Δυο βασίλισσες σε μια κυψέλη...μάνα και κόρη μαζί...

Περίπου τέλη Μαΐου  όταν οι κυψέλες ήταν στο μέγιστο της ανάπτυξής τους, δημιούργησα μερικές πολύ μικρές παραφυάδες αφαιρώντας τη βασίλισσα που υπήρχε έως τότε στη  κυψέλη (γέννηση-2014) μαζί με 2-3 πλαίσια πληθυσμού. 
Ο στόχος ήταν να γεννηθεί μια άλλη νέα βασίλισσα στη δυνατή αλλά ορφανή πια  κυψέλη και σε αυτό το διάστημα αφού δεν θα είχαν γόνο να αναθρέψουν...ίσως να μάζευαν και περισσότερο μέλι.

Τα μικρά κυψελίδια με τις βασίλισσες του 2014 μεταφέρθηκαν κοντά μου με το σκεπτικό να τα ταΐζω συχνά ώστε να αναπτυχθούν πάλι σε  παραφυάδες, να έχω επίσης μερικές βασίλισσες επιπλέον για κάθε ενδεχόμενο και μετά με βασιλοτροφία να εμβολιάσω  βασιλοκέλια ώστε να γεννηθούν  και σε αυτά νέες βασίλισσες. 

 Σε όσες παραφυάδες οι μάνες γεννούσαν ακόμα ικανοποιητικά, υπήρξε σχετικά καλή ανάπτυξη ...ως  παραφυάδα μιλάμε πάντα...

Σε μια κυψέλη όμως, μια βασιλοπούλα  άρχισε κάποια στιγμή να μην...εκτελεί σωστά τα καθήκοντά της.

Άρχισε να γεννοβολάει μόνο κηφήνες!!

Στην αρχή αναρωτήθηκα από που προέκυψαν οι ωοτόκες  εργάτριες και γέμισαν τα πλαίσια κηφηνογόνο...αλλά μετά είδα τη μεγαλειότατη να κόβει βόλτες, βασιλοκέλια να εμφανίζονται και πίστεψα  ότι η βασίλισσα ήταν που είχε γίνει αρρενοτόκος.

Δεν είχα άλλη διαθέσιμη καλή  βασίλισσα να βάλω, έτσι άφησα το μελίσσι να κάνει μόνο του την αντικατάσταση όπως αυτό νόμιζε καλύτερα.

Κάποια στιγμή ο γόνος με τους κηφήνες άρχισε να μειώνεται και έκανε την εμφάνισή της πάνω στο πλαίσιο και η ..."πριγκίπισσα" κόρη της βασίλισσας.

 Μαμά και κόρη μαζί !!

Δεν γεννήθηκε φυσικά βαμμένη με τη μπλε μπογιά στην πλάτη...εγώ την έβαψα.


Άβαφη ήταν έτσι.

Καλοκαιρινή αντιμετώπιση Βαρρόα με ζάχαρη άχνη και θυμόλη

Η Καλοκαιρινή αντιμετώπιση της Βαρρόα είναι ένας ...πονοκέφαλος, οι υψηλές θερμοκρασίες κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Τα σκευάσματα με  θυμόλη έχουν δείξει καλά αποτελέσματα και επιτρέπεται η χρήση τους για βιολογική μελισσοκομία, ο μόνος περιοριστικός παράγοντας είναι η θερμοκρασία η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 25 βαθμούς C καθιστώντας απαγορευτική την εφαρμογή τους το Καλοκαίρι...

Από την άλλη το πασπάλισμα με ζάχαρη άχνη έχει δείξει ότι ρίχνει κάποια βαρρόα αν μάλιστα συνδυάζεται με διάτρητους πάτους, τα αποτελέσματα είναι σαφώς  καλύτερα.

Με αφορμή λοιπόν αυτά τα δυο δεδομένα, έγινε ένα πείραμα που αναφέρεται στο περιοδικό Μελισσοκομική Επιθεώρηση  (τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2015, σελ.45) από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης.

Η έρευνα έγινε πάνω στη χρήση ζάχαρης άχνης με θυμόλη για την καλοκαιρινή αντιμετώπιση της βαρρόα.

Είχα διαβάσει το άρθρο όταν δημοσιεύθηκε στο περιοδικό και είχα αποφασίσει ότι θα ήταν η καλοκαιρινή θεραπεία για τα μελίσσια μου μιας και το πείραμα ήταν κάτω από την αιγίδα του έγκριτου εργαστηρίου Μελισσοκομίας - Σηροτροφίας Α.Π.Θ. και τα αποτελέσματα ήταν θετικά για την αντιμετώπιση της βαρρόα...

Το βασικό μου πρόβλημα ήταν να βρω άχνη ζάχαρη χωρίς ...άμυλο όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του εργαστηρίου.

Δεν τα  κατάφερα.

Τελικά αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω αυτή που βρήκα συσκευασμένη στο εμπόριο, η οποία έχει προσθήκη αμύλου 2%.

Ελπίζοντας ότι η μικρή ποσότητα ζάχαρης που είναι απαραίτητη για την εφαρμογή της θεραπείας, άρα και η ελαχιστότατη ύπαρξη αμύλου (αναλογεί 0.6 γρ. άμυλο για κάθε δεκάρα κυψέλη - ανά θεραπεία ) δεν θα δημιουργήσει κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα.

Στο πείραμα έγινε χρήση διαφόρων ποσοτήτων θυμόλης σε συνδυασμό με ζάχαρη άχνη.

Τα καλύτερα αποτελέσματα ήταν μεταξύ 3% - 5%.

Αποφάσισα να  δοκιμάσω βάζοντας 4%.

Η θυμόλη καλό είναι να γίνει εντελώς πούδρα με τη βοήθεια ενός γουδιού, πριν αναμειχθεί με τη ζάχαρη.

Η δοσολογία είναι 3 gr θεραπευτικού μίγματος για κάθε πλαίσιο που πατάνε οι μέλισσες, δηλαδή για ένα δεκάρι μελίσσι θα χρειαστούμε 30 gr ζάχαρης άχνη με θυμόλη.

Γίνονται δυο θεραπείες, η δεύτερη γίνεται 14 ημέρες μετά την πρώτη εφαρμογή και φυσικά βάζουμε πάλι τις ίδιες αναλογίες και ποσότητες ζάχαρης και θυμόλης.