Από παιδί θυμάμαι μια σμέρνα να έχει "φωλιά" σε ένα συγκεκριμένο βραχάκι κοντά στο πατρικό μου που είναι δίπλα στη θάλασσα.
Σίγουρα δεν είναι η ίδια ακριβώς σμέρνα τόσα χρόνια πια...
Μάλλον θα κληρονομεί το "βασίλειο-τρύπα" στην κόρη της και αυτή με την σειρά της στην επόμενη γενιά.
Από μικρή θυμάμαι την μάνα μου να με στέλνει να καθαρίσω τα ψάρια στα βραχάκια κάτω από το σπίτι (ένας καλός τρόπος για να μην γεμίζει ο νεροχύτης με λέπια) και να βρίσκω κάθε φορά μια σμέρνα να περιμένει να φάει ότι περίσσευε μετά το καθάρισμα.
Ακόμα και χρόνια αργότερα, όταν γυρνούσα σπίτι μετά από καιρό, πάντα αναζητούσα να πάω να καθαρίσω εγώ τα ψάρια, για να δω αν εξακολουθεί να υπάρχει σμέρνα στο βράχο.
Έβλεπα τα μάτια της να γυαλίζουν μέσα από την τρύπα, αλλά φοβόταν να εκτεθεί ολόκληρη για να πάρει τα εντόσθια των ψαριών που της άφηνα μέσα στο νερό.
Το κύμα τα τραβούσε μακρυά της και χανόντουσαν. Έτσι άρχισα να τα καρφώνω στο μαχαίρι και να την ταΐζω στο στόμα! Το προτιμούσε...
Σιγά- σιγά συνήθιζε η μια την άλλη και έβγαινε να πάρει την τροφή σχεδόν από το χέρι μου.
Αν καμιά φορά που πήγαινα για καθάρισμα αυτή είχε πάει "βόλτα" και δεν την έβρισκα, το καθάρισμα ήταν ...ανιαρό.
Είχε γίνει λίγο σαν κατοικίδιο που περιμένει το πρωί να του βάλεις φαγητό!
Κατοικίδιο με κοφτερά δοντάκια βεβαίως - βεβαίως.
Μια προ-προ γιαγιά της σημερινής ενοίκου του βράχου μου είχε πατήσει μια ξεγυρισμένη δαγκωνιά στο δάκτυλο την ώρα που καθάριζα σουπιές και δεν έβλεπα τίποτα από τα μελάνια...
Ευτυχώς ήταν ένα απλό δάγκωμα έχω και τα 10 δακτυλάκια μου ακόμα και σήμερα.
Περασμένα ξεχασμένα!
Για να την καλοπιάσω να βγει για ...φωτογράφιση ολόσωμη (όχι μόνο η κεφάλα της ) μέχρι και μπαρμπουνάκι της έδωσα
βγήκε το δάγκωσε από την ουρά και πάλι μέσα!
Εντάξει είπαμε σμέρνα "κατοικίδιο" μην το παρακάνουμε όμως...το μπαρμπούνι την ενδιαφέρει πρώτα από όλα.
Άντε χαλάλι της, το κέρδισε άξια!
(ένα ακόμα θέμα από την ενότητα στιγμιότυπα για μικρό διάλειμμα από τις ...μέλισσες.
Το blog είναι κυρίως μελισσοκομικό αλλά πιστεύω ότι και μερικά " άσχετα " θέματα κατά καιρούς δεν κάνουν κακό, ελπίζω μόνο να συμφωνείτε και εσείς οι μελισσοκόμοι, γιατί διαβάζουν και μη γνώστες της μελισσοκομικής και πρέπει να μπαίνει και κάτι πιο ανάλαφρο μερικές φορές... )
Σίγουρα δεν είναι η ίδια ακριβώς σμέρνα τόσα χρόνια πια...
Μάλλον θα κληρονομεί το "βασίλειο-τρύπα" στην κόρη της και αυτή με την σειρά της στην επόμενη γενιά.
Από μικρή θυμάμαι την μάνα μου να με στέλνει να καθαρίσω τα ψάρια στα βραχάκια κάτω από το σπίτι (ένας καλός τρόπος για να μην γεμίζει ο νεροχύτης με λέπια) και να βρίσκω κάθε φορά μια σμέρνα να περιμένει να φάει ότι περίσσευε μετά το καθάρισμα.
Ακόμα και χρόνια αργότερα, όταν γυρνούσα σπίτι μετά από καιρό, πάντα αναζητούσα να πάω να καθαρίσω εγώ τα ψάρια, για να δω αν εξακολουθεί να υπάρχει σμέρνα στο βράχο.
Έβλεπα τα μάτια της να γυαλίζουν μέσα από την τρύπα, αλλά φοβόταν να εκτεθεί ολόκληρη για να πάρει τα εντόσθια των ψαριών που της άφηνα μέσα στο νερό.
Το κύμα τα τραβούσε μακρυά της και χανόντουσαν. Έτσι άρχισα να τα καρφώνω στο μαχαίρι και να την ταΐζω στο στόμα! Το προτιμούσε...
Σιγά- σιγά συνήθιζε η μια την άλλη και έβγαινε να πάρει την τροφή σχεδόν από το χέρι μου.
Αν καμιά φορά που πήγαινα για καθάρισμα αυτή είχε πάει "βόλτα" και δεν την έβρισκα, το καθάρισμα ήταν ...ανιαρό.
Είχε γίνει λίγο σαν κατοικίδιο που περιμένει το πρωί να του βάλεις φαγητό!
Κατοικίδιο με κοφτερά δοντάκια βεβαίως - βεβαίως.
Μια προ-προ γιαγιά της σημερινής ενοίκου του βράχου μου είχε πατήσει μια ξεγυρισμένη δαγκωνιά στο δάκτυλο την ώρα που καθάριζα σουπιές και δεν έβλεπα τίποτα από τα μελάνια...
Ευτυχώς ήταν ένα απλό δάγκωμα έχω και τα 10 δακτυλάκια μου ακόμα και σήμερα.
Περασμένα ξεχασμένα!
Για να την καλοπιάσω να βγει για ...φωτογράφιση ολόσωμη (όχι μόνο η κεφάλα της ) μέχρι και μπαρμπουνάκι της έδωσα
βγήκε το δάγκωσε από την ουρά και πάλι μέσα!
Εντάξει είπαμε σμέρνα "κατοικίδιο" μην το παρακάνουμε όμως...το μπαρμπούνι την ενδιαφέρει πρώτα από όλα.
Άντε χαλάλι της, το κέρδισε άξια!
(ένα ακόμα θέμα από την ενότητα στιγμιότυπα για μικρό διάλειμμα από τις ...μέλισσες.
Το blog είναι κυρίως μελισσοκομικό αλλά πιστεύω ότι και μερικά " άσχετα " θέματα κατά καιρούς δεν κάνουν κακό, ελπίζω μόνο να συμφωνείτε και εσείς οι μελισσοκόμοι, γιατί διαβάζουν και μη γνώστες της μελισσοκομικής και πρέπει να μπαίνει και κάτι πιο ανάλαφρο μερικές φορές... )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου