Σύλληψη αφεσμού με ...γλάστρα...

Μπήκε κανονικά καλοκαίρι πια, πάει αρκετός καιρός από τότε που έγραψα την τελευταία μου ανάρτηση...

Ο διαθέσιμος χρόνος  μου για ενασχόληση με το blog το τελευταίο διάστημα ήταν ελάχιστος.
 Όταν  κάποιες φορές υπήρχε λίγος διαθέσιμος χρόνος, είχα προσωρινά μετακομίσει  σε τόπο που δεν υπάρχει σύνδεση με το ίντερνετ...οπότε γιοκ δυνατότητα για αναρτήσεις...

Ζητώ συγνώμη  για την "έλλειψη" ανάγνωσης κειμένων...αν υπήρξε σε κάποιον.

Κάλιο αργά, παρά ποτέ.

Για σήμερα λοιπόν υπάρχει ένα θέμα λίγο εκτός εποχής, αλλά συμβαίνει καμιά φορά, σύλληψη αφεσμού στα μέσα Ιουνίου.

Φέτος άλλαξα περιοχή για τα μελίσσια μου, επέλεξα να ανέβω ακόμα πιο ψηλά στον Ταΰγετο, ελπίζοντας ότι θα έχω καλύτερες συνθήκες το καλοκαίρι.

 Πιο πολύ πετρέλαιο για να φτάσεις εκεί, αλλά πολύ πιο δροσερά και "πράσινα" σε σχέση με την προηγούμενη τοποθεσία...

Εκεί λοιπόν πριν 10 περίπου ημέρες, εστίασε  το ματάκι μου πάνω σε ένα ψηλό κλαδί μιας καρυδιάς, είδα κάτι να μαυρίζει ανάμεσα στα πράσινα φύλλα και φυσικά δεν ήταν καρύδια, ήταν ένας ωραίος αφεσμός !

Χαρά μεγάλη για το εύρημα, αλλά ο αφεσμός  ήταν στα 3-4 μέτρα ύψος, οπότε η χαρά πήγε περίπατο, γιατί το κλαδί ήταν εντελώς στην άκρη της φυλλωσιάς και το δέντρο όχι και τόσο της προκοπής για αναρρίχηση.

Όμως θέληση να υπάρχει και όλο και κάτι μπορεί να σκαρφιστεί ο "Μαγκάιβερ"...

Εκεί κοντά βρίσκεται μια καλύβα, ψάχνοντας  στην αυλή της, βρήκα  μια παλιά πλαστική γλάστρα και ένα ξύλινο κοντάρι που το είχαν για ιστό σημαίας, είχα και λίγο πλαστικό σπάγκο στο αυτοκίνητο, έτοιμο το εργαλείο σύλληψης αφεσμού!

Μύρισε...Άνοιξη !

Στις 21 Μαρτίου έχουμε εαρινή ισημερία, άρα και επίσημα πλέον έχουμε Άνοιξη !!!

Ουσιαστικά όμως δεν χρειάζεσαι ημερολόγιο για να καταλάβεις ότι ήρθε η Άνοιξη, μια ματιά να ρίξεις γύρω σου αυτή την εποχή, εύκολα θα αντιληφθείς ότι όλα "μυρίζουν" Άνοιξη...

Φυτά και ζώα μπαίνουν δυναμικά σε ένα νέο κύκλο αναγέννησης και ανάπτυξης, η αύξηση της ηλιοφάνειας σε συνδυασμό με το ζεστό καιρό και τις ανοιξιάτικες  βροχές βοηθούν σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανανέωση.

Οι μέλισσες κάνουν χιλιάδες δρομολόγια μαζεύοντας ακατάπαυστα νέκταρ και γύρη...

Χρήση NOZEVIT + για καταπολέμηση Νοζεμίασης

Αισίως φτάσαμε και στο 2018!

 Μετά από αρκετό καιρό αξιώνομαι να κάνω και πάλι μια ανάρτηση.
Τελείωσαν οι εργασίες στις ελιές και οι έξτρα υποχρεώσεις που είχα το τελευταίο διάστημα, τώρα είναι η εποχή που δειλά-δειλά αρχίζουν τα μελίσσια να χρειάζονται και πάλι περισσότερη φροντίδα.

Το πρώτο άνοιγμα της νέας χρονιάς έγινε ήδη εδώ στα νότια μια ηλιόλουστη ημέρα του Γενάρη και για να προστατευτούν  τα μελίσσια από τη νοζεμίαση αποφάσισα φέτος αντί για θυμόλη που έβαζα όλα τα προηγούμενα χρόνια, να δοκιμάσω το NOZEVIT + για πρώτη φορά.

Η θεραπεία ήταν αφορμή για να καταγράψω τη διαδικασία εφαρμογής του, ώστε έτσι να γίνει παράλληλα και η πρώτη μελισσοκομική ανάρτηση του 2018...

Το Nozevit + είναι η εξέλιξη του απλού Nozevit, αναφέρεται στη συσκευασία του ότι παρασκευάζεται αποκλειστικά από φυσικά συστατικά με προσθήκη βιταμινών , αιθέριων ελαίων και κιτρικού οξέος.
Υπόσχεται ότι ως συμπλήρωμα διατροφής των μελισσών βοηθά στη καταπολέμηση της Νοζεμίασης (Nozema) που προκαλείται από την Nozeme apis και Nozeme ceranae.

Οδήγηση τρέιλερ με την όπισθεν...

Κάποια στιγμή χρειάζεται να μεταφέρουμε κάτι που δεν χωράει μέσα στο αυτοκίνητο μας, έτσι γίνεται αναγκαία η χρήση ενός τρέιλερ για τη μεταφορά των αντικειμένων μας.

Μπορεί να χρειαστεί να μεταφέρουμε την οικοσκευή μας, αγροτικά προϊόντα, κυψέλες, μια βάρκα, οτιδήποτε τέλος πάντων που μπορεί να τοποθετηθεί  πάνω σε ένα τρέιλερ...

Όταν τραβάμε  ένα τρέιλερ με το αυτοκίνητο μας και οδηγούμε προς τα εμπρός, τα πράγματα είναι σχετικά καλά.

Οδηγούμε αργά και προσεκτικά, πατάμε απαλά το φρένο, παίρνουμε "ανοικτά" τις στροφές, γιατί υπολογίζουμε και την "ουρά" που σέρνουμε από πίσω μας, όλα πάνε καλά και σχετικά εύκολα.

Όταν  όμως χρειαστεί για κάποιο λόγο να κάνουμε όπισθεν με το τρέιλερ πάνω στο αυτοκίνητο, τα πράγματα δυσκολεύουν, το τρέιλερ σιγά - σιγά αρχίζει να στρίβει και να πηγαίνει ακριβώς εκεί που δεν θέλουμε να πάει, πολύ σύντομα το ωραίο μας τρέιλερ έχει δεθεί σαν "φιόγκος" πάνω στο αυτοκίνητο μας και δεν πάει ούτε εμπρός ούτε πίσω, εκνευριζόμαστε χωρίς αποτέλεσμα και στο τέλος η μόνη λύση είναι να γυρίσουμε το τρέιλερ ...με τα χέρια, αφού το βγάλουμε πρώτα από τον κοτσαδόρο  του αυτοκινήτου.

Υπάρχουν 2-3 μικρές οδηγίες που μπορούν να μας βοηθήσουν να λύσουμε το "φιόγκο " και να οδηγήσουμε σχετικά εύκολα ένα τρέιλερ με την όπισθεν...

 Πρώτη βασική ερώτηση.

- Πως κρατάμε το τρέιλερ ίσιο όταν κάνουμε όπισθεν, ώστε να μην φεύγει μια δεξιά και μια αριστερά ?

- Μόνο με τα δυο μας καθρεφτάκια είναι η απάντηση.

Στη θεωρία ξέρουμε ότι ισχύουν τα ανάποδα, όταν οδηγούμε τρέιλερ με την όπισθεν, σε σχέση με όταν οδηγούμε μόνο το αυτοκίνητό μας.

Δηλαδή αν μόνο με το αυτοκίνητο κάναμε όπισθεν και έπρεπε να "κόψουμε " το τιμόνι αριστερά για να πάμε στο σημείο που θέλουμε, όταν έχουμε και το τρέιλερ θα πρέπει να "κόψουμε" ακριβώς ανάποδα, δηλαδή δεξιά.

Στη πράξη όμως αυτό μετά από λίγα μέτρα πορείας με όπισθεν, δένει "φιόγκο" το μυαλό, μετά τα χέρια και μετά το τρέιλερ πάνω στο αυτοκίνητο, είναι πολλά πράγματα μαζί που εύκολα σε μπερδεύουν...

- Τι κάνουμε?

Σφήκες - Μέλισσες 1-0

Το φετινό φθινόπωρο σχεδόν ως τώρα πήγε άβροχο, με εξαίρεση το τελευταίο κύμα κακοκαιρίας, ο ζεστός καιρός ευνόησε τις σφήκες με αποτέλεσμα αυτές να κάνουν "πάρτυ" στο μελισσοκομείο.

Περιόρισα τις εισόδους των κυψελών κλείνοντας σημαντικά τα πορτάκια ώστε τα μελίσσια να κάνουν καλύτερη άμυνα και  προσπάθησα να τις εξολοθρεύσω  δοκιμάζοντας αρκετούς τρόπους, όχι πάντα με μεγάλη επιτυχία...

Παλιότερα είχα και αρκετούς σκούρκους, βάζοντας όμως συστηματικά μια σκουρκοπαγίδα (περισσότερες πληροφορίες για την κατασκευή της εδώ) τώρα στην κυριολεξία δεν υπάρχει ούτε ένας.

Με τις σφήκες όμως δεν έχω ξεμπερδέψει οριστικά, έχουν ταλαιπωρήσει σημαντικά τις μέλισσες, ιδιαίτερα φέτος με την ανομβρία όπου τα μελίσσια είναι ταλαιπωρημένα. 

Στη τελευταία μου επίσκεψη πήρα να δοκιμάσω επιπλέον και μια νέα παγίδα με...ποντικόκολλα...

1 ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ - ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΥΤ. ΜΑΝΗΣ

Στο γραφικό λιμανάκι του Άγιου Νικολάου Δυτ. Μάνης στις 16/17-9-2017 έγινε το πρώτο φεστιβάλ τέχνης και μουσικής.

Για δυο ημέρες το παραδοσιακό ψαροχώρι έζησε σε διαφορετικούς ρυθμούς, πλημμύρισε από ήχους και χρώματα, ξαφνιάζοντας ντόπιους  και επισκέπτες.

Εκδηλώσεις, εκθέσεις, ομαδικές και ατομικές δραστηριότητες, μπάντες με διαφορετικά είδη μουσικής, το πρόγραμμα ποικίλο  και το ρεπερτόριο πλούσιο.

 Όσοι είχαν την τύχη να βρεθούν αυτό το διήμερο στον Άγιο Νικόλαο έζησαν πολύ όμορφες στιγμές με φόντο τα πέτρινα παραδοσιακά σπίτια και τα ψαροκάικα του λιμανιού.

  Μουσικές μπάντες σε διαφορετικά σημεία του χωριού όλη τη διάρκεια του διημέρου ψυχαγωγούσαν τους επισκέπτες δημιουργώντας  μικρές εστίες χορού με το ωραιότερο φυσικό σκηνικό...

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων εκτός από τέχνη και μουσική, είχε ποικιλία, ξεκίνησε με μια όμορφη πρωινή ποδηλατοδρομία από τον Άγιο Νικόλαο ως τη Τραχήλα...

Φτιάχνοντας μια ψαρόσουπα στο κήπο με φωτιά στα ξύλα....

Η ενασχόληση με τη μαγειρική είναι μια δημιουργική και χαλαρωτική εμπειρία, όταν μάλιστα γίνεται με παρέα σε υπαίθριο χώρο η διαδικασία είναι πιο ωραία και φυσικά το αποτέλεσμα είναι  ακόμα πιο...νόστιμο.

Πριν λίγο καιρό κατέγραψα τη δημιουργία μιας ταπεινής  ψαροσουπίτσας που μαγειρεύτηκε "παραδοσιακά"  στο κήπο, πάνω σε φωτιά με ξύλα...

Ο τόπος που έλαβε χώρα το μαγείρεμα ήταν κάπου στην ημιορεινή Ηλεία, στην αυλή ενός μικρού σπιτιού υπό ανοικοδόμηση  με αμπέλια και ελιές τριγύρω.