Νοέμβρη έχει καθιερωθεί επίσημα  να ξεκινά η  διάθεση του φρέσκου κρασιού στο εμπόριο με σήμα κατατεθέν  αυτή τη φράση που σημαίνει "το νέο beaujolais έφτασε".
Ο κόσμος το γνωρίζει και υπάρχει μεγάλη προσμονή εκείνη την ημέρα για να δοκιμάσουν τα αρώματα της καινούργιας χρονιάς.

Κάνοντας λοιπόν μια παράφραση σε αυτό που λέγεται στη Γαλλία για το κρασί, έχουμε  την ανάλογη φράση για το ελαιόλαδο...

Το νέο αγουρόλαδο έφτασε!!!

Όσοι κατάγονται από ελαιοκομικές περιοχές γνωρίζουν ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή υπάρχει μεγάλη προσμονή για την πρώτη έκθλιψη που θα γίνει στο ελαιοτριβείο.
 Να φανεί αν ο καρπός βγάζει λάδι, αν είναι αρκετά ώριμες οι ελιές για να ξεκινήσει η συγκομιδή,  τι γεύση έχει, τι χρώμα, τι αρώματα...

Καλές οι πρωτιές που είπαμε πιο πάνω, αλλά όσο αναφορά το ελαιοτριβείο και το αγουρόλαδο, κανένας παραγωγός δεν θέλει να είναι ο πρώτος που θα μπει στη γραμμή παραγωγής των μηχανημάτων, έτσι είθισται  η οικογένεια που έχει το ελαιοτριβείο να κάνει την αρχή στο μάζεμα των ελιών για να περάσει πρώτα  ο δικός της καρπός  από τα μηχανήματα στο ξεκίνημα κάθε χρονιάς...μετά ακολουθούν οι υπόλοιποι...

Κάθε χρονιά είναι διαφορετική, ανάλογα τον καιρό και τον τόπο,  το "άλειμμα" ( όπως λέγεται η πρώτη έκθλιψη ελαιολάδου στο ελαιοτριβείο) γίνεται σε διαφορετική ημερομηνία κάθε χρόνο, δεν είναι σαν το κρασί των Γάλλων...

Εμείς πάντως δοκιμάσαμε το πρώτο αγουρόλαδο για το 2015 το βράδυ του Σαββάτου στις 24 Οκτωβρίου.

Ως το απόγευμα του Σαββάτου είχε μαζευτεί ο καρπός που χρειαζόταν για να γίνει το "άλειμμα", πέρασε από διάφορα στάδια, έφτασε στους μαλακτήρες ...

Λιώσιμο παλιών πλαισίων κεριού με αυτοσχέδια πρέσα...

Κάποια στιγμή οι κηρήθρες μας παλιώνουν, μαυρίζουν και τα κελιά τους μικραίνουν σε μέγεθος, γίνονται εστίες ασθενειών, εεε, καιρός να πάνε για λιώσιμο !! 

Μια κουβέντα είναι αυτό τώρα.

Μέχρι τώρα έχω λιώσει κατά καιρούς λίγα κεριά από παλιά πλαίσια, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να βγάλω όλη την ποσότητα κεριού που ήταν μέσα στην άμορφη μάζα που προσπαθούσα να λιώσω...

Για το λόγο αυτό, την τελευταία φορά επιστράτευσα ...τα "μεγάλα" μέσα !!

Αυτοσχέδια "πρέσα" κεριού με τενεκέ ...από λάδι.

Η σχεδιαστική προσπάθεια μετράει...το "σωστό" αποτέλεσμα θα έρθει σιγά-σιγά.

Αφού μάζεψα τα υλικά που χρειαζόμουν (εννοείται φυσικά  ότι η κατασκευή έγινε με ότι παλιοσίδερα βρέθηκαν στην αποθήκη) και αφού τα έκοψα στα σωστά μεγέθη...πήγα για συναρμολόγηση...

Ευχαριστώ πολύ το καλό παλικάρι που προσφέρθηκε να δουλέψει  την ηλεκτροκόλληση   και έκανε μια ωραία στιβαρή κατασκευή ακριβώς όπως την είχα φανταστεί.

Από το σταφύλι στο μούστο...το κρασί του 2015...

Η δημιουργία πάντα δίνει χαρά, όταν πρόκειται μάλιστα για "γευστική" δημιουργία  όπως είναι το καλό κρασί, η χαρά είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Για να φτιάξουμε ένα καλό κρασί θα πρέπει πρώτα φυσικά να βρούμε καλή ποικιλία σταφυλιών, από την πρώτη ύλη ξεκινά το καλό αποτέλεσμα.

Είναι ευλογία να αντικρίζεις τέτοιες  εικόνες αφθονίας κάτω από τον ελληνικό ουρανό...

Δυο βασίλισσες σε μια κυψέλη...μάνα και κόρη μαζί...

Περίπου τέλη Μαΐου  όταν οι κυψέλες ήταν στο μέγιστο της ανάπτυξής τους, δημιούργησα μερικές πολύ μικρές παραφυάδες αφαιρώντας τη βασίλισσα που υπήρχε έως τότε στη  κυψέλη (γέννηση-2014) μαζί με 2-3 πλαίσια πληθυσμού. 
Ο στόχος ήταν να γεννηθεί μια άλλη νέα βασίλισσα στη δυνατή αλλά ορφανή πια  κυψέλη και σε αυτό το διάστημα αφού δεν θα είχαν γόνο να αναθρέψουν...ίσως να μάζευαν και περισσότερο μέλι.

Τα μικρά κυψελίδια με τις βασίλισσες του 2014 μεταφέρθηκαν κοντά μου με το σκεπτικό να τα ταΐζω συχνά ώστε να αναπτυχθούν πάλι σε  παραφυάδες, να έχω επίσης μερικές βασίλισσες επιπλέον για κάθε ενδεχόμενο και μετά με βασιλοτροφία να εμβολιάσω  βασιλοκέλια ώστε να γεννηθούν  και σε αυτά νέες βασίλισσες. 

 Σε όσες παραφυάδες οι μάνες γεννούσαν ακόμα ικανοποιητικά, υπήρξε σχετικά καλή ανάπτυξη ...ως  παραφυάδα μιλάμε πάντα...

Σε μια κυψέλη όμως, μια βασιλοπούλα  άρχισε κάποια στιγμή να μην...εκτελεί σωστά τα καθήκοντά της.

Άρχισε να γεννοβολάει μόνο κηφήνες!!

Στην αρχή αναρωτήθηκα από που προέκυψαν οι ωοτόκες  εργάτριες και γέμισαν τα πλαίσια κηφηνογόνο...αλλά μετά είδα τη μεγαλειότατη να κόβει βόλτες, βασιλοκέλια να εμφανίζονται και πίστεψα  ότι η βασίλισσα ήταν που είχε γίνει αρρενοτόκος.

Δεν είχα άλλη διαθέσιμη καλή  βασίλισσα να βάλω, έτσι άφησα το μελίσσι να κάνει μόνο του την αντικατάσταση όπως αυτό νόμιζε καλύτερα.

Κάποια στιγμή ο γόνος με τους κηφήνες άρχισε να μειώνεται και έκανε την εμφάνισή της πάνω στο πλαίσιο και η ..."πριγκίπισσα" κόρη της βασίλισσας.

 Μαμά και κόρη μαζί !!

Δεν γεννήθηκε φυσικά βαμμένη με τη μπλε μπογιά στην πλάτη...εγώ την έβαψα.


Άβαφη ήταν έτσι.

Καλοκαιρινή αντιμετώπιση Βαρρόα με ζάχαρη άχνη και θυμόλη

Η Καλοκαιρινή αντιμετώπιση της Βαρρόα είναι ένας ...πονοκέφαλος, οι υψηλές θερμοκρασίες κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Τα σκευάσματα με  θυμόλη έχουν δείξει καλά αποτελέσματα και επιτρέπεται η χρήση τους για βιολογική μελισσοκομία, ο μόνος περιοριστικός παράγοντας είναι η θερμοκρασία η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 25 βαθμούς C καθιστώντας απαγορευτική την εφαρμογή τους το Καλοκαίρι...

Από την άλλη το πασπάλισμα με ζάχαρη άχνη έχει δείξει ότι ρίχνει κάποια βαρρόα αν μάλιστα συνδυάζεται με διάτρητους πάτους, τα αποτελέσματα είναι σαφώς  καλύτερα.

Με αφορμή λοιπόν αυτά τα δυο δεδομένα, έγινε ένα πείραμα που αναφέρεται στο περιοδικό Μελισσοκομική Επιθεώρηση  (τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2015, σελ.45) από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης.

Η έρευνα έγινε πάνω στη χρήση ζάχαρης άχνης με θυμόλη για την καλοκαιρινή αντιμετώπιση της βαρρόα.

Είχα διαβάσει το άρθρο όταν δημοσιεύθηκε στο περιοδικό και είχα αποφασίσει ότι θα ήταν η καλοκαιρινή θεραπεία για τα μελίσσια μου μιας και το πείραμα ήταν κάτω από την αιγίδα του έγκριτου εργαστηρίου Μελισσοκομίας - Σηροτροφίας Α.Π.Θ. και τα αποτελέσματα ήταν θετικά για την αντιμετώπιση της βαρρόα...

Το βασικό μου πρόβλημα ήταν να βρω άχνη ζάχαρη χωρίς ...άμυλο όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του εργαστηρίου.

Δεν τα  κατάφερα.

Τελικά αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω αυτή που βρήκα συσκευασμένη στο εμπόριο, η οποία έχει προσθήκη αμύλου 2%.

Ελπίζοντας ότι η μικρή ποσότητα ζάχαρης που είναι απαραίτητη για την εφαρμογή της θεραπείας, άρα και η ελαχιστότατη ύπαρξη αμύλου (αναλογεί 0.6 γρ. άμυλο για κάθε δεκάρα κυψέλη - ανά θεραπεία ) δεν θα δημιουργήσει κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα.

Στο πείραμα έγινε χρήση διαφόρων ποσοτήτων θυμόλης σε συνδυασμό με ζάχαρη άχνη.

Τα καλύτερα αποτελέσματα ήταν μεταξύ 3% - 5%.

Αποφάσισα να  δοκιμάσω βάζοντας 4%.

Η θυμόλη καλό είναι να γίνει εντελώς πούδρα με τη βοήθεια ενός γουδιού, πριν αναμειχθεί με τη ζάχαρη.

Η δοσολογία είναι 3 gr θεραπευτικού μίγματος για κάθε πλαίσιο που πατάνε οι μέλισσες, δηλαδή για ένα δεκάρι μελίσσι θα χρειαστούμε 30 gr ζάχαρης άχνη με θυμόλη.

Γίνονται δυο θεραπείες, η δεύτερη γίνεται 14 ημέρες μετά την πρώτη εφαρμογή και φυσικά βάζουμε πάλι τις ίδιες αναλογίες και ποσότητες ζάχαρης και θυμόλης.

Παρακολουθώντας μια...σφηκοφωλιά στο παράθυρο...

Ένα απόγευμα, τυχαία έπεσε η ματιά μου στο επάνω εξωτερικό σημείο ενός παραθυριού στο σπίτι.Ψηλά επάνω στο οριζόντιο πέτρινο αγκωνάρι του παραθυριού, είχα ...παρέα.

Μια σφηκοφωλιά !!

Ήταν φτιαγμένη έξω από τη σήτα του παραθύρου, άρα δεν θα δημιουργούσε άμεσο πρόβλημα και προφανώς για αυτό το λόγο δεν ήταν επικίνδυνη και για τους ανθρώπους του σπιτιού.

Αρχικά σκέφτηκα να την ξεπαστρέψω, ως μελισσοκόμος δεν έχω και τις καλύτερες προθέσεις απέναντι στις σφήκες, μιας και κάνουν επιδρομές στις κυψέλες μου...

Όμως δεν έχω κυψέλες κοντά στο σπίτι για να φοβηθώ για τις μέλισσες μου, η φωλιά ήταν έξω από τη σήτα, δεν είχα λοιπόν άμεσο σοβαρό λόγο να την εξαφανίσω.

Αποφάσισα τελικά να την κρατήσω για λίγο διάστημα ...ως αντικείμενο παρατήρησης και μετά βλέποντας και κάνοντας...

Εκτός λοιπόν από τη παρατήρηση κατά τη διάρκεια της ημέρας, έκανα και ...νυκτερινές εφόδους στο αντικείμενο της παρατήρησης μου, πιάνοντας το κυριολεκτικά ...στον ύπνο.

 

Γαύρος μαρινάτος με λεμόνι - εξαιρετικός μεζές για τσίπουρο και ούζο !!

Καλοκαίρι στην Ελλάδα σημαίνει...καλή παρέα με τσίπουρα και ούζα.

Φυσικά τα ποτά θέλουν και νόστιμα μεζεδάκια, αν τα πίνουμε "ξεροσφύρι", το κεφάλι μας μετά θα χορεύει...μπαλέτο.

Ένα τέτοιο νόστιμο μεζεδάκι θα δείξουμε σήμερα, αντέχει  μερικές μέρες στο ψυγείο και σίγουρα θα το λατρέψετε.

Ο γαύρος μαρινάτος συνήθως γίνεται με ξύδι, εδώ όμως θα περιγράψω την εκδοχή με το λεμόνι και τα αρωματικά βότανα.

Αρχικά θα χρειαστούμε πραγματικά φρέσκο γαύρο, πρέπει η σάρκα του ψαριού να είναι σφιχτή και να μυρίζει θάλασσα, διαφορετικά δεν αξίζει τον κόπο να δοκιμάσουμε να φτιάξουμε γαύρο μαρινάτο.

Κόβουμε το κεφάλι  του ψαριού και με το μαχαίρι πιέζουμε κάθετα το ψάρι στη κοιλιά του ενώ το έχουμε απλωμένο πάνω στην παλάμη του χεριού μας.

Η γεμάτη κηρήθρα και η...κατεστραμμένη κηρήθρα...

Ανέλπιστη έκπληξη το μέλι που μπήκε στην κυψέλη λίγο πριν τον τρύγο, κάποια πλαίσια γέμισαν ολοκληρωτικά σε σημείο που ήταν "ασήκωτα" από το βάρος. Άλλο που δεν θέλαμε βέβαια...

Μεγάλη χαρά αισθάνεσαι όταν πιάνεις στα χέρια σου μια τέτοια κερήθρα, νιώθεις να δικαιώνονται οι προσπάθειες που έκανες όλη την προηγούμενη χρονιά.
 Πάντως αν δεν έδινε  το έλατο τις τελευταίες ημέρες το έξτρα μέλι, μάλλον δεν θα ήμασταν και τόσο ...χαρούμενοι.

Για το μέλι που μπήκε στις κηρήθρες ήμασταν χαρούμενοι, για το μέλι που δεν μπορέσαμε να...βγάλουμε από τις κηρήθρες δεν ήμασταν καθόλου χαρούμενοι!!

Ήταν τόσο συμπυκνωμένο που παρόλο τη φυγοκέντριση  στο μελιτοεξαγωγέα δεν έλεγε να βγει στην ολότητα του.

Μελισσοκομικό σεμινάριο από τον ΕΛΓΟ "Δήμητρα" στην Καλαμάτα 22-24 Ιουλίου 2015

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά διοργανώθηκε από τον ΕΛΓΟ "Δήμητρα" μελισσοκομικό σεμινάριο στην Καλαμάτα με σημαντική συμμετοχή μελισσοκόμων από τον νομό Μεσσηνίας, στο πρόγραμμα υπάρχει και μια δεύτερη εκπαίδευση στην πόλη της  Κυπαρισσίας από την ίδια εισηγήτρια.

Φέτος υπήρχε μια μικρή  διαφοροποίηση σε σχέση  με πέρυσι, δίνοντας προτεραιότητα για πιστοποίηση παρακολούθησης,  στους επαγγελματίες και κάτοχους μελισσοκομικού  βιβλιαρίου, αλλά φυσικά κανένας δεν αποκλείστηκε από την εκπαίδευση.

Εκπαιδεύτρια του σεμιναρίου ήταν η κ. Μαρία Μπίστη γεωπόνος, η οποία μας ανέλυσε βασικές λειτουργίες των μελισσών και της κυψέλης, τα μελισσοκομικά φυτά και τις ιδιότητες τους, καθώς και διάφορους μελισσοκομικούς χειρισμούς.

Μελιτζάνες και πατάτες σε σάλτσα τομάτας...υπέροχη καλοκαιρινή γεύση

Είναι μια απλή συνταγή, αλλά γευστικά είναι...θεϊκή, είναι το αγαπημένο μου καλοκαιρινό φαγητό!!

Αν έχετε πατατούλες και μελιτζάνες από κήπο, σαφώς και είναι καλύτερα, αλλιώς προσπαθήστε να βρείτε ότι πιο φρέσκο μπορείτε από το μανάβη μας ή τη λαϊκή.

Υλικά: 

Πατάτες
Μελιτζάνες (φλάσκες) 
Ντομάτες ώριμες
Σκόρδο
Τυρί φέτα
Δεντρολίβανο, δαφνόφυλλα
Ελαιόλαδο
Αλάτι, πιπέρι 

Ξεκινάμε κόβοντας τις μελιτζάνες σε φέτες και βάζοντάς τες για κάμποση ώρα μέσα σε νερό με αλάτι για να ξεπικρίσουν.

Στη συνέχεια κόβουμε τις πατάτες επίσης σε φέτες και τηγανίζουμε  με ελαιόλαδο μέχρι να ροδίσουν.

Μην φοβηθείτε τις μελιτζάνες, είναι σημαντικό να τηγανιστούν καλά, οι πατάτες όχι και τόσο... 

Καθαρισμός απολεπισμάτων κεριού από το μέλι

Για να πάρουμε το μέλι από τα πλαίσια, πρέπει να αφαιρέσουμε πρώτα τα σφραγίσματα κεριού, τα λεγόμενα απολεπίσματα, που οι μέλισσες έχουν χτίσει πάνω στα κελιά προκειμένου να προστατέψουν το μέλι από μελλοντική αλλοίωση. 

Έτσι μετά τον τρύγο  έχουμε μια άμορφη "μπάλα" όπου τα κεριά και τα μέλια είναι ανακατεμένα, όλα μαζί.

Βάζοντας τα απολεπίσματα σε ένα σουρωτήρι για λίγο χρόνο ή ακόμα πιο άμεσα μέσα σε ειδικές θήκες στο μελιτοεξαγωγέα, μπορούμε να πάρουμε ένα σημαντικό μέρος το μελιού που υπάρχει μέσα σε αυτή τη "μπάλα", αλλά και πάλι θα μείνει μια μικρή ποσότητα μελιού μέσα στα κεριά...

Καλό είναι λοιπόν για να μην πάει χαμένη, να τη δώσουμε πίσω στις μέλισσες.  


Κάποιοι ξεπλένουν τα κεριά με νερό για να φύγει το επιπλέον μέλι...

εγώ πάντως προτίμησα να το δώσω πίσω με το...κουτάλι!!

Σκέφτηκα να δώσω την ευκαιρία σε μερικές παραφυάδες που έχω κοντά μου, να πάρουν άμεσα οι μέλισσες το μέλι πίσω χωρίς επιπλέον προσμίξεις.

Τοποθετήθηκε αργά το απόγευμα μέσα στις κυψέλες, για να μην έχουμε θέματα με λεηλασίες, πάνω σε φύλλα λαδόκολλας.

Πίστεψα ότι θα μπορούσα να ξεκολλήσω μετά πιο εύκολα το καθαρό κερί, όταν θα είχαν πάρει οι μέλισσες το μέλι...

Δεν δούλεψε όμως τελικά !!

Πέρυσι τοποθέτησα τα απολεπίσματα πάνω σε φύλλα αλουμινόχαρτου και ...κόλλησαν όλα μαζί, οπότε φέτος είπα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό.

Σύγχρονη Μελισσοκομία - εκδόσεις Ψύχαλου

Το ογκώδες αυτό βιβλίο έχει πάρει το πρώτο βραβείο από την apimodia και αποτελεί μια πολύ σοβαρή προσπάθεια και σημαντική αναφορά στη βιβλιογραφία για τη μελισσοκομία σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αναλύει πολλά και διαφορετικά θέματα πάνω στη μελισσοκομία, τόσο τεχνικά όσο και επιστημονικά.

Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι από τα πρώτα που αγόρασα όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με τις μέλισσες πριν από πέντε περίπου χρόνια . 
Επειδή έχει καλή εικονογράφηση, αναλυτικούς πίνακες και κατανοητό λόγο αποτελεί ένα πολύ καλό εργαλείο για τον νέο μελισσοκόμο, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια αξιόπιστη επιστημονική αναφορά για πολλά θέματα και για τον επαγγελματία μελισσοκόμο.

Είτε...ναι, είτε...όχι....

Είχα στο πρόγραμμα να βάλω μια ανάρτηση για ένα μελισσοκομικό βιβλίο, μου είπα... για μέλισσες και άλλα τέτοια "χαριτωμένα" γράφεις, μην ανακατεύεσαι σε ξένα χωράφια...

Όμως τελικά αποφάσισα να αφήσω το μελισσοκομικό βιβλίο για άλλη φορά και να καταθέσω μερικές σκέψεις δημόσια.

Επιπλέον αφορμή για αυτό, ήταν μερικά τηλεφωνήματα που δέχτηκα τις δυο τελευταίες ημέρες.

Ζούμε σε μια πολύ ιδιαίτερη χρονική στιγμή, σε μια χώρα που συμβαίνουν "ιδιαίτερα" γεγονότα.

Δεν θα πάρω πολιτική θέση για καμία πλευρά, σεβαστή η προσωπική γνώμη του κάθε πολίτη αυτής της χώρας να ψηφίσει ότι αυτός πιστεύει ότι είναι καλύτερο και οι δυο πλευρές έχουν τα δικά τους επιχειρήματα και είναι απόλυτα σεβαστά.

Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα λίγο μετά την ομιλία Γιούνκερ στην τηλεόραση προς τον ελληνικό λαό, ήταν από μια Γαλλίδα μαμά τεσσάρων αγοριών την οποία γνώρισα σχεδόν πριν 15 χρόνια όταν έκαναν  διακοπές στη Μάνη.

Τότε με αναζήτησαν μόνοι τους (χωρίς να τους γνωρίζω) όταν πληροφορήθηκαν από κάπου ότι μιλάω γαλλικά και ότι ίσως θα μπορούσα να τους βοηθήσω να βρουν ένα κατάλυμα διακοπών για την επόμενη χρονιά.

Ήρθαν πολλές χρονιές συνεχόμενα από τότε, έφερναν και άλλες οικογένειες μαζί για παρέα, συμμετείχαν ενεργά βοηθώντας σε πολλές εκδηλώσεις που οργανώναμε με τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού μας εκείνη την εποχή, είδα αυτά τα πιτσιρίκια  όλα αυτά τα χρόνια να μεγαλώνουν και  να γίνονται μεγάλα αγόρια  (στο πρόσφατο τηλέφωνο έμαθα μάλιστα ότι  ο μεγαλύτερος γιος ετοιμάζεται για γάμο) λατρεύοντας κάθε τι ελληνικό και αναπτύσσοντας μαζί τους μια όμορφη οικογενειακή φιλία από το πουθενά.

Στο τέλος του αγώνα το 2004, όπου η Ελλάδα κέρδισε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, πήραν οικογενειακώς τηλέφωνο για συγχαρητήρια και για να μου πουν ότι είναι πολύ χαρούμενοι που κερδίσαμε τον αγώνα.

Στο τελευταίο τηλεφώνημα πήραν για να δουν με πραγματικό ενδιαφέρον, αν είμαστε καλά, πως είναι τα πράγματα και τι σκεφτόμαστε να ψηφίσουμε....

Στο τηλεφώνημα του 2004 είχα "φουσκώσει" από υπερηφάνεια, στο πρόσφατο...είχα ένα "κόμπο" στο λαιμό.

Να τους πω ότι ΌΧΙ δεν θέλω πια ευρωπαϊκές παρτίδες μαζί τους, ψέματα θα ήταν, να τους πω ΝΑΙ, ότι θέλω και άλλη λιτότητα, πάλι ψέματα θα ήταν...

Τοποθέτηση σκέπαστρου με μόνωση πάνω στην κυψέλη για προστασία από τη ζέστη...

Όσο το Καλοκαίρι προχωρά, η ζέστη μεγαλώνει, εμείς οι άνθρωποι για να δροσίσουμε τα σπίτια μας βάζουμε αιρκοντίσιον, οι μέλισσες για να δροσίσουν τα δικά τους σπίτια, γίνονται οι ίδιες...αιρκοντίσιον.

Κουνάνε τα φτερά τους ώστε να δημιουργηθούν ρεύματα αέρα  μέσα στην κυψέλη και έτσι καταφέρνουν να ρυθμίσουν την υπερβολική θερμοκρασία τις ζεστές ημέρες του Καλοκαιριού, επίσης υπάρχουν μέλισσες που ψάχνουν για νερό. Το μαζεύουν στο στόμα τους όπως κάνουν με το νέκταρ κι αερίζουν με αυτό την αποικία. 

