Η Μάνη από βράχια και πέτρες είναι πλούσια...
Ακριβώς όμως αυτή η ιδιαίτερη γεωμορφολογία, την κάνει να έχει και πολλά όμορφα φυσικά σπήλαια.
Ανάμεσα στο χωριό Στούπα και Καρδαμύλη, στην περιοχή του Ν.Προαστίου βρίσκεται το σπήλαιο Βατσινίδη.
Με κατεύθυνση από Στούπα προς Καρδαμύλη πάνω στο κεντρικό παραλιακό δρόμο και αφού περάσουμε το μεγάλο γεφύρι στην παραλία του Φονέα, περνάμε ένα μικρότερο γεφυράκι (σε απόσταση 100-200 μ.) και σταματάμε αμέσως μετά σε ένα μικρό πλάτωμα που υπάρχει στην αριστερή πλευρά του δρόμου από την πλευρά της θάλασσας, με προσοχή.
Βρισκόμαστε σχεδόν πάνω από το σπήλαιο.
Απαραίτητο είναι να έχουμε μαζί μας φακό και σταθερά παπούτσια.
Αν η εποχή το επιτρέπει, καλό επίσης είναι να έχουμε μαγιό και πετσέτα μπάνιου...
Από το πλάτωμα που θα έχουμε παρκάρει, θα πάρουμε το μονοπατάκι που κατεβαίνει παράλληλα με το γεφυράκι προς τα κάτω με κατεύθυνση προς την θάλασσα.
Παλιότερα το μονοπάτι ήταν πιο δύσβατο, τώρα είναι πιο καθαρό, αλλά εξακολουθεί να θέλει προσοχή στο περπάτημα...
Σε μικρή απόσταση κατεβαίνοντας, θα βρούμε μια μικρή διχάλα στο μονοπάτι.
Πάμε δεξιά, προς το βράχο και τα δέντρα, όχι προς τη θάλασσα.
Φτάνουμε σε μια ελιά...
Αρχικά δεν φαίνεται είσοδος σπηλαίου, αλλά στη ρίζα της ελιάς προς την βάση του βράχου, θα δούμε ...μια τρύπα.
Εδώ είμαστε...
Βγάζουμε φακό και κατεβαίνουμε με προσοχή στο...σκοτάδι.
Αρχικά είναι δύσκολο, αλλά μετά τα μάτια συνηθίζουν και αρχίζουμε να βλέπουμε καλύτερα.
Επιπλέον, προσεγγίζουμε και το φυσικό φως που μπαίνει από την πάνω είσοδο του σπηλαίου και η κατάβαση είναι πιο ομαλή.
Φτάνοντας στη μέση του σπηλαίου έχουμε πίσω μας την αρχική είσοδο που κατεβήκαμε
και μπροστά μας μια μικρή λιμνούλα με ...θαλασσινό νερό.
Πάνω από αυτή τη λιμνούλα βρίσκεται η δεύτερη είσοδος, που επιτρέπει στο φυσικό φως να μπαίνει στο σπήλαιο και να χαρίζει μαγικές εικόνες καθώς λαμπυρίζει στο νερό...
Υπάρχει και τρίτη είσοδος, αλλά μόνο από τη πλευρά της θάλασσας με κατάδυση.
Επίσης, εσωτερικά από τη λίμνη υπάρχει δίοδος πού οδηγεί σε δεύτερο σπήλαιο, επιπλέον του αρχικού.
Λοιπόν, αν η εποχή το επιτρέπει, μπορούμε να κάνουμε ...μπάνιο.
Τα νερά είναι καθαρά, γιατί επικοινωνεί η λιμνούλα με τη θάλασσα και η εμπειρία του μπάνιου κάτω από το φως μέσα στο σπήλαιο είναι...αξέχαστη.
Η ώρα της επίσκεψης μας είναι σημαντική, για να πετύχουμε το γύρισμα του ήλιου την ώρα που ευθυγραμμίζεται με την πάνω είσοδο του σπηλαίου.
Αυτό γίνεται μετά το μεσημέρι - νωρίς το απόγευμα, εξαρτάται βέβαια και από την εποχή.
Αν τώρα έχετε και διάθεση για λίγο...κουβάλημα και πάρετε γκαζάκι μαζί, μπορείτε να απολαύσετε και ένα ...καφεδάκι μετά το μπάνιο, με θέα τα φωτισμένα νερά.
Απαραίτητη η πετσέτα μπάνιου μετά, γιατί δεν είναι και ...Σαχάρα το σπήλαιο από πλευρά θερμοκρασίας...
Καλό επίσης θα ήταν, να μην καθίσετε στα βράχια απευθείας χωρίς να βάλετε κάτι από κάτω γιατί δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να έχει περάσει από εκεί...πριν καθίσουμε εμείς.
Μέσα στο σπήλαιο υπάρχουν μικροί σταλαγμίτες
και όμορφοι σταλακτίτες. Μικρούτσικα, δεν είμαστε στο σπήλαιο του Δυρού...
Είναι ένα μικρό σπήλαιο, σχετικά εύκολα προσβάσιμο (με λίγη προσοχή στο περπάτημα) όπου μπορείτε να απολαύσετε ένα μοναδικό μπάνιο, αρκεί να μην φοβάστε το σκοτάδι...τουλάχιστον στην αρχή, γιατί μετά το φως του ήλιου που λαμπυρίζει στο νερό, θα σας αποζημιώσει για το τόλμημα και τον...κόπο.
Ακριβώς όμως αυτή η ιδιαίτερη γεωμορφολογία, την κάνει να έχει και πολλά όμορφα φυσικά σπήλαια.
Ανάμεσα στο χωριό Στούπα και Καρδαμύλη, στην περιοχή του Ν.Προαστίου βρίσκεται το σπήλαιο Βατσινίδη.
Με κατεύθυνση από Στούπα προς Καρδαμύλη πάνω στο κεντρικό παραλιακό δρόμο και αφού περάσουμε το μεγάλο γεφύρι στην παραλία του Φονέα, περνάμε ένα μικρότερο γεφυράκι (σε απόσταση 100-200 μ.) και σταματάμε αμέσως μετά σε ένα μικρό πλάτωμα που υπάρχει στην αριστερή πλευρά του δρόμου από την πλευρά της θάλασσας, με προσοχή.
Βρισκόμαστε σχεδόν πάνω από το σπήλαιο.
Απαραίτητο είναι να έχουμε μαζί μας φακό και σταθερά παπούτσια.
Αν η εποχή το επιτρέπει, καλό επίσης είναι να έχουμε μαγιό και πετσέτα μπάνιου...
Από το πλάτωμα που θα έχουμε παρκάρει, θα πάρουμε το μονοπατάκι που κατεβαίνει παράλληλα με το γεφυράκι προς τα κάτω με κατεύθυνση προς την θάλασσα.
Παλιότερα το μονοπάτι ήταν πιο δύσβατο, τώρα είναι πιο καθαρό, αλλά εξακολουθεί να θέλει προσοχή στο περπάτημα...
Σε μικρή απόσταση κατεβαίνοντας, θα βρούμε μια μικρή διχάλα στο μονοπάτι.
Πάμε δεξιά, προς το βράχο και τα δέντρα, όχι προς τη θάλασσα.
Φτάνουμε σε μια ελιά...
Αρχικά δεν φαίνεται είσοδος σπηλαίου, αλλά στη ρίζα της ελιάς προς την βάση του βράχου, θα δούμε ...μια τρύπα.
Εδώ είμαστε...
Βγάζουμε φακό και κατεβαίνουμε με προσοχή στο...σκοτάδι.
Αρχικά είναι δύσκολο, αλλά μετά τα μάτια συνηθίζουν και αρχίζουμε να βλέπουμε καλύτερα.
Επιπλέον, προσεγγίζουμε και το φυσικό φως που μπαίνει από την πάνω είσοδο του σπηλαίου και η κατάβαση είναι πιο ομαλή.
Φτάνοντας στη μέση του σπηλαίου έχουμε πίσω μας την αρχική είσοδο που κατεβήκαμε
και μπροστά μας μια μικρή λιμνούλα με ...θαλασσινό νερό.
Πάνω από αυτή τη λιμνούλα βρίσκεται η δεύτερη είσοδος, που επιτρέπει στο φυσικό φως να μπαίνει στο σπήλαιο και να χαρίζει μαγικές εικόνες καθώς λαμπυρίζει στο νερό...
Υπάρχει και τρίτη είσοδος, αλλά μόνο από τη πλευρά της θάλασσας με κατάδυση.
Επίσης, εσωτερικά από τη λίμνη υπάρχει δίοδος πού οδηγεί σε δεύτερο σπήλαιο, επιπλέον του αρχικού.
Λοιπόν, αν η εποχή το επιτρέπει, μπορούμε να κάνουμε ...μπάνιο.
Τα νερά είναι καθαρά, γιατί επικοινωνεί η λιμνούλα με τη θάλασσα και η εμπειρία του μπάνιου κάτω από το φως μέσα στο σπήλαιο είναι...αξέχαστη.
Η ώρα της επίσκεψης μας είναι σημαντική, για να πετύχουμε το γύρισμα του ήλιου την ώρα που ευθυγραμμίζεται με την πάνω είσοδο του σπηλαίου.
Αυτό γίνεται μετά το μεσημέρι - νωρίς το απόγευμα, εξαρτάται βέβαια και από την εποχή.
Αν τώρα έχετε και διάθεση για λίγο...κουβάλημα και πάρετε γκαζάκι μαζί, μπορείτε να απολαύσετε και ένα ...καφεδάκι μετά το μπάνιο, με θέα τα φωτισμένα νερά.
Απαραίτητη η πετσέτα μπάνιου μετά, γιατί δεν είναι και ...Σαχάρα το σπήλαιο από πλευρά θερμοκρασίας...
Καλό επίσης θα ήταν, να μην καθίσετε στα βράχια απευθείας χωρίς να βάλετε κάτι από κάτω γιατί δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να έχει περάσει από εκεί...πριν καθίσουμε εμείς.
Μέσα στο σπήλαιο υπάρχουν μικροί σταλαγμίτες
και όμορφοι σταλακτίτες. Μικρούτσικα, δεν είμαστε στο σπήλαιο του Δυρού...
Είναι ένα μικρό σπήλαιο, σχετικά εύκολα προσβάσιμο (με λίγη προσοχή στο περπάτημα) όπου μπορείτε να απολαύσετε ένα μοναδικό μπάνιο, αρκεί να μην φοβάστε το σκοτάδι...τουλάχιστον στην αρχή, γιατί μετά το φως του ήλιου που λαμπυρίζει στο νερό, θα σας αποζημιώσει για το τόλμημα και τον...κόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου