Κατασκευή εξαρτήματος για να γυρίζει ο μελιτοεξαγωγέας με μεγάλο δράπανο

Οι πατέντες είναι κάτι που μου αρέσει πολύ.

Συχνά υλοποιώ και στην πράξη ότι έχω σκεφτεί στο μυαλό μου, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που ζητάω βοήθεια για να φτιάξω κάποιες  κατασκευές όταν απαιτείται εξειδικευμένη χρήση μερικών εργαλείων.

Στην περίπτωση του εξαρτήματος, είχα την ιδέα, αλλά χρειαζόταν καλό κόλλημα στο μέταλλο για να ολοκληρωθεί σωστά και όσες φορές δοκίμασα στο παρελθόν να κολλήσω, το αποτέλεσμα δεν ήταν και ...έργο τέχνης, επιπλέον το βράδυ έβλεπα...αστεράκια... 

Έτσι επιστράτευσα κόσμο με δεξιότητα στο είδος και ιδού το  το τελικό εξάρτημα...επιτέλους.

Μέχρι τώρα έχω ένα ...χειροποίητο μελιτοεξαγωγέα  που γυρίζει με ένα απλό μικρό δράπανο τύπου black and decker, με πολύ δυσκολία ...γιατί είναι 500-550 wat, αλλά λίγα πλαίσια είχα μέχρι τώρα για τρύγο, το αλλάζαμε και με ένα άλλο εφεδρικό όταν παραζεσταινόταν ...και η δουλειά κουτσά στραβά έβγαινε έως σήμερα.

Σκέφτηκα για φέτος μιας και θα έχουμε μεγαλύτερη παραγωγή,  να χρησιμοποιήσουμε   ένα μεγαλύτερο δράπανο που υπάρχει στην κατοχή μας έως ότου  να μεγαλώσουν σημαντικά οι ανάγκες μας και να βάλουμε πια κανονικό μοτέρ  να γυρίζει τον μελιτοεξαγωγέα.


(με καμιά πατέντα από μοτέρ πλυντηρίου μας βλέπω πάλι, αλλά μέχρι τότε έχουμε καιρό!)

Το μόνο πρόβλημα για τη χρήση  του μεγάλου δράπανου ήταν ότι η κεφαλές που ταίριαζαν σε αυτό ήταν συγκεκριμένου τύπου και δεν θα μπορούσε να "μαγκώσει" πάνω στη μεταλλική ράβδο του μελιτοεξαγωγέα για να γυρίζει ομαλά όπως συνέβαινε μέχρι τώρα με τα απλά black and decker...

Ζουτ! που λένε και οι Γάλλοι.

Όμως έχω μεγαλώσει σε μια μεγάλη οικογένεια με πολλά μηχανήματα και έφεση στα μαστορέματα, έτσι  εύκολα σκαρφίζομαι διάφορα και  επίσης γνωρίζω να κάνω αρκετά πράγματα με τα χέρια μου  και δεν θα με σταματούσε αυτή η μικρή λεπτομέρεια...

Το καλό επίσης είναι, ότι στην οικογένεια υπάρχουν πολλά διαθέσιμα εργαλεία και όταν πέτυχα και έναν εξαιρετικό τεχνίτη που έτυχε να έχει έρθει...δεν άφησα την ευκαιρία  να πάει χαμένη.

Είχα σχεδιάσει από καιρό τι ήθελα και είχα μαζέψει τα υλικά που χρειαζόμουν, 

αλλά για την υλοποίηση χρειαζόταν κάποιος που να κάνει καλά κολλήματα στο μέταλλο.


Βρήκα τον Μανώλη λοιπόν όταν ήρθε (εξαιρετικός σε τόρνο,  κολλήματα μετάλλου και ένα σωρό άλλες δεξιότητες)   και του εξήγησα τι ήθελα ...δυο κολληματάκια, αλλά κεντραρισμένα!

Ψιλοπράγματα.

Αμ δε!

Η αρχική ιδέα ήταν να κόψω με τον τροχό ένα τρυπάνι για να πάρω την κεφαλή του ώστε να ταιριάζει  στο μεγάλο  δράπανο και να κολληθεί στη συνέχεια από κάτω,  ένα κομμάτι σωλήνα μισή ίντσα.
Μετά να μπει πάνω στη σωλήνα  μια βίδα για να στερεώνεται στη βέργα του μελιτοεξαγωγέα και αυτό ήταν!

Απλό μεν , αλλά χρειαζόταν να γίνει λεπτοδουλειά  και καλή ευθυγράμμιση στο κόλλημα για να μην απογειωθεί  το μηχάνημα.

Ο Μανώλης τα δυο κολληματάκια, τα έκανε ...επέμβαση χειρουργείου!

 Αρχικά με το  σταθερό δράπανο

 έγινε μια τρύπα στη σωλήνα 
(στη μέγκενη με το χέρι ελεύθερα γλιστράει που δοκίμασα, δεν είναι εύκολο)

και μπήκε στον τόρνο για φινίρισμα. 

από πάνω μπήκε  ένα παξιμάδι για να στερεωθεί καλύτερα το κομμένο τρυπάνι.

κολλήθηκε με αργκόν και έδωσε και ωραίες φωτογραφίες... 

προστέθηκε πρόχειρα η κεφαλή του  κομμένου τρυπανιού

και μπήκε πάλι στον τόρνο για να βρούμε το σωστό κεντράρισμα...

μικρή διόρθωση στην κλίση 

τελικό σταθερό κόλλημα

και τέλος ένα κόλλημα στο παξιμάδι, βάζοντάς το πάνω στην τρύπα που είχε δημιουργηθεί στη σωλήνα. 

ένα φινιρισματάκι στις κολλήσεις...έτοιμο.

και αφού ευχαρίστησα θερμά το Μανώλη, βουρ... με το "λάφυρο" ανά χείρας...για δοκιμή!

άψογα! ένα καλό σφίξιμο και ξεκινάμε...

πατεντιάρικος  μελιτοεγαγωγέας,  πατεντιάρικη κίνηση, μόνο το μέλι έμεινε ...φυσιολογικό!

Έτοιμοι για τρύγο... από αύριο θα δουλεύουμε  με "μεγάλα" εργαλεία. 

Να δούμε όμως πως θα τα πάει και στην ...πράξη και τα ξαναλέμε....