Αλλαγή βασίλισσας από...ατύχημα

Έφτιαξα φέτος τον Απρίλιο μια παραφυάδα με μια υπέροχη βασίλισσα.

Μεγάλωσε σχετικά γρήγορα το βασίλειο της και όταν την βρήκα να περπατάει πάνω σε ένα πλαίσιο στην τελευταία επιθεώρηση που έκανα, σκέφτηκα ότι είναι ευκαιρία να την βάψω με το πράσινο χρώμα του 2014 για να τελειώνω και με αυτή την εκκρεμότητα.

Από πέρυσι έχω αρχίσει και βάφω όλες τις βασίλισσες για να γνωρίζω την ηλικία τους και για να τις βρίσκω πιο εύκολα.

Έχω τα σύνεργα πάντα μαζί μου και όταν τύχει και βρω την νέα βασίλισσα κατά την επιθεώρηση και έχω χρόνο διαθέσιμο,της "πατάω" και  ένα βαψιματάκι, δεν πάω επί τούτου για να βάψω βασίλισσες...

Έτσι λοιπόν και με την εν λόγο βασίλισσα, αφού την είδα πάνω στο πλαίσιο, δεν την βάφουμε λέω να τελειώνουμε και με αυτή την δουλειά.

Καλύτερα να το άφηνα για άλλη φορά...

Έως τώρα πρέπει να έχω βάψει γύρο στις 30-40 βασίλισσες χωρίς κανένα πρόβλημα μέχρι τώρα, αυτή ήταν όμως μεγάλη και νευρική και  μας δυσκόλεψε αρκετά στο να πιαστεί για να μπει στη συσκευή για μαρκάρισμα.

Τελικά δεν μπήκε ποτέ για βάψιμο...

Η κακιά στιγμή, η νευρική βασίλισσα, ο λάθος χειρισμός, όλα μαζί...το αποτέλεσμα είναι ότι στείλαμε με τα χεράκια μας μια εξαιρετική βασίλισσα ...στον παράδεισο....

Αμηχανία, θλίψη, θυμός, αγανάκτηση, όλα μαζί.

Το τραυματισμένο πλάσμα έμεινε πάνω σε ένα πλαίσιο ενώ άρχισαν να   μαζεύονται τριγύρω μέλισσες και να την αγγίζουν με τις κεραίες του κεφαλιού τους σαν να προσπαθούσαν να απαλύνουν τους πόνους που θα ένοιωθε...

Η αφαίρεση ζωής για τους ανθρώπους επιφέρει μια μεγάλη  ποινή, είτε έγινε από πρόθεση είτε από αμέλεια, για την περίπτωση της βασίλισσας-μέλισσας, νομίζω ότι οι τύψεις  που νοιώθει ο ενσυνείδητος μελισσοκόμος από μόνος του είναι αρκετές, δεν χρειάζεται κάτι επιπλέον για να τιμωρηθεί περισσότερο... 

    

Όταν λέμε σε έχω σαν βασίλισσα, εννοούμε ότι κάνουμε τα πάντα για την εκλεκτή μας και τώρα...τα κάναμε μόνοι μας να πάνε στράφι όλα!

Όμως ο κόσμος των μελισσών είναι μαγικός...

Τη στιγμή που πεθαίνει η μάνα - βασίλισσα, εκείνη ακριβώς τη στιγμή γεννιέται και η νέα κόρη - βασίλισσα.

Πάντα υπάρχει ελπίδα, αφού το κυρίαρχο ένστικτο μέσα στην κυψέλη είναι αυτό που θα βρει τον τρόπο ώστε να εξασφαλιστεί  η   συνέχεια της ύπαρξης του μελισσιού.

Άμεσα έπρεπε να δούμε τι θα κάνουμε για να συνεχίσει το μελίσσι την πορεία του με φυσικό τρόπο.

Το μελίσσι ήταν σχεδόν ένα καλό δεκάρι πια, άρα ήταν ικανό να βγάλει μόνο του  βασίλισσα, αρκεί να είχε στη διάθεση του φρέσκο γόνο και αρκετές τροφές.

Βρέθηκαν πλαίσια με αυγά ημέρας και δόθηκε και επιπλέον τροφή για σιγουριά.

Η κυψέλη θα άρχιζε να κατεβάζει βασιλικά κελιά άμεσα.

Το αφήσαμε για 5 ημέρες ήσυχο και τότε ακριβώς χαλάσαμε όλα τα σφραγισμένα κελιά που είχε φτιάξει, τα οποία ήταν σχεδόν στο σύνολό τους καχεκτικά, αφήνοντας μόνο τα ανοικτά.

(ένα - ένα τα κελιά καταστρέφονται και μαζεύουμε και λίγο βασιλικό πολτό μαζί )

Έτσι είμαστε σίγουροι ότι οι βασίλισσες που θα βγουν από τα εναπομείναντα ανοικτά κελιά προέρχονται από αυγά μικρότερα των 3 ημερών και άρα θα είναι ταϊσμένες μόνο με βασιλικό πολτό. 

Στην επόμενη επιθεώρηση θα διαλέξουμε να αφήσουμε 2-3 από τα καλύτερα   βασιλικά κελιά που θα έχουν πια σφραγιστεί και θα αφήσουμε την κυψέλη στην ησυχία της για 10-15 ακόμα ημέρες για να γονιμοποιηθεί η βασίλισσα.

Ελπίζω η κόρη που θα γεννηθεί να είναι εξίσου καλή με την μάνα της και να αναλάβει σύντομα το ρόλο της για να ξεχάσουμε όσο γίνεται πιο γρήγορα το θλιβερό επεισόδιο με την απώλεια της βασίλισσας, αλλά θα είμαστε
και πιο προσεκτικοί στο μέλλον...

Όταν θα βρίσκω όμως βασίλισσα που δεν θέλει να βαφτεί εύκολα...θα την αφήνω για άλλη φορά, δεν θα ξαναθρηνήσω  άδικα δεύτερη χαμένη βασίλισσα!