Το νερό και το ρεύμα αέρα μειώνουν τη θερμοκρασία.
Οι τροφοδότριες νερού και οι αερίστριες συντονίζονται άψογα.

Αυτό όμως σημαίνει επιπλέον δουλειά για τις μέλισσες και φυσικά επιπλέον κατανάλωση τροφής, άρα επιπλέον "έξοδα" για τον προυπολογισμό της κυψέλης.

-Στο σπίτι μας για να μειώσουμε τα έξοδα του κλιματιστικού, τι κάνουμε ?

- Βάζουμε μόνωση !

Υπάρχουν ξύλινες κυψέλες που έχουν ενσωματωμένη  μόνωση  στο καπάκι τους κάτω από το μεταλλικό  φύλλο ή κάποιες άλλες που ονομάζονται ενεργειακές και υπόσχονται καλύτερες συνθήκες για τις μέλισσες, χειμώνα καλοκαίρι,  υπάρχουν επίσης και οι πλαστικές κυψέλες οι οποίες έχουν εσωτερική μόνωση ανάμεσα στα τοιχώματά τους, εναλλακτικά επίσης κάποιοι βάφουν τα καπάκια με ειδικό μονωτικό χρώμα για να μειώσουν τη θερμοκρασία που αναπτύσσουν το καλοκαίρι... οι τελικές όμως επιλογές και αποφάσεις είναι πάντα στη βούληση του καθενός...

Για τις κανονικές  κυψέλες, μια καλή λύση για να τις βοηθήσουμε τώρα το καλοκαίρι, είναι να τοποθετήσουμε φελιζόλ πάνω στα καπάκια τους (οι παλιοί μελισσοκόμοι τοποθετούσαν κομμένα κλαδιά ή φτέρες από το δάσος προκειμένου να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα).

Πως μαζεύουμε θαλασσινό αλάτι...

Όσοι έχουν δοκιμάσει αυθεντικό θαλασσινό αλάτι στη σαλάτα τους, δεν το αλλάζουν με τίποτα !!

Καμιά σχέση με αυτό του εμπορίου.

Μπορούμε να βρούμε συσκευασμένο θαλασσινό αλάτι στα ράφια εξειδικευμένων καταστημάτων, αρκετές φορές όμως δεν ανταποκρίνεται πραγματικά το περιεχόμενο της συσκευασίας με αυτό που γράφει η ετικέτα...

Είναι λοιπόν πιο εύκολο και συνάμα πιο ασφαλές, να πάμε να μαζέψουμε...μόνοι μας το αλάτι που χρειαζόμαστε για την οικογένειά μας.

Πως το κάνουμε αυτό ?

Με μια κουτάλα!!

Αρχικά θα πρέπει να βρούμε μια περιοχή όπου η θάλασσα είναι καθαρή.Κατά προτίμηση διαλέγουμε βραχώδης ακτές που βρίσκονται μακριά από κατοικημένες περιοχές.

Προσπαθούμε να βρούμε ακτές με  φυσικές  λακκούβες, το θαλασσινό νερό θα εγκλωβιστεί μέσα σε αυτές κατά την τελευταία θαλασσοταραχή και αργότερα με τη φυσική εξάτμιση  από τη ζέστη του ηλίου θα γίνει ...νόστιμο θαλασσινό αλατάκι από  μόνο του.

Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάμε  και να το μαζέψουμε την κατάλληλη εποχή, από τέλη Μαίου, αρχές Ιουνίου είναι καλά, εξαρτάται βέβαια και από τον καιρό που θα κάνει...

Ωοτόκες μέλισσες- επαναφορά αρρενοτόκου κυψέλης με εισαγωγή βασίλισσας σε κλουβάκι...

Έχουμε ένα μελίσσι που για διάφορους λόγους κατέληξε αρρενοτόκο, όπως π.χ. να μην κατάφερε να γεννηθεί βασίλισσα από εμβολιασμένο βασιλοκέλι, να γεννήθηκε αλλά να μην επέστρεψε από την έξοδο  γονιμοποίησης, να μην γεννάει,  είτε  από αρρώστια είτε από ατύχημα κ.τ.λ.

Το σίγουρο είναι  ότι πια  η κυψέλη δεν έχει ικανή βασίλισσα για αρκετό χρονικό διάστημα και οι ωοτόκες μέλισσες έχουν κάνει την εμφάνισή τους αφού δεν βλέπουμε καθόλου εργατικό γόνο, αλλά μόνο...κηφήνες.

Αν το μελίσσι είναι πολύ μικρό, δεν αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε, το  τινάζουμε 50 μέτρα μακριά από την αρχική του θέση και ...ησυχάζουμε.

Αν είναι λίγο μεγαλύτερο, έστω και για πειραματισμό, αξίζει να δοκιμάσουμε να το επαναφέρουμε, μπορούμε να επιχειρήσουμε να του δώσουμε πλαίσιο με γόνο ημέρας, αφού απομακρύνουμε πρώτα τον κηφηνογόνο, (όπως  αναφέρεται στο βιβλίο του Pierre Jean-Prost ) για να εξακριβώσουμε αν τυχόν υπάρχει βασίλισσα μέσα στην κυψέλη, αλλά έχει πάψει να γεννάει, αν δημιουργηθούν βασιλοκέλια, δεν έχουμε βασίλισσα, αν δεν δημιουργηθούν, σημαίνει ότι υπάρχει βασίλισσα μέσα στην κυψέλη. 

Αν μια βασίλισσα είναι ανίκανη να ωοτοκήσει, ζει ανάμεσα στις ωοτόκες εργάτριες, το μελίσσι δεν δέχεται άλλη βασίλισσα και δεν δοκιμάζει να εκθρέψει άλλη  αν του δώσουμε φρέσκο γόνο.

Θα πρέπει να ψάξουμε και να αφαιρέσουμε  τη προβληματική βασίλισσα και ύστερα να τοποθετήσουμε μια νέα γόνιμη ή φρέσκο γόνο, στην τελευταία περίπτωση  θα περιμένουμε σχεδόν ένα μήνα για να αποχτήσει  κανονικά νέα βασίλισσα και στις δυο περιπτώσεις οι ωοτόκες εξαφανίζονται όταν οι μέλισσες δεν τις έχουν πια ανάγκη.

Όσο πιο μεγάλο είναι το μελίσσι τόσο πιο δύσκολα θα δεχτεί την εισαγωγή μιας νέας βασίλισσας, συνήθως την σκοτώνουν μέσα στο κλουβάκι εισαγωγής, αφού πιστεύουν ότι οι ωοτόκες μέλισσες είναι η "βασίλισσα" τους, οπότε είναι φυσιολογικό να μην θέλουν άλλη βασίλισσα.

Ψάχνοντας διάφορα στο διαδίκτυο παλιότερα, είχα βρει την πληροφορία ότι αν πάρουμε τα πλαίσια που μπορούν να γεννούν οι ωοτόκες μέλισσες για λίγο χρόνο και δεν έχουν που να γεννήσουν, ακυρώνεται με κάποιο τρόπο η "βασιλεία" τους και μετά είναι πιο εύκολο να αποδεχτεί   το μελίσσι μια νέα βασίλισσα.

Μελισσοκομικά σεμινάρια στη Μεσσηνία και σε όλη την Ελλάδα από τον "ΕΛΓΟ Δήμητρα" για το 2015

Ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες διεξαγωγής των μελισσοκομικών σεμιναρίων από τον οργανισμό "ΕΛΓΟ Δήμητρα".

Στο νομό Μεσσηνίας θα πραγματοποιηθούν  δυο σεμινάρια, ένα στην Καλαμάτα 22-24 Ιουλίου και ένα στην Κυπαρισσία 27-29 Ιουλίου.

Εκπαιδεύτρια και στα δυο σεμινάρια θα είναι η κ. Μαρία Μπίστη.

Περισσότερες πληροφορίες για τις άλλες εκπαιδεύσεις που θα πραγματοποιηθούν στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας στην ιστοσελίδα του "ΕΛΓΟ Δήμητρα"εδώ

Πως φτιάχνουμε κάπαρη και κρίταμο ...

Σήμερα έχει συνταγούλα...για τσιπουρομεζέδες και σαλάτες.

Κρίταμο και κάπαρη.

Το βασικό θέμα για να κάνουμε αυτή τη συνταγή είναι να μπορέσουμε να βρούμε  κάπαρη και κρίταμο. Αν ζούμε κοντά στη θάλασσα, είναι πολύ εύκολο να μαζέψουμε από τα βράχια και φυσικά είναι και...τσάμπα.(Έτσι μου είπαν και δυο Αγγλίδες τουρίστριες που συνάντησα την ώρα που μάζευα κάπαρη στα βράχια και προσπάθησα να τους εξηγήσω πως γίνεται το  ορεκτικό και πόσο ωραίο είναι...)

Αν δεν είστε κοντά σε θάλασσα, επιστρατεύστε κάποιο φίλο που θα μπορούσε να το κάνει για εσάς ή συνδυάστε το  μια εκδρομούλα ή μπάνιο στη θάλασσα...

Ανάλογα την εποχή μπορούμε να βρούμε περισσότερο ή λιγότερο τρυφερούς βλαστούς, όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα.
Από τέλη Απριλίου - Μάιο - Ιούνιο είναι μια καλή εποχή για να προμηθευτούμε μια καλή πρώτη ύλη, αργότερα μέσα στο Καλοκαίρι δεν είναι και τόσο τρυφερά τα φυτά πάνω στα βράχια.

Μαζεύουμε λοιπόν όσο μπορούμε πιο τρυφερά βλασταράκια και μπουμπουκάκια.

Διαλέγουμε τις πιο τρυφερές κορφούλες από το κρίταμο και τα κλειστά μπουμπούκια από την κάπαρη, όχι τα πολύ μεγάλα, καθώς και τα μικρά τρυφερά φιλαράκια που έχει στις άκρες των βλαστών.

Βελτίωση μελιτοεξαγωγέα και...λίγο μέλι...

Έχουμε ένα αυτοσχέδιο χειροποίητο inox μελιτοεξαγωγέα, θέλει λίγο παραπάνω...δουλειά για να βγάλουμε το μέλι, αλλά στο τέλος πάντα τα καταφέρνουμε.

Επειδή από κατασκευής του έχει μόνο θήκη για τη στήριξη των πλαισίων, αλλά όχι προστατευτικό πλέγμα, έχουμε αρκετές απώλειες από σπασμένες κερήθρες ....

Οπότε έπρεπε να γίνουν κάποιες βελτιώσεις προκειμένου φέτος να μπορέσουμε να δουλέψουμε με μεγαλύτερη άνεση.

Το πατεντιάρικο "βαρελάκι μελιού" ήταν κάπως έτσι...

Χωρίς ποδαράκια της προκοπής και χωρίς εσωτερικό  πλέγμα για τα πλαίσια. 
Οπότε ξεκινήσαμε πρώτα με τα ποδαράκια, κομμάτια από απλές γωνιές σιδήρου στις οποίες έγιναν "μυτούλες" με τον τροχό και ύστερα πιέστηκαν στο κατάλληλο σημείο ώστε να λυγίσουν...

Τοποθέτηση σφηκοπαγίδας ...όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα...

Ακόμα είναι  νωρίς για να μας ανησυχήσουν σοβαρά οι σφήκες και οι σκούρκοι.

Μετρημένες στα δάκτυλα μπορεί να είναι οι σφήκες που κυκλοφορούν αυτή την εποχή γύρω από τις κυψέλες και ίσως να μην αποτελούν καν πρόβλημα για τα μελίσσια...

Αυτή την εποχή οι σφήκες  δεν έχουν ιδιαίτερη ανάγκη από πρωτεΐνες στη διατροφή τους και έτσι δεν κυνηγούν τα κακόμοιρα τα μελισσάκια για ...φαγητό.

Σύντομα όμως όσο θα προχωρά το καλοκαίρι, το πρόβλημα θα γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο έντονο.

Για το λόγο αυτό, είναι πολύ συνετό να τοποθετήσουμε από τώρα σφηκοπαγίδες στο μελισσοκομείο μας για να πιάσουμε τις... βασίλισσες σφήκες!

Αν πιάσουμε στην παγίδα μας αυτή την εποχή τη μαμά-σφήκα, έχουμε γλυτώσει μια και καλή από ολόκληρη την αποικία που θα έφτιαχνε αργότερα κατά τη διάρκεια του  καλοκαιριού, δηλαδή πιάνουμε μια και γλιτώνουμε από εκατοντάδες... 

   
Παγίδες υπάρχουν σε διάφορους τύπους, σε όλες όμως χρειάζεται να βάλουμε μέσα ένα δόλωμα.

Το πιο απλό και εύκολο είναι  η γατοτροφή.

Στον Ταΰγετο με παρέα...

Στην τελευταία εκδρομή μας στο βουνό είχαμε πατήσει χιόνι, στην επόμενη επίσκεψη που κάναμε δεν βρήκαμε φυσικά χιόνι, αλλά δεν περάσαμε και άσχημα.

Δεν έχει ζεστάνει ακόμα ο καιρός στο βουνό, αλλά με ένα καλό μπουφανάκι, νόστιμο φαγητό και κρασί, λίγους καλούς φίλους και προπαντός όρεξη  για βόλτα, μπορεί η εκδρομή σας να εξελιχθεί σε μια όμορφη εμπειρία επαφής με τη φύση...

Περίπου στο κέντρου του Δάσους της Βασιλικής στον Ταΰγετο, υπάρχει ο οικισμός Αγ. Παντελεήμων. Εκεί βρίσκεται και το φυλάκιο του δασαρχείου, ένα πέτρινο κτίριο με διαμορφωμένο περιβάλλων χώρο  που τους καλοκαιρινούς μήνες φιλοξενεί τους δασοφύλακες. 

Συνένωση μελισσιών με...εφημερίδα

Έχουμε μερικά μελίσσια που για κάποιους λόγους δεν αναπτύσσονται όπως τα υπόλοιπα, μπορεί η βασίλισσα να μην είναι καλή, μπορεί να ξεκίνησαν με πολύ μικρούς πληθυσμούς, ή να σμηνούργησαν, ή να έπαθαν κάποια δηλητηρίαση...

Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί και διαφορετικοί, αν δεν υποπτευόμαστε κάποια ασθένεια ως αιτία για τη μη ανάπτυξή τους, μπορούμε να τα συνενώσουμε με τη μέθοδο της εφημερίδας προκειμένου το μελίσσι μας να δυναμώσει και έτσι ίσως καταφέρουμε να πάρουμε και λίγο παραπάνω μέλι...

 Ξέρετε αλήθεια ποια είναι η εφημερίδα που αρέσει στους περισσότερους μελισσοκόμους ?

Η εφημερίδα "Καθημερινή".

Αρέσει ...για το μέγεθος της σελίδας που έχει, βολεύει περισσότερο στις συνενώσεις των κυψελών, έτσι έχουμε διπλό όφελος και για διάβασμα και για τα μελίσσια!!

Αρχικά θα πρέπει να εντοπίσουμε ποια μελίσσια εξυπηρετεί να ενωθούν μεταξύ τους.

Αν πιστεύουμε ότι  και οι δυο βασίλισσες  είναι καλές, μπορούμε να κρατήσουμε τη μια σε ένα τριπλοκυψελίδιο πριν κάνουμε την ένωση.