Η μεγαλύτερη συμβολή της μέλισσας στη φύση, είναι η επικονίαση που κάνει στα φυτά και τα δέντρα έτσι ώστε να μπορέσουν να καρποφορήσουν.
Αν δεν υπήρχαν οι μέλισσες πολλά τρόφιμα δεν θα ήταν εφικτό να παραχθούν...
Στην Αμερική μάλιστα όπου αντιλαμβάνονται τον καθοριστικό ρόλο που παίζουν οι μέλισσες για μια καλή καρποφορία των δέντρων, κάνουν συμφωνίες επί πληρωμή με μελισσοκόμους για μεταφορά κυψελών στους αγρούς την εποχή που αρχίζει η ανθοφορία των δέντρων.
Η αμυγδαλιά είναι ένα από τα δέντρα που καλλιεργείται στην Αμερική με αυτό τον τρόπο, σε τεράστιες μάλιστα εκτάσεις.
Στην Ελλάδα δεν γνωρίζω αν υπάρχουν τέτοιες συμφωνίες μεταξύ καλλιεργητών και μελισσοκόμων.
Ίσως γιατί δεν γνωρίζουν ακόμα πόσο σημαντικά μπορεί να αυξηθεί η παραγωγή ενός δέντρου, αν μέσα στο κτήμα υπάρχουν κυψέλες με μέλισσες την εποχή που αρχίζει η ανθοφορία.
Μια καλή επικονίαση δεν θα αυξήσει μόνο την ποσότητα της παραγωγής, αλλά θα δώσει και πιο εύγευστους καρπούς αλλά και με πιο συμμετρική μορφή.
Έκανα όλη αυτή την εισαγωγή για να εξηγήσω το λόγο της μεταφοράς μιας κυψέλης που έγινε σε ένα κτήμα με φρεσκοφυτεμένες αμυγδαλιές.
Ο μεγαλύτερος αδελφός μου, αποφάσισε να φυτέψει πριν ένα χρόνο ένα κτήμα ...με αμυγδαλιές, ευελπιστώντας να παραχθούν φέτος για πρώτη φορά αμύγδαλα, είπαμε να βοηθηθούν τα δέντρα ...με μέλισσες.
Έτσι ένα σούρουπο διάλεξα τη "τυχερή" κυψέλη για να ξενιτευτεί στον αμυγδαλεώνα...
Τα δέντρα είναι μικρά, οπότε μια κυψέλη φτάνει και περισσεύει για να κάνει τη δουλειά της επικονίασης στο συγκεκριμένο κτήμα.
Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι ανάλογα με την ποικιλία των αμυγδαλιών χρειάζονται 3-10 αποικίες μελισσών ανά εκτάριο καλλιεργήσιμης γης.
Το πειραματικό στοιχείο είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό του κάθε μελισσοκόμου.
Τίποτα από τη σημερινή μελισσοκομική πραγματικότητα δεν θα υπήρχε, αν κάποιοι άνθρωποι παλιότερα δεν δοκίμαζαν και δεν προσπαθούσαν να βρουν ευκολότερες λύσεις για να διευκολύνουν την εργασία τους...
Φυσικά δεν σημαίνει ότι κάθε προσπάθεια συνοδεύεται αυτόματα και από απόλυτη επιτυχία με την πρώτη δοκιμή!
Αυτό που γράφω έχει να κάνει με τις πρόσφατες προσπάθειές μου να βάλω τα ελάχιστα γραμμάρια σιροπιού μέσα στην κυψέλη, χωρίς όμως να ενοχλώ συχνά τις μέλισσες, ή να τρυπήσω το καπάκι και φυσικά αν θα ήταν εφικτό, να μην κάνω και πολλά δρομολόγια μαζί.
Με ότι βέβαια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα έχει αυτή η προσπάθεια ταυτόχρονα...διότι είναι κομματάκι δύσκολο να συνδυαστούν όλα αυτά μαζί χωρίς να προκύψουν θέματα που δεν τα έχουμε υπολογίσει όταν ξεκινούμε να υλοποιήσουμε την αρχική μας ιδέα...
Στο "πείραμα " που κάνω σε μια κυψέλη, προσπαθώντας να συνδυάσω όλα τα παραπάνω είμαστε ακόμα στο στάδιο ...ρυθμίσεις στην πραγματικότητα.
Δεν είναι εύκολο.
Δεν παραιτούμαι, αλλά επειδή θέλω να δουλέψει κάτι άμεσα για φέτος, έστω και αν δεν πληρεί όλες τις παραμέτρους που θα ήθελα...αποφάσισα για αρχή να κάνω το ακόλουθο:
Τι είναι πάλι αυτό?
Περίπου κάνει ότι και η τάπα τροφοδοσίας στο καπάκι, αλλά για μικρές ποσότητες (προς το παρόν)
Τοποθετείται πολύ εύκολα, δεν τρυπάμε μόνιμα το καπάκι και στοιχίζει σχεδόν τίποτα.Αυτά.
Όπως βολεύεται ο καθένας και όπως έχει συνηθίσει...σε περίπτωση όμως που κάποιος θα ήθελε να το δοκιμάσει παραθέτω τον τρόπο υλοποίησης.
Με ένα κατσαβίδι ή άλλο αντίστοιχο εργαλείο δημιουργούμε μια στρογγυλή οπή στη σήτα του καπακιού, προς την εσωτερική πλευρά.
Πολύ συχνά έχουμε κάποιο πλαίσιο που δεν είναι καλά καρφωμένο και μας μένει στην κυριολεξία ...στα χέρια, γεμάτο μέλισσες και μέλια.
Υπάρχει η λύση να καρφώνουμε προληπτικά με ένα καρφάκι (ή με καρφωτικό πιστόλι) κάθετα την ένωση των δυο ξύλων κάθε πλαισίου, πριν την πρώτη του χρήση...
Αν όμως παρόλα αυτά για οποιοδήποτε λόγο βρεθούμε με ένα πλαίσιο που το επάνω οριζόντιο ξύλο του έχει ξεκολλήσει και θέλουμε να το σταθεροποιήσουμε άμεσα χωρίς κάρφωμα, υπάρχει λύση!
Πολλές φορές είναι σπασμένο το ξύλο στο σημείο της ένωσης και δεν είναι εφικτό ούτε το κάρφωμα ακόμα και αν μας βολεύει, ή απλά δεν θέλουμε να κοπανάμε το πλαίσιο με σφυρί όταν έχει γόνο επάνω του...
Αντί για κάρφωμα λοιπόν μπορούμε να βάλουμε...βίδα.
Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να βιδώσουμε μια μικρή βίδα στο κάθετο ξύλο του πλαισίου λίγο πιο χαμηλά και με ένα κομμάτι σύρμα (αφού το περάσουμε πρώτα εσωτερικά από τη βίδα) να σφίξουμε τα δυο ξύλα μεταξύ τους.
Προσωπικά με βολεύουν στη χρήση καλύτερα τα ταιράπ, αντί το σύρμα, γιατί σφίγγουν με μια κίνηση και δεν χαλαρώνουν εύκολα.(έχω πάντα μερικά μέσα στο κουτί με τα εργαλεία)
Την επισκευή του συγκεκριμένου πλαισίου της φωτογραφίας, την έκανα πέρυσι σε κυψέλη που έχει φίλη μελισσοκόμος και τη φωτογράφισα πρόσφατα σε έλεγχο που κάναμε μαζί στα μελίσσια της.
Αφού βιδώσουμε λοιπόν τη βίδα μας σε σταθερό και βολικό σημείο,
Εδώ και καιρό έχω το φωτογραφικό υλικό για αυτή τη συνταγή αλλά δεν έχω αξιωθεί έως τώρα να γράψω και το κείμενο, όμως έφτασε η ώρα να το κάνω...
Γράφοντας ΤΟ Γαλακτομπούρεκο, το εννοώ στην κυριολεξία.
(θα πρέπει να ερωτηθούν όσοι είχαν τη τύχη να το δοκιμάσουν, για απλή επιβεβαίωση του τίτλου)
Ευανθία είναι το όνομα της μητέρας μου, άρα η συνταγή είναι...δική της, η εκτέλεση είναι δική μου.
Υλικά:
2 Κιλά φρέσκο γάλα
1 ποτήρι του νερού σιμιγδάλι ψιλό
1 1/2 πακέτο μαργαρίνη ή συνδυασμό μαργαρίνης- βουτύρου
2 1/2 ποτήρια ζάχαρη
3 βανίλιες
6 κρόκους αυγών
1 πακέτο φύλλο κρούστας
Σιρόπι
1 1/2 ποτήρι ζάχαρη
1 ποτήρι νερό
1 βανίλια
2-3 κ.σ.μέλι (θυμαρίσιο ή ανθέων, κάποιο αρωματικό ελαφρύ)
Ξεκινάμε βάζοντας το γάλα να ζεσταθεί καλά σε μια κατσαρόλα, προσοχή ...γιατί φουσκώνει.
Το βιβλίο "Πρακτική Μελισσοκομία" του καθηγητή (Α.Π.Θ.) Ανδρέα Θρασυβούλου, είναι ίσως το πιο κατάλληλο εγχειρίδιο μελισσοκομίας για να ξεκινήσει κάποιος την ενασχόληση του με τις μέλισσες.
Κατανοητό ακόμα και για τον πιο αρχάριο μελισσοκόμο, χωρίς όμως να στερείται εξιδεικευμένων γνώσεων καλύπτοντας όλο το φάσμα των αναγκών για αξιόπιστες πληροφορίες που έχει ένα μελισσοκόμος...
Το πλήθος των θεμάτων που καλύπτει είναι μεγάλο, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από τα περιεχόμενα.
Στη τελευταία επίσκεψη στο μελισσοκομείο βρέθηκε μια κυψέλη ορφανή, ανοίγοντας την κυψέλη ακούστηκε ο χαρακτηριστικός ήχος που κάνουν οι μέλισσες όταν η κυψέλη έχει ορφανέψει... ββββββζζζζζζζζζοοοοουυυυυμμμμμ!!!
Στον μοναδικό προηγούμενο έλεγχο για αυτή τη χρονιά, που έχει γίνει τις ζεστές μέρες του Γενάρη, δεν θυμάμαι αν σίγουρα είχα δει γόνο μέσα (θεώρησα ότι ίσως δεν είχε ξεκινήσει ακόμα ή δεν τον έβλεπα επειδή ήταν ελάχιστος και δεν το έψαξα περισσότερο για να μην ταλαιπωρηθούν από το πρώτο άνοιγμα,έτσι το άφησα για πιο σίγουρα, για τον επόμενο έλεγχο)
Το έντονο βούισμα όμως την επόμενη φορά, δεν άφηνε και πολλές ελπίδες να είναι στα καλά του αυτό το μελίσσι...φαινόταν ότι μάλλον είχε ορφανέψει.
Στο τέλος αφού βεβαιώθηκα για την έλλειψη βασίλισσας, η καλύτερη λύση που σκέφτηκα για αυτή την εποχή, ήταν να μπει νέα βασίλισσα με κλουβάκι.
Πριν όμως γίνει η τοποθέτηση της, έπρεπε να εξαντλήσω όλες τις πιθανότητες ότι δεν υπήρχε πράγματι βασίλισσα στην κυψέλη.
Τι κάνουμε για αυτό ? Ποιες ενδείξεις μας κάνουν να καταλάβουμε ότι η κυψέλη είναι ορφανή.
Πρώτα και κύρια, ήταν ο έντονος ήχος των μελισσών κατά το άνοιγμα, επιπλέον δεν υπήρχε καθόλου γόνος, ούτε ημέρας, ούτε ανοικτός, ούτε κλειστός.Τίποτα!
Αρχίζει οσονούπω η εποχή που θα πρέπει να κάνουμε διεγερτική τροφοδοσία στα μελίσσια μας προκειμένου να επιταχύνουμε καλύτερη ανάπτυξή τους.
- Πως το κάνουμε όμως αυτό ?
Ο κλασικός και σίγουρος τρόπος είναι να δίνουμε ελάχιστες ποσότητες σιροπιού καθημερινά, (ή με μικρές παραλλαγές, αν αυτό δεν είναι εφικτό) για ένα χρονικό διάστημα, να σταματάμε για λίγο και μετά να επαναλαμβάνουμε σε δεύτερο κύκλο τη τροφοδοσία, ανάλογα με τα αποτελέσματα που πετύχαμε στον πρώτο κύκλο.
Όμως το κυριότερο θέμα που προκύπτει από αυτή την ανάγκη, είναι το πώς θα βάλω αυτό το σιρόπι μέσα στην κυψέλη χωρίς να τρελαίνομαι στη δουλειά και επιπλέον να ενοχλώ καθημερινά τις μέλισσες...
Αυτός ο προβληματισμός με οδήγησε στην ακόλουθη..."κατασκευή".
Τροφοδοσία με μπουκάλι και σωληνάκι ορού, το μπουκάλι είναι ένα απλό εμφιαλωμένου νερού, το σωληνάκι είναι συνδυασμός σωληνάκι ορού από φαρμακείο και λάστιχο ποτίσματος για γλάστρες...
Μέχρι τώρα έχουμε τους ακόλουθους τρόπους για κάνουμε διεγερτική τροφοδοσία.
- Καπνίζω, ανοίγω καπάκι, βάζω σιροπάκι σε πιατάκι γλάστρας μέσα στην κυψέλη, κλείνω καπάκι.
- Βάζω το σιρόπι σε τροφοδότη οροφής, αφού ανοίξω το καπάκι.
- Τοποθετώ τάπες τροφοδοσίας στα καπάκια και ρίχνω το σιρόπι άμεσα μέσα στην κυψέλη χωρίς άνοιγμα.
- Βάζω πλαστικό μπουκαλάκι με τρύπα για να φεύγει σιγά-σιγά το σιρόπι μέσα στην κυψέλη